Een 2e wereld

3.

De ochtend daarna werd ik ergens om 11 uur pas wakker. Ik wist nog steeds niet wat de droom betekende. Ik wist in ieder geval wel dat hij nog wel een paar keer terug zou komen. 

Een poosje later zaten we met zijn allen te ontbijten op een verhuisdoos omdat de tafel nog niet in elkaar was gezet. Op een gegeven moment zakte de doos van mijn vader in dus moest hij staand ontbijten.

Toen ik was aangekleed besloot ik om boodschappen te gaan doen met mijn vader want we hadden nauwelijks meer voedsel in huis.

We liepen het dorp in en ik keek of er misschien net zo'n steegje was als in mijn droom. Helaas kon ik dat niet vinden dus stopte ik maar met zoeken.

We kwamen thuis toen mijn moeder de lunch aan het klaar maken was. Ze zag er moe uit. Iedereen zag er trouwens moe uit. We hadden enorme wallen en waren nogal wit. We besloten die avond daarom maar om vroeg naar bed te gaan.

Die nacht had ik weer zo'n droom alleen dan net een beetje anders.

-

Ik liep door de poort. Ik wist niet wat me te wachten stond maar toch liep ik door. 

Ik kwam uit in een kamer. Er waren een paar ramen waar ik doorheen keek. Toen ik keek werd het pikkedonker. Ik werd naar achter gesleurd en wist niet wat ik zou moeten doen. Ik was werkelijk verlamd van angst. 

Een bekende stem begon tegen me te praten. Ik wist niet wie het was maar zijn stem vertelde genoeg om te zeggen dat ik hem kende. 

-

Precies toen de stem wou gaan praten werd ik weer bezweet wakker. Ik moest er echt achter zien te komen wat die dromen betekenden. Ik werd er namelijk helemaal gek van. Ik besloot maar weer om gewoon verder te slapen. Deze keer was het een normale, droomloze slaap.

__________________________________________________________________________

hey hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk een beetje leuk. ik ben er zelf niet zo tevreden mee omdat het nogal kort is. ik probeer om de hoofdstukken voortaan langer te maken maar ik heb niet zoveel tijd door school.

zoals ik al vaker heb gezegd: comments, vote's en fans zijn welkom. Vraag please je vrienden om dit boek te lezen anders stop ik op een gegeven moment met schrijven en dan mis je het spannende stuk en wordt ik weer eens teleurgesteld.