find me in your memory [X] hyunlix.

4.

Konuşmamam kırgınlığımdan değildi. Ağzımdan kelime çıkmıyordu. Neden bilmiyorum.

"Umarım hoşbulmuşsundur."

"..."

"İçeri geçelim seni bekliyordum. Dediğim gibi ilk seni çağırıyorum."

Evi gerçekten çok iyi. Tam konforlu. Büyük ama zevkli. Bizim gibi değil. Karanlık ve korkunç değil. Ya da bu evde özgürlük kısıtlanmıyor.

"Gel. Buradan içecek alabilirsin."

İçmem yasak. Bedenim kaldırmaz. Hemen sarhoş olurum. Bu durum beni daha kötü belaya sokar.

"Üzgünüm içmiyorum."

"Zorlamam ama tercih ederim. Sonuçta kırk yılda bir parti yapıyoruz."

Tadını merak ediyordum. Tüm dünyayı merak ediyordum. Yaptığım tek şey o lanet evde odama tıkılmak.

Hyunjin'in gözünden

Herkes birbiriyle kaynaşıyor. Ben Lix'in ağzından kelimeleri cımbızla çekiyorum. Zor olacak.

Bir dakika. Nedir bu ses? Derken evde bulunan tüm camlar kırılmaya başladı. Birisi sanki saldırıya geçiyordu.

"Herkes eğilsin! Güvenli bulduğunuz yere hemen girin!"

Yongbok paniklemişti. Ona bağırıyordum ama hareket bile etmiyordu.

Tek çare onu kolundan tutup üst katta odama götürmek. Hızlıca götürdüm ve korunacak şekilde kucağıma aldım.

Kesilen silah ve cam kırılma seslerinden sonra dış kapı açıldı ve herkesin meydana çıkması istendi.

Bu sesle Yongbok daha korkmuştu. Nedir bu?

"Felix iyi misin?"

Küçük hıçkırıklarla ellerini yüzüne koymuş ağlıyordu.

"Bittim. Bittim! B-bittim.

"Ne? Ne oldu?"

"Şu an anlatamam. Ç-çok korkuyorum. Sonum geldi."

Ne sonundan bahsediyor? Tanıyor mu gelenleri?

İçeri giren yabancı yere tabancayla vurarak sinirli bir şekilde dediğini tekrarladı.

"Bu kesin o! Kesin!"

"Kim?!"

"Woojin!"

"O kim be? Manyak mı?"

"Yani a-arkadaşım. A-arkadaşım evet."

- - - - - - -

Burda kestim çünkü gece yb yayınlayacağım.

İyi günler.😽