find me in your memory [X] hyunlix.

5.

"Arkadaş mı? Böyle arkadaş olur mu?"

"Ondan h-habersiz çıktım."

"Hep böyle mi?"

"Bilmiyorum."

"Zamanımız yok. O zaman seni almaya gelmiştir. Şimdi sen bu dolaba gir. Ne kadar mantıksız olsa bile en iyisi bu."

"P-peki"

Yongbok dolaba girdikten 5 dakika sonra odamın içine daldılar. Sarhoş taklidi yapıp geçiştirdim.

Salaklar.

Burada bulamadıklarını söyleyip gittiler. Arkadaşlarıma rezil oldum. Hepsi teker teker gitmeye başladı. Dolapta olan hariç.

"Lix çıkabilirsin."

"Benim hemen eve gitmem gerek!"

"Öncelikle soruma cevap ver. Kim bu dengesiz?"

Cevap vermeden gidecekken kolundan tutup kendime çektim ve duvarla aramıza sıkıştırdım.

Ayrıca... Hızlı hızlı aldığı nefesi ilk defa bu kadar yakın geliyordu.

"Ne yapıyorsun!"

"Söyle bak. Bela olmuş bu Woojin şahısı sana. Gerekeni yapalım yoksa sana zarar verebilir."

"Ya git! Bir erkekle bu kadar yakın olmak hoşuma gitmiyor."

Benim gitti. Gitti ama bu çok farklı. Çok huzurlu hissediyordum ona dokununca.

"Beni tavlıyor musun ne yapıyorsun?! Bir erkekle sevgili olmak bu dünyada yapacağım son şeydir!"

Onun gibi sevgilim olmasını istemiyor değilim. Yani. Şey. Öyle.

Felix'in gözünden

Eve gittim ve Woojin oturmuş bana bakıyordu.

"Neredeydin?"

"B-burada."

"Burada değildin."

"Banyo yapıyordum. Evet. Görmemişsindir kesin. ehe."

"Tamam hadi uyu artık."

Şaşırdım. Beni ölesiye döveceğini sanıyordum. Noldu acaba ona?

Ertesi gün okula erken gittim. Neden bilmiyorum Woojin öyle istemiş.

Herkes niye bana tip tip bakıyor? Neler oldu?

"Neee?"

"Ooo gayimiz gelmişş."

"Ne diyorsun ya?"

Hyunjin'in gözünden

"Niye ona öyle bakıyorsunuz?"

"BİLMİYOR MUSUN???? O KİM WOOJİN İLE SEVGİLİ! GAY! PUAHAHAHAHAH"

"Ne gülüyorsun? Gay olamaz mı?"

"Bak sen gaysin ya, uzak dur benden. Aman aşık olursun."

Kalbime taş oturdu. Gay olmak son olacağı şeydi hani. Hani.

"Yongbok."

"..."

"Okul çıkışı 2 dakikalığına..."

"..."

Okul çıkışı

"Ne böyle?! Hani gay olmazdın?!"

"Gay değilim."

"Göy döğölöm. Yaaaaa. Woojin'le sevgiliymişsiniz?! Niye arkadaşım diye yalan söyledin?!"

"A-"

"Duygularımla oynadın. Teşekkür ederim."

Felix'in gözünden

Bağırarak gitti Hyunjin. Ama. Neden duygularımla oynadın dedi? Ne duygusu?

Eve gittim ve neler olduğunu o beyinsize sordum.

"Seni neden saldığımı sanıyorsun? Hahaha. Cezanı böyle çekeceksin. Hem o çocuğu sende istemiyordun değil mi?"

"..."

"Değil mi?"

"..."

"DEĞİL Mİ?!"

"HAYIR. HAYIR."

"Ne?"

"ONU İSTEMİYORUM DEĞİL."

"NİÇİN?!"

"Çünkü..."

"ÇÜNKÜ NE?"

"SEVİYORUM ONU. ONSUZ YAPAMIYORUM. AŞIĞIM ONA."

"SALAK!"

"SALAK!!"

"GİT GÖZÜM GÖRMESİN SENİ GİT! ONUN YANINA GİT DEFOL!"

Ciddi mi? Salıyor mu yani? CİDDİ Mİ?

Düşünecek zamanın yok. Beni salması için ona yalan söylemem gerekti.

Gittim. Koca kapılı evin kapısı tık tıkladım.

"Kim o?"

"Y-... Yongbok!"

"Ne?"

"Girebilir miyim?"

"..."

"..."

"Gel."

İçeri girdim ve bir koltuğa oturdum.

"..."

"Şey"

"?"

"Ben ondan kaçtım."

"Kimden?"

"Woojin'den."

"Aptal. İnsan sevgilisinden kaçar mı? Git yanına hadi. Gitsene seni bekliyordur."

"Onunla sevgili değilim."

"Öylesin."

"Bana inanmıyor musun?"

"Gözleriyle görmüşler."

"Onun gözünde benim sevgilim sensin ama."

"hE?"

"O lanet yerden kaçmak için sana aşık olduğumu söyledim. Kovdu."

"Bana aşık olduğunu mu?"

"Yalandı!"

Değil miydi? Karışık duygular içerisindeyim.

"Yalan mı?"

"Aslında..."

"Yalan..."

"Ama-"

"Yeter."

- - - - - - -

Tıkandığım için bırakmadım aslaaaaa. Yok yok daha devamı var. Umarım kitabımı beğeniyorsunuzdur~

İyi günlerrr~