Sudden Love UNDER CONSTRUCTION

5

Gio

      I take off my shirts and throw them in our laundry basket. I go to my bathroom and I turn on the shower and feel the warm water running in my face. I keep my eyes close. Bathroom is my favorite place in thinking many things. Why, when and How questions is the frequent things I always asked for.

       Then suddenly, her face appear in my mind. All the memories what we have was recalled in my head. And again.. I felt hurt.

       I always asking myself "When do I forget her?". Because it's hurts. Too much hurts will kill you. And it's sucks. After an hour in a bathroom, I decided to go somewhere to relax my mind.

         My friends offer to come with me. But I choose not to be with them. But I didn't know where to go. In the meantime, my body had its own mind and brought me in a bar. While entering inside, My body freezed when I saw her.

"M-Mia" kung minamalas ka nga naman. Bakit ba ganyan ang tadhana? Kung kailan magmomove on ka na at tsaka naman ito lumalapit. Nanadya ata e.

       Laking gulat ko ng lumapit sakin si Mia. Bakas kay Mia ang kaba. Hindi ko din alam kung lalapitan ko ba siya o iiwas nalang ako para iwas sakit sa puso? Pero ang bilis ng pangyayari. Nakalapit na sakin si Mia.

'Kailangan ko magpakatatag'

"G-Gio" nahihiya nitong sabi.

"Oh! Mia! What's up?" Kailangan kong itago na nasasaktan ako. Para sakin na din ito.

"C-Can we talk?" She asked.

"Nag-uusap na tayo"

"No. In private" she said.

"What do you mean?" I asked. Nagugulahan na ako sakanya. Hindi ko alam kung ano ba talaga gusto niyang mangyari.

"I have something tell you" seryoso nitong sabi. Kaya wala na akong nagawa at sumunod ako sakanya. Napadpad kami sa Parking Lot.

      Nung una, wala isa samin ang nagsasalita. Nakakailang. Kaya binasag ko na ang katahimikan.

"So, what's now?"

"Uh. Gio. Kasi." Naguguluhan nitong sabi.

"Kasi?" Tanong ko. Alam kong may gusto siyang sabihin. Parang may inaantay ako na paliwanag mula sakanya para malaman ang lahat lahat kung bakit kami nakarating sa ganitong state. Nagsasakitan na.

"Ang dami kong gustong sabihin sayo. Pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula"

       Alam kong nahihirapan siyang magsimula. Dahil kating kati na utak ko, at gulung-gulo na. Ako na ang nauna.

"Bakit hindi ka sumipot sa kasal natin?" Alam ko ma-ooffend siya. Pero gusto ko talaga malaman kung bakit.

     I heard her sigh. Siguro bumubwelo siya sa isasagot niya.

"Nakilala ko si Robert two years ahead sayo. I loved him so much. Pero alam kong fling fling lang ang gusto niya. Wala siyang sineseryosong babae. Masyado siyang sikat noon, at ako isang hamak na nerd." Huminto muna siya at tumingin sa mga mata ko. So? What does she meant? Na mas nauna niyang nakilala si Robert sakin ganon ba?

"Nagkaroon kami ng relasyon ni Robert. At ayaw ng mga magulang ko sakanya. Or should I say. Ayaw ng mga magulang ko na magboyfriend ako. Kaya naging sikreto ang relasyon namin tulad ng paglihim ng relasyon nating dalawa. Sobrang strict ang parents ko. Kaya naging rebelde ako, I fvck many boys I want to. Hindi ako naniniwala na may diyos. At hindi ako sang-ayon sa pagpapakasal. Kasi broken family ako, Gio. Hindi totoo na may masaya akong pamilya. Dahil lahat noong sinabi ko sayo noon ay puro kasinungalingan" Hindi ko alam pero.... naawa ako para kay Mia. Hindi ko alam na broken family siya.

"Kaya ganon na lamang ang nagawa ko sanyo ni Ron. Gio, 5 years na kami ni Robert" nanigas ako sa sinabi ni Mia. Hindi ako makapaniwala sa nalaman ko.

"At mas mahal ko si Robert kaysa sayo Gio. Kung tatanungin mo kung minahal kita sa loob ng tatlong taon? Oo. Minahal kita. Pero iba ang pagmamahal ko kay Robert."

"B-bakit palagi mo nalang ako s-sinasaktan, Mia?" Tanong ko sakanya.

"I'm sorry. I'm sorry. God knows kung paano na ako nagsisi sa mga ginawa ko sayo"

"P-pero bakit nagpropose ka pa sakin non? Palabas lang ba yun Mia ha?!" Hindi ko ja napigilan pa ang sarili ko.

"N-no! Akala ko kasi hindi na ako mahal ni Robert. K-kaya naisip ko, na... na gawin kang option"

       Lalong nadurog ang puso ko sa sinabi ni Mia sakin.

"Option?! Putanginang option?! Ganyan ka ba magmahal Mia ha?! Selfish ka!"

"I'm sorry, Gio! I'm really sorry!" Naiiyak na si Mia sa mga salitang binitawan ko. Alam kong sensitive siya sa mga salitang ganyan. Pero dahil napupuno na ako ay hindi ko na napigilan pa

"Tanginang sorry yan! Magagamot ba yan ng puso kong sinaktan mo ng sobra sobra ha?!"

Natahimik si Mia.

"Ano?! Sumagot ka! Punyeta Mia! Ang sakit mong magmahal! Sobrang sakit ang mahalin ka M-Mia"

"Sorry Gio. Wag mo na ako iyakan pa. Kalimutan mo na ako. You deserve better. "

"Akala mo ganon lang kadali na kalimutan ang ginawa mo sakin ha Mia?! Pinamumukha mo lalo sakin kung gaano ka kawalang kwentang babae!" At narinig ko siyang himagulgol.

"I'm really sorry, Gio. Sana mapatawad mo ako" tsaka siya umalis sa harapan ko.

      Iniwan ako ni Mia dito sa Parking Lot. Sobra sobra na nalaman ko ngayon. Putangina! Tinwo-timer niya kami? Tatlong taon kami nagsama, lahat pala ng pinakikita niya puro kasinungalingan?! Sa loob ng tatlong taon nabulag ako sa katotohanan. Sobrang sakit. Naiyak nanaman ako sa ginawang pananakit ni Mia sakin.

       Parang makakapagdesisyon na ako ngayon. Ayoko na. Sobra na. Masyado ng torture ito para sakin. Pinapangako ko sa sarili ko. Balang araw, haharap ako kay Mia na wala na akong nararamdaman sakanya. Mahaharap ko na siya na bato na itong puso ko para sakanya.