EZHAN
Bir nefes veriyorum ciğerlerimden kalbime,
bir yaşam vadediyorum mantıksız zihnime.
Hastalıklı bedenim beni öldürmeye ant içmiş,
sağ elini kaldırıyor dehr ile cihana,
Bir yemin fısıldıyor efsunkar dudaklarından.
Bedbaht hayatım iki dudağının arasında.
Biçare ruhum kapıyor gözlerini.
O sırada kayıyor gökten Ebr-i bahar,
Ezhan bulanık ezhan derin.
Gözlerim nasıl benim değil?
🔆
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Satırdan Kalbe
PoetryKayıp bir acının yara izi gibiydin. Kalbim sızlıyor acıdan ve heyecandan kavruluyor. Can'sızım yaşarken ölümü tadıyorum, kaybediyorum... Bu iyi bir yeniliş mi? Kalbim her güz sayıklarken adını, ben yaşıyorum sanki son yazımı. Cansızım çünkü hislerim...
