"jimin !sen kiminle konusuyordun?
Neden endişelisin.?
"Iıı şey ... Yok.Yok endişeli değilim."
"Hayır hayır endişelisin.Baksana betin benzinin atmış. Benden bahsediyor gibiydin."
Hayat Jiminin yanına yaklaştı ve; Gözlerime bak ve bana ne olduğunu anlat.Konu benim bu kesin."
"Hayat boş ver lütfen. Konu sendin evet halletim merak etme. Her şey Yolunda."
"İnşallah dediğin gibidir bay Jimin.Benim yüzümden senin başın belaya girmesin. Bak eğer böyle bir şey ise ve sen bana anlatmiyorsan sana çok kötü kızarım."
"Dedim ya kötü bir şey yok. "
"Peki sen öyle diyorsan. Sana tüm benliğimle inanıyorum Jimin."
Jimin Hayat'a bakarak gülümsedi. Sonra baştan aşağı onu sözdü. Değişik baktı genç kıza. Giydiği elbise ve taktığı baş örtüsü ona tuhaf gelmişti.
"Jimin, açmısın? "
"Evet çok açım. Güzel bir yemeğe hayır demem."
"Peki o zaman ben bize bir şeyler hazırlamaya gidiyorum."
Genç kız kendini büyük bir hevesle atı verir mutfağa.Kore kültürü hakkında pek bir şey bilmiyordu. Telefondan Kore yemeklerini araştırıp jimine helal yemek pişirir. Ve tabi yanında olmazsa olmaz Türk yemeği yapar.
Her şeyi büyük hevesle hazırlar. Sonra Jimini çağırmaya salona gider. Gittiğinde Jimini orda göremez.
"Jimin yemek hazır. Jimin?...Jimin... Nerdesin Jimin."
Evin her yerini didik didik aradı ama jimin orda yoktu.
"Hala hâlâ nerede bu adam. Haber vermeden nereye gider.Ya yine beni bırakıp girmişse. B~ben dayanamam bu sefer. Jimin !jiminnnn!Nerdesin Jimin. Beni bırakma. "
Hüngür hüngür ağlamaya başladı genç kız. Nefessiz kaldı...
Beni yine terk etme jimin. Ben yaşayamam.?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bul Beni Jimin
Fanfic"Bir zamanlar güneşe,aya, yıldızlara, gökyüzüne seni anlatıp dururdum şimdi ise kalbim ve dilim adını anmamak için and içmiş gibi." "Jimin bana mutluktan ağlamayı öğretir misin?" "Hiç unutmuyorum o günü ilk kez yıldızları seninle izlemiştim ,ilk kez...
