KARANLIK DÜŞ

1.Bölüm ( KATLEDİLEN HAYATLAR)

Başladığın tarihi yorumlara yazmayı unutma keyifli okumalar
  

Karanlığın içinde var olmuş parlak ruhlar hep bir çıkış yolu bulmaya çalışır siyahın içinde ,evet belki her karanlık siyah değildir ama her karanlık siyah görünür. İnsan aslında hep bir karanlığın içerisindedir ,karanlıktan çıkmak ya da karanlıkla bir olmak insanın elindedir ve insan ne kadar kendini kandırsa da hiçbir şeye mecbur değildir . Tanrı insanları diğer varlıklardan daha üstün  yapacak  bir özellik kılmıştır, seçim...

İnsanlar kendi kararlarını kendi verdikleri gün diğer insanlardan ayrılmışlar ve bambaşka bir hale bürünmüşlerdir

Peki ya ben ? bana neden seçim yapma hakkı verilmemişti ?
Ben bu hayatı seçmemiştim ...

Baba ben bunu seçmedim diye haykırdım karşımda duran korkunç adama baba demeye tiksindiğim o adama iğrenerek baktım

Sana seçim hakkı sunduğumu hatırlamıyorum Rima Alatan

Neden dedim çaresizce çok nedeni vardı ama ben yine duymak istedim , neden dedim tekrardan neden bana bir seçim hakkı sunmadın beni kendi ellerinle karanlığa ittin ben annemi öldürdüm ben beni doğuran kadını öldürdüm . Sesim titriyordu ,ellerim ,nefesim ,dizlerim ...

Gözlerime acıyarak baktı ve senin  dedi , bir seçim hakkın yoktu ve hiç olmadı .
Sen kendi seçim hakkını yok ettin .

Gözyaşlarım durmadan akıyordu ben katildim , ben annesinin canını almış bir celladdım  .

Kalk ve toparlan akşam yemekte misafirlerimiz olacak onlara böyle gözükmek istemeyiz değil mi Rima  ?

Tiksindiğim adama bir kere daha baktım Ahmet Alatan , benim öz babam annemi öldürmemi emreden öz babam

Ayağa kalktım ve karşısına dikildim
- Seni günü geldiğinde öldüreceğim öyle bir zevk alacağım ki bundan bir saniye bile pişmanlık duymayacağım Ahmet Alatan , yalvardığında seni duymayacağım çünkü sen zaten benim gözümde ölüsün

- Bu günü  zevkle bekleyeceğim sevgili kızım şimdi git ve hazırlan akşam seni o masada göreceğim .

Yüzüne tükürdüm ve tepkisini bekledim bana yine vururdu ya da saçımdan tutup merdivenlerden atardı belki ya da sigarasını söndürürdü avucumda umurumda bile değildi .

Seni küçük orospu diyip saçıma asıldı ve çekmeye başladı hızla yürüyordu beni de arkasından sürüklüyordu nereye gittiğini anlamıştım ceza odasına gidiyorduk evet ceza odası çocukluğumdan beri hiç çıkamadığım o oda

Sesimi çıkarmadım çünkü artık buna gerek duymuyordum beni odaya itti ve kapıyı kilitledi

- Biraz karanlıkta kalda aklın başına gelsin sürtük diye bağırdığını duydum

Yine karanlıkta kalmıştım ben ne zaman aydınlığa erişmiştim ki ?

Anne dedim sanki beni duyacakmış gibi fısıldadım , Anne nerdesin çok yalnızım anne ben istemedim ,annem ben senin canını aldım

Hıçkırımlarım nefes almamı engelliyordu yutkunamıyordum ,boğazıma sanki demir sokmuşlardı .

Dizlerimi karnıma çektim ve soğuk parkeye yattım . Anne dedim , bak anne şu parkeler bile daha sıcak benden ben yok oldum anne sen öldün ben yok oldum .

Dakikalar ,saatlere dönüştü ne zamandır burdaydım bilmiyordum ama gözümü bir saniye kırpmamıştım öylece karanlığı izliyordum .

- Çıkarın şunu odadan sonra da hazırlayın akşam yemeğine hazır olacak duydunuz mu beni