ɪ ᴍɪss ʏᴏᴜ sᴏ ᴍᴜᴄʜ ✓

ㅡ 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐗

10┆❝ I hate every day
when I'm not with u. ❞
1346 words

'Bugün özel ve aslında çok güzel bir gün biliyor musun? 11 Ağustos. Bugün Sunoo ve Heeseung hyungun 5. yılı. Birlikte o kadar güzel, o kadar tatlılar ki... 5. seneleri için dışarıya çıktılar ama yanlarına beni de aldılar. Beni almamaları gerekiyordu Riki-ya. Bugün onların günü olmalıydı. Ama her sene olduğu gibi beni yine yanlarına aldılar. Tıpkı onlarla aynı evde yaşamama izin vermeleri gibi. Bazen kendimi onların çocukları gibi hissediyorum. Bugün onlar için çok güzel bir gün olması gerekse bile olmadı. Benim yüzümden... Çünkü bugün, diğer senelerde olduğu gibi hayatımın en kötü günüydü. 11 Ağustos. Senin gittiğin gün Riki-ya. Ve ben her sene bu tarihten nefret ediyorum.

Biliyorsun ben... Biraz geç fark eden biriyim... Bir erkeğin bir erkeği sevebilmesini bile Jake ve Sunghoon hyung sevgili olduğu zaman anlamıştım. Çünkü hiç öyle bir şeyle karşılaşmamıştım ki. Hiç düşünmemiştim ama şimdi geçmişe baktığımda ben hiçbir kıza karşı sana hissettiklerimi hissedemedim Riki-ya. Hiçbir zaman onlara böyle gülümsemek istemedim, hiçbir zaman yanımda olsun da asla gitmesin istemedim, ben hiçbir zaman onlar yanımdayken kalbimin atışlarını kulaklarımda duymadım. Ve ben bu kadar şeye rağmen yine de anlamadım.

Jake ve Sunghoon hyungun sevgili olması benim hayatımın aydınlanma noktası gibi bir şeydi. Çok şey öğrenmiştim, çok şey yaşamıştım. Şimdi ikisinin ayrı olduğunu görmek beni üzüyor biraz...
Jake hyung 1 hafta önce Avustralya'dan döndü. Başlarda ikisi biraz garip olsa da üstesinden geldiler ve iyi anlaşıyorlar. Jay hyungla ikisi birlikte uğraşıyorlar ve bunu görmek çok hoş ama özlediğimi belli edemiyorum. Ben... Gülümseyemiyorum Riki... Onların aralarının her şeye rağmen iyi olduğunu görüp sevinsem de yüzlerine karşı gülümseyip bunun için mutlu olduğumu söyleyemiyorum...

İkisinin öyle böyle bir ilişkisi yoktu. Diğer çiftler gibi vıcık vıcık veya özenilecek bir ilişki değildi ama birlikte o kadar tatlılardı ki ben gerçekten özeniyorum. Keşke dediğimi hatırlıyorum bir keresinde içimden. Keşke demiştim... "Keşke benim de yanımda onlar gibi yakışacağımız biri olsaydı." Ve o an yanımda sen vardın. Kafanı omzuma koymuş, benim gibi onlara özenerek bakıyordun. Heeseung hyung bize gülümsemiş ve parmağıyla bizi işaret ederek mırıldanmıştı "Siz gerçekten yakışıyorsunuz." Gülmüştüm Riki-ya. Bundan hoşlanarak gülmüştüm ama eğer o gülüş kalbini kırdıysa çok... Çok özür dilerim...

Sana seni sevdiğimi söyledim mi gerçekten hatırlamıyorum. Söyledim mi? Söylemedim mi? Yanımda olmanı çok sevdiğimi ve asla gitmemeni istememi? Ben hislerimi hiç açık açık dile getirdim mi ki? Tek yaptığım hareketlerimi anlamanı istememdi. Hep senin için endişelendim, senin için gülümsedim, senin için ayakta durmaya çalıştım ama bunu hiç söylemedim, öyle değil mi? Ama sen bana söyledin Riki. Onlarca, belki de yüzlerce kez. Ve benim o kadar hoşuma gidiyordu ki...

En çok özlediklerimden biri de bu... Sana söylemesem bile seni sevdiğimi anlamanı ve senin ağzından duyup kalbimi hızlandıran o cümleyi çok özledim "Seni seviyorum." Bir gün... Bir gün yine bana bunu söyler misin Riki-ya? Bunu özlemek istemiyorum, duymak istiyorum...'

*･ﾟﾟ･*:.｡..｡.:*ﾟ:*:✼✿　　✿✼:*ﾟ:.｡..｡.:*･ﾟﾟ･*

"Annemin homofobik olduğuna inanamıyorum..."

Heeseung önündeki taşı tekmeleyip konuştuğunda Jay gözlerini kocaman açıp ona bakmıştı.

"Sonunda! Hyung yarım saattir yürüyoruz ve neler olduğu hakkında tek kelime bile etmedin! Derdin bu muydu yani?"