ESKİŞEHİR'DE BİR GAZİNO

2.BÖLÜM

"Karşınızda yeni Assolistimiz Gülizar." Alkış seslerini bekliyordu duyurucu alkış sesleri gelmeyince bir kez daha anons etti. "Karşınızda Gülizar Assolistimize bir alkış." Müşteriler istemeye istemeye de olsa alkışladılar sahneye en sonunda yeni Assolist geldi. Saçlarını topuz yapmış ağır bir makyajla Pufpuflu bir şarap rengi elbiseyle sahneye çıktı. Elinin titrediği arka masadan bile belli oluyordu, heyecanlanmıştı galiba. Ve bunu çok belli ediyor. "Merhaba iyi akşamlar." Heyecanı sesine yansımıştı çünkü biraz önce bana cevap veren Gülizar yokta yerine pısırık bir Gülizar çocukça birisi gelmişti. Epeyce bir sessizlik oluştu Gülizar konuşamıyordu etrafta bir gürültü oluşmaya başladı. Hatta önümde oturan müşteriler Gülizar hakkında konuşuyordu. "Bu nasıl Assolist? Daha konuşmayı bile bilmiyor." İnsanlar gerçekten çok sabırsız ve bencil hemen nasıl da bilet kesiyorlar hemen bir hatayı görünce şalterleri görünce aşağıya indiriyoruz. Herkes Gülizar'a bakıyor Gülizar'da öyle donakalmıştı. Artık her masadan tepkiler geliyordu. "Biz boşuna mı Para verdik söylesene be kadın!" "Bu nasıl gazino şarkısız gazino mu olur lan!" Artık tepkiler çığ gibi büyümeye başlamıştı Gülizar'ın artık şarkı söylemesi gerekiyordu yoksa bu millet ayaklanacaktı. Gülizar'ın endişelenmiş korkmuştu yüzünden her şey anlaşılıyor. O da farkındaydı durumun ama bir türlü heyecandan dolayı olsa gerek şarkıya giremiyordu. Sesler gitgide artmıştı. Artık birisinin Gülizar'ı uyarması gerekiyordu. Hemen hızlıca sahneye doğru ilermeye başladım tam sahneye çıkacaktım birden bir ses duyuldu bu ses Gülizar'dan geliyordu. "Pınar başından bulanır canım oy" "İner ovayı dolanır canım oy." "Sen de çok haller bulanır canım oy." Biraz önceki ses gitmiş yerine bu büyüleyici ses gelmişti herkes ağzı açık bir şekilde sahneyi izliyordu daha doğrusu Gülizar'ı. Hatta vokalistler bile müziğe girmeyi unutmuşlardı onlar da Gülizar'ı izliyorlardı tabii bende. "Ben yari görmezsem halım Yaman olur." Şarkı bitmişti herkes hâlâ sahneye bakıyordu. Arka masadan bir ıslıkla herkes alkışlamaya başlamıştı. "O nasıl ses Gülizar yüreğim delindi!" "Muhteşemsin." "Bravo." Ve bunun ilgi iltifatlar. Gülizar gelen iltifatlara teşekkür ediyor bir yandan gözyaşını silmeye çalışıyordu herhalde sevinç gözyaşıydı bunlar. "O güzel iltifatları teşekkürü borç bilirim kalın sağlıcakla." Biraz önce kadına şarkı söylemiyor diye demediklerini bırakmadılar şimdi ise iltifatlar yağdırıyorlardı tuhaf insanlar gerçekten. Bu sözü söyledikten sonra kulise çekildi. Kulise çekilmesine rağmen alkışlar devam ediyordu. Ben de hemen Gülizar'ın bulunduğu kulise gittim kapıyı tıklattım izin isteyerek içeri girdim, girdimde ne diyeceğimi bilmiyordum. Öyle Gülizar'a bakıyordum. Gülizar ise makyajını tazeliyordu. Önyargıyla yaklaştığım bu kıza hayranlıkla bakıyordum. "Ee hadi ne söyleyeceksen söyle." Bir taraftan makyajını tazeliyor bir yandan da benle konuşuyordu. Tam bir kibir abidesi yok ya biraz önceki laflarımı geri çekiyorum. "Şarkı istekleri var içlerinden bilmediğin bir şarkı varsa söyle müşterilere söyleyelim. Gözüne ay'lanır çekiyordu. "Biliyorum hepsini söyleyecek dersin müşterilere." Daha kağıda bile bakmadan hepsini bildiğini söylüyordu Garip! Hemen izin isteyerek geri çıktım. Odadan çıkmamla telefonum çalmaya başladı. Arayan bizim garsonlardan Artisti. Artist dememizin sebebi ise Artist gibi olduğu içindi. 1,74 boylarındadır siyah saçları her zaman jöleli olur artistin damarları çok belirgindir bu da onu artist yapan özelliklerindendir. Bugün izinliydi acaba neden aradı? Telefonu açmamla lafları ard arda dizmesi bir oldu. "Abi Ayhan abi beni aradı sana ulaşmamış." "Tamam Artist bu kadar heyecanlanmana gerek yok oğlum sakin ol!" Bir iç çekme sesi geldi telefondan belli ki önemli bir şey olmuştu ki bu kadar heyecanlanmıştı. "Abi heyecandan çok telaş var bende. Yarın patronun kızı ve arkadaşları gelecekmiş, Ayhan abide müşteriler dağılınca hazırlık yapsınlar yarına, mesaiye kalsınlar dedi ben de Sabahtan beri ulaşmaya çalışıyorum. "Hay o Ayhan abinin ben..." "Efendim abi anlamadım." "Boşver neyse ben hallederim dersin o Ayhan abine." Son kelimeleri bastıra bastıra söyledim ki öfkelendiğimi anlasın. "Tamam abi kolay gelsin." Yok anlamamış işte rabbim bir yerden veriyor bir yerden alıyor. Masalarla ilgilenen ateşi yanıma çağırdım. Ateş ve gazinoda en sevdiğim insanlardan bir tanesidir gazinonun neşesidir kendisi. Ense hizasınını geçen siyah düz uzun saçlara sahip ne kadar büyük dursa da bebek yüzüne benzeyen yüzü onu biraz küçük gösteriyor. "Efendim abi bir isteyin mi var?" Tebessüm ederek elimi sağ omzuna koydum. "Yok oğlum. Bugün mesaiyeye kalacağız. Yarın patronun kızı ve arkadaşları gelecekmiş diğer garson arkadaşlarına da dersin sabaha kadar gazinodayız." Hemen kafasını sallayıp hızlıcana garsonların yanına giderek haber verdi. Buradan hissedebiliyorum kesin şu anda ya patrona ayhana sayıp sövüyorlardı.