"hatred is the issue about life"|2.bölüm

54 8 51
                                    

He's a brainless,heartless coward...

Evet... neden buraya böyle saçma sapan şeyler yazmak için bir defter aldım bilmiyorum. Hinata günlük tutmanın iyi geldiğini söyledi. yaşadıklarımızı kağıda aktarınca zihnimizdeki acı bir nebze dinermiş. şu anda tek umudum bu çünkü artık canım dayanamayacağım kadar acıyor. Kolumun yokluğu günlük işlerimde çok sıkıntı yaratıyor ve komanın vücudumun üzerindeki etkisi gereksiz derecede ağrıya sebep oluyor. Bazen tek bir ağrı kesici yetmediği için iki tane falan alıyorum. Bacaklarımı henüz hareket ettiremiyorum, şerefsizler aşırı inatçı. Savaş sadece sahada değil köylerde de çok büyük yıkıma sebep olmuş. Tam olarak ne kadar süre komada kaldığımı bilmiyorum ama Konohada hala binaları düzeltmeye çalışıyorlar, bir çok yer harabe gibi, tanıdık yüzlerin çoğu artık yok.
______________

Sasuke yanında oturan narin bedeni sarsmadan yataktan kalkıp aynanın karşısında dikilen ceset ile gözgöze geldi. Masmavi gözleri artık silik bir camgöbeği rengini anımsatıyordu. Dolgun dudakları rengini kaybetmiş, buğday teni tanınmaz hale gelmişti. Yer yer fazla kaşımaktan dolayı açılmış izler ve aniden çok fazla kilo vermenin sebep olduğu sarkık deriler savaşın değil acının yanetkisiydi.

Sasuke bir kaç saniyeliğine nefesini tuttu. Karşısındaki görüntü bir göz kırpma süresinde kendi yansımasına dönerken kendinin de bir cesetten farklı olmadığını farketti. Günlükleri alıp sessiz adımlarla mutfağa geçti. Sayfalar geçtikçe zihni bulanıyor, mantıklı düşünme yetisi minik minik kendinden uzaklaşıyordu. Sonunda Sakura kalkıp oturduğu sandalyenin arkasına geçti ve kollarını yavaşça omuzlarına dayadı.

"İyi misin?"

Sasuke belli belirsiz başını sallarken Sakura uzanıp onun alnına minik bir buse kondurdu.

"Lütfen topla kendini, o bunu istemezdi."

"Onun ne isteyip ne istemediğini bilemezsin."

Sakura dudaklarını büzüp çenesini Sasukenin kuzguni saçlarının üzerine yasladı.

"Evet haklısın ama minik çocuğumuzun daha doğmadan bu kadar acıya katlanmasını istemiyorum. "

Home is where your deepest scar is..

mooneyeopen

Bak bunlar senin eserin :')

𝓷𝓸 𝓹𝓵𝓪𝓬𝓮 𝓵𝓲𝓴𝓮 𝓱𝓸𝓶𝓮->𝓷𝓪𝓻𝓾𝓼𝓪𝓼𝓾<-Where stories live. Discover now