Mekana gelmiştim, arabadan inip kapıya doğru yürüdüm. Kapıda her zaman iki adam olurdu. Bu sefer yoktu. İçeriye girdim ve arka tarafa doğru ilerlemeye başladım,kimse olması gereken yerde değildi. Mekanda derin bir sessizlik vardı.
İçimden onu öldürme yeminleri ederek bodrum kata indim.Planladığı şeyi neden yaptığını anlamamak için salak olmak gerekirdi. Karşımda sinsice dikilirken bana neler söyleyeceğini, neyle tehdit edeceğini adım gibi biliyordum. Ama ona bunun için zaman vermeyecektim. Gözlerimin önünde geberip gidecekti.
Uzun kolidorda ilerleyip onun odasına girdim, etrafa bakıp pis suratını görmeyi diledim, yoktu.
Karşımdaki mermer masanın üstünde dizüstü bilgisayar açıktı. Ne olduğunu merak ederek /biraz olsun tahmin ederek/ masaya yaklaştım.Beni bekleyen videoyu açtım.
"Park Jimin, Park Jimin.."
Kafamı sesin geldiği yöne çevirdim. Üst kattaki balkondaydı.
"Geberip gideceksin. Anlaşmamızı biliyordun. Sakın beni tehdit etmeye kalkma. Ne yapmaya çalıştığını biliyorum."
"Acınası olan da bu ya!Bildiğin halde bu yenilgiyi kabul edeceksin."
"Eğer bu videoyu Jungkook izlerse, ölmek için bana yalvarırsın."
"Seni oğlumdan iyi tanıdığımı ve vereceğin tepkilerin hepsini planladığımı biliyorsun, değil mi?"
Sol elini pantolonunun cebine daldırarak telefonunu çıkardı ve bir numara tuşladı.
(gözlerime bakarak) "5 dakika içerisinde telefonuna çağrı gelmezse, videoyu Jungkook'a gönder ve izlediğinden emin ol."
