SYMBOL

🌹1

ေစာေစာစီးစီး ေခါင္းရင္းအိမ္က ကိုႀကီး ဂန္ဆူး(Kang Seul) ၏ သီခ်င္းသီဆိုသံက ပတ္ခ်ယ္(Park Chae) ၏ နံနက္ခင္းကိုလာဖ်က္စီးေနသည္။ မေန႔ညက ဖတ္ထားေသာ 'သင္ႏွင့္သင့္နံနက္ခင္းကိုသာဝင္ခြင့္ျပဳမည္' စာအုပ္က ေဘးနားမွာ သူမအားေျပာင္ျပလ်က္။ ေလာေလာဆယ္ ခ်ယ္ ၏ နံနက္ခင္းကိုဝင္လာသူကား ကီးေၾကာင္ေနသည့္အသံပိုင္႐ွင္ပင္။

ခ်ယ္ ဆက္အ္ိပ္၍ မရေတာ့။
နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ 8နာရီထိုးရန္ငါးမိနစ္အလို။ ထို႔ေၾကာင့္ကတိုက္က႐ိုက္ ဆံပင္စည္း မ်က္ႏွာကိုေရနဲ႔ သစ္ ဘာမ်က္ႏွာသစ္နဲ႔မွလည္းပြတ္မေနေတာ့ပဲ နံနက္စာ ထမင္းဝိုင္းကိုေျပးရမည္။ ၁မိနစ္ေလာက္ေလးေနာက္က်တာနဲ႔ ေမြးသမိခင္၏ႏႈတ္ဖ်ားမွ ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္းက တိုက္ခတ္ေတာ့မည္။

ေဖေဖက မမ အဲလစ္ ႏွင့္စကားေျပာေနသည္။ ေဖေဖႏွင့္မမႏွစ္ေယာက္လံုးက ေ႐ွ႕ေနေတြမို႔ သူတို႔ကိစၥသူတို႔ေျပာေနၾကသည္ထင္သည္။ သူမကေတာ့ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲေျဖဆိုထားၿပီး ေအာင္စာရင္းကုိေစာင့္ေနရင္း အိမ္မွာအခ်ိန္ျဖဳန္းေနေသာ အငယ္ဆံုးသမီး အေခ်ာေလး ေမေမက ေျပာမႏိုင္ဆိုမႏိုင္ (ေျပာလို႔ရသမ်ွေတာ့ကရားေရလႊတ္ေျပာေနေသးသည္) လႊတ္ထားေသာ Park Chae ပင္ျဖစ္သည္။

"မိခ်ယ္ ညည္း မေန႔ညက လီဆာနဲ႔ ဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ထားတာလဲ''

ေမေမ့စကားေၾကာင့္ ခ်ယ္ တစ္ေယာက္ေခါင္းက်ိန္းသြားသည္။ ေသခ်ာတယ္ မေန႔ညက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္တဲ့သူ႐ွိေနၿပီး ေမေမ့ကို လာတိုင္ေျပာတာေနမယ္။ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ

"အဟီး ေမေမ ကလည္း ခ်ယ္တို႔ညက မုန္႔ပဲစားေနၾကတာေလ''

"ဟုတ္လား ဒါဆို ဓာတ္ပံုထဲက ငါ႔သမီးမဟုတ္ဘူးထင္တယ္''

ေမေမက ဖုန္းကိုယူလာရင္းျပေတာ့ ခ်ယ္ႏွင့္ လီဆာ ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုကိုေဆးမႈတ္ေနသည့္ျမင္ကြင္း၊

"အမယ္ ပညာ႐ွိႀကီးပတ္ခ်ယ္ က ဦးစီးၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ကိုေတာင္ေျပာင္းခဲ့ေသးတယ္ ဘာတဲ့

မထိရဓာတ္လိုက္တတ္သည္
တက္(touch)လိုက္ပါ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔အခမဲ့ပို႔ေဆာင္ေပးသည္