Selamm biraz kısa bir bölüm oldu kusura bakmayın 😭 bu arada bölümde parantez içindeki yazılar içlerinden kendileriyle konuşmaları neyse çok konuştum iyi okumalarr umarım beğenirsiniz 💛💛
Chan onun dediklerine şaşırmıştı ama bunu belli etmedi. Her ne kadar söyledikleri onu yumuşatsa da yüzünü ifadesiz tutmayı başardı.
S: Şimdi biraz dinlen, yorgun görünüyorsun. Ama eğer...
C: Evet, yorgunum. Çünkü uyuyamıyorum bunu biliyor olman gerekirdi köpekçik.
Seungmin tamamen unutmuştu. Onun insomnia hastalığı vardı. İstese de uyuyamıyordu. Seungmin içinden kendine kızıyordu. Bunu nasıl unuturdu.
Chan onun içinden kendine kızdığını anlamıştı.
C: Kendini kötü hissetme ben insanların benimle ilgili şeyleri unutmasına alışkınım.
Seungmin onun söyledikleriyle kendini yumruklamak istemişti.
S: Chan ben gerçekten üzgünüm. Sadece bir anlığına unutmuşum.
Chan omuz silkti.
C: Sanki umrundaymışım gibi davranmayı kes. Ben de diğer hastalar gibi sadece ilgilenmek zorunda olduğun biriyim işte.
S: Hayır, sen farklısın.
C: Yaa neyim farklı ?
S:(evet, Seungmin şimdi ne diyeceksin sana aşığım falan mı) Her insan birbirinden farklıdır. Umrumdasın çünkü seni tanıyorum ve sana yardım etmek istiyorum. (konuştukça daha çok batıyorsun Seungmin)
Chan buna gülümsedi. Alaycı bir gülümsemeydi bu.
C: Ne oldu doktor bu kadar mı korkuyorsun benden ?
S: Senden korkmuyorum.
C: Öyle mi ?
Chan onu bileğinden çekip yatağa düşmesini sağlamıştı. Üzerine çıkmış ve tek eliyle bileklerini tutarak ellerini hareket ettirmesini engellemişti. Diğer eli yaramazca Seungmin'in karnında dolaşıyordu. Yüzüne yaklaştı. Seungmin'in yine kalp atışları hızlanmıştı.
C: Senin kariyerin benim elimde. Seni şu an öpsem ve bunu herkese gösterecek şekilde çekip senden şikayetçi olsam işinden atılırsın. Seni o çok sevdiğin işinden etmem 1 günümü bile almaz. Şimdi korktun mu köpekçik ?
Seungmin geri adım atmayacaktı.
S: Yapsana hadi, seni kim tutuyor ?
Chan aldığı cevapla afalladı. İşini ne kadar sevdiği yüzünden belli olan Seungmin ondan korkmuyordu. Afallasa da çabuk toparlandı.
C: Seni şimdilik rahat bırakıyorum ama bir dahaki sefere bu kadar kolay kaçamazsın.
Seungmin'in üstünden kalkmıştı. Seungmin hızlıca kalkıp üstünü düzeltti. Kalbi göğsünden fırlayacak gibi atıyordu.
S: Bana bir daha habersiz yaklaşmazsan sevinirim. (lütfen beni dinleme)
Chan bir şey söylemeden sadece güldü.
C: Seninle çok eğleneceğiz köpekçik. Şimdi beni yalnız bırak, merak etme kendime zarar vermeyeceğim.
S: Peki, bir şey olursa beni çağır.
Seungmin hızla odadan çıkarken nefeslerini düzenlemeye çalışıyordu. Yüzünün kıpkırmızı olduğuna emindi. Utanmıştı ama neden onunla ilgilenmesi hoşuna gidiyordu ?
