Toxic love "draco x reader"

Ten

Όλο το βράδυ μείναμε μαζί με τον Ντρακο αγκαλιά στην αποθήκη. Δεν σηκωθήκαμε για κανένα λόγο. Με είχε βάλει να ξαπλώσω πάνω του καθώς μου χάιδευε τα μαλλιά. Το τρυφερό και απαλό άγγιγμα του μου άφηνε συνέχεια ανατριχίλες. Ήξερα ποσό κακο μου έκανε αλλά παράλληλα δεν μπορούσα να απομακρυνθώ με τιποτα από κοντα του. Ο τρόπος που με έκανε να νιωθω ήταν απλά αδιανόητος.

Αφού ξημέρωσε το πρωί της Κυριακής, ξύπνησα φυσικά πρώτη από τον Ντρακο αλλά δεν ήθελα να φύγω από την αγκαλιά του. Χουζούρεψα άλλο λιγο ώσπου άνοιξε και εκείνος τα ματια του.

Έλαμπε από την χαρά του. Με κοιτούσε σαν να ένιωθε ότι δεν του ανήκω και ότι δεν θα ξαναγινοταν κάτι τόσο όμορφο μεταξύ μας ποτε ξανά. Έκανε λάθος ομως..Ήταν ένα είδος εθισμού για εμενα και δεν θα μπορουσα με τιποτα να τον εγκαταλείψω.

Άρχισε να με φιλάει απαλά ενώ μου ψιθύρισε στο αυτί με νυσταγμένη φωνή «καλημερα». Αυτο το συναίσθημα ήταν απλά ότι καλύτερο μπορεί να νιώσει κάποιος.

Υστερα από λιγο, αποφασίσαμε να σηκωθούμε και να γυρίσουμε πίσω στους κοιτώνες μας. Είχα πολύ διαβασμα και δεν μπορούσα να βρεθώ μαζί του πιο μετά. Αυτο ήταν κάτι που με ξενέρωσε και μαλλον και εκείνον αλλά δεν σήμαινε πως δεν θα τον έβλεπα καθολου για την υπόλοιπη μερα..

Μου έδωσε ακόμη ένα τρυφερό φιλί και μπηκα μέσα στον κοιτώνα του Γκριφιντορ. Όλοι έλειπαν και υπέθεσα ότι θα είχαν πάει στην τραπεζαρία για πρωινό οπότε κατευθύνθηκα αμέσως προς το δωμάτιο μου. Το άτομο ομως που αντίκρισα δεν περίμενα να το δω. Βασικά είχα ξεχάσει ότι υπάρχει.🤭

Ο Σεντρικ καθόταν πάνω στο κρεβατι μου και με κοιτούσε με λυπημένο ύφος. Τον είχα αφήσει μόνο του χθες στον χορο και ποτε δεν του εξήγησα τον λογο. Να πω την αλήθεια ένιωθα λιγο μειονεκτικά αλλά δεν θα έπεφτα και σε κατάθλιψη κιολας.

Μόλις με αντίκρισε πλησίασε προς το μέρος μου και με πήρε μια αγκαλιά. Δεν καταλαβα τι γινόταν και είχα μείνει με την απορία. Φυσικά και του ζήτησα συγνώμη που τον άφησα μόνο του χθες το βράδυ και αυτο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι δεν φάνηκε να τον ενόχλησε τόσο.

"Δεν πειραζει..καταλαβαίνω..ειδα την Πανσυ που έψαχνε τον Ντρακο. Απλά δεν ήθελα να με χρησιμοποιήσεις.." είπε καθώς το βλέμμα του γινόταν όλο και πιο αγνό.

"Συγνώμη αλήθεια..Να ξερεις πως δεν σε χρησιμοποίησα και πως όση ώρα κι αν ήμασταν μαζί πέρασα πολύ όμορφα μαζί σου.." του απαντησα και τον πήρα αλλη μια αγκαλιά.