မိုးတွေအရမ်းရွာတဲ့ညတုန်းက
သူမငိုယိုပြီးအိမ်လာခဲ့တယ်
ဘာဖြစ်လဲလို့တောင်မေးချိန်မရဘဲရင်ခွင်ထဲအတင်း၀င်တာရှိုက်ငိုနေတဲ့သူမကြောင့်
ငိုလို့၀တဲ့အထိတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ပြီးတော့သာနေပေးလိုက်တယ်
ပြီးတော့ေြပာလာတဲ့စကားတစ်ခွန်းက
ငါတို့အခုတူတူနေကြရအောင်......
လာလာခြင်းဆောက်နဲ့ထွင်းဆိုလိုနည်းနည်းကြောင်သွားပေမဲ့ သူမစိတ်ကြိုက်နေပေးလိုက်တယ်
နိုးလာတော့သူမ မရှိတော့ဘူး
အိမ်ပြန်သွားပြီထင်ပါရဲ့
နောက်တစ်နေ့အိမ်ရှေ့မှာသူမအိမ်ကအဒေါ်လာပေးတဲ့ဖိတ်စာလေး နာမည်ကြည့်မိတော့သူမနာမည်နဲ့
မိမိ မဟုတ်တဲ့အခြားတယောက်နာမည်
ဖိတ်စာအထဲထိသေချာကြည့်ချင်ပေမဲ့ ဝါးလာတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ပါးပြင်ပေါ်သို့စီးကျလာတဲ့ပူနွေးနွေးမျက်ရည်တွေကြောင့်......
မဂင်္ လာပွဲမတိုင်ခင်ညဘက်ကိုသူမအိမ်သွားခဲ့တယ်
တံခါးရှေ့ကကိုယ့်ကိုမြင်တော့လန့်သွားသလိုမျက်နှာလေးနဲ့သူမ အရင်လိုချစ်ဖို့ကောင်းတုန်းပါဘဲလား.....
လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းပေးတော့ရင်ခွင်ထဲ၀င်လာတဲ့သူမ။ အိတ်ကပ်ထဲကအသင့်ပါလာတဲ့ဓားအဖြူလေးနဲ့ သူမကျောပြင်ကိုအချက်ပေါင်းများစွာ
ကိုယ်တိုင်တောင်ဘယ်နှချက်မှန်းမသိတဲ့အထိထိုးသွင်းနေမိတယ်
နောင်တလား...?မရမိဘူးး ဒီလိုမျိုးလုပ်ဖို့ဘယ်လောက်ထိစဉ်းစားခဲ့ရလဲ ဘယ်လိုမျိုးတွေလုပ်မိခဲ့လဲဆိုတာကို
ကိုယ်မဟုတ်တဲ့အခြားတစ်ယောက်နဲ့ရသွားမှာကိုမကြည့်နိုင်ဘူး။
အဲ့အစားဖျက်စီးလိုက်မယ်......
#𝔳𝔞𝔱𝔞𝔢
