"ငါနေရတာမပျော်တော့ဘူး
သေချင်တယ်"
"ဘာလို့သေချင်တာလဲ"
"ဒီလိုပါဘဲ ဒီတိုင်းသက်သက်ဘဲ"
"လူဖြစ်ဖို့ကခက်တယ်နော်"
"အင်းသိတယ်
ငါသေချင်လို့ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့သက်တောင့်သက်သာလေးသေချင်တယ်"
"လူတိုင်းကမသေခင်အချိန်တစ်ခုထိကိုအသက်ငင်ကြတာဘဲ"
"နင်ကလူသတ်ဖူးလို့လား အဟား"
သူမကအပြောင်အပျက်ေြပာသလိုရီရင်းေြပာလာတာမို့
"သတ်ဖူးတယ်ဆိုရင်ရော"
"နင်မသတ်ရဲပါဖူး နင်ကသတ်ရဲမယ့်ရုပ်လဲမဟုတ်ဖူး"
"ငါ့အိမ်လိုက်ခဲ့မလား"
"အင်း"
လွယ်လွယ်ကူကူဘဲပါလာတဲ့သူမကြောင့်
ဒီညကစားစရာရပြီလို့စိတ်ထဲကတွေးလိုက်မိတယ်
"နင့်အိမ်ကအရမ်းခေါင်သလားလို့"
ကားမှန်ကနေကြည့်ရင်းေြပာလာတဲ့သူမကြောင့်
"ငါကလူတွေနဲ့ပေါင်းသင်းဆံဆက်ရေးညံ့လို့ပါ"
ပြီးတော့အဲ့ဘက်ကလူသိပ်မရှိတော့အသံကြားရရင်
ကိစ္စမရှိဘူးလေ
အဲ့စကားကတော့သူမမသိအောင်စိတ်ထဲကေြပာမိတဲ့စကား.....
"ဘာလို့အိမ်ကိုမီးခိုးရောင်ကြီးသုတ်ထားရတာလဲ
မမိုက်လိုက်တာ"
"အင်း နည်းနည်းတော့စိတ်ဆိုးတယ်
ငါ့အကြိုက်ဆုံးအရာင်ကိုအဲ့လိုေြပာလို့"
"တကယ်မှမမိုက်တာကို"
စကားဆက်မေြပာတော့ဘဲအိမ်ထဲတော့သူမကစပ်စုကာအိမ်ကိုလျှောက်ကြည့်နေတယ်
ထိုင်ခုံအနည်းငယ်ရယ် စားပွဲရယ် မီးသီးလေးတစ်လုံးရယ်ဘဲရှိတဲ့အိမ်မလို့သူမနှာခေါင်းရှုံ့ပြီး
"ဆင်းရဲတာလား ပရိဘောဂလဲသိပ်မရှိဘူး
ဘာလို့ကြမ်းပြင်မှာ မိုးကာတွေခင်းထားရတာလဲ"
စကားပြန်မေြပာဘဲလက်အိတ်စွပ်နေလိုက်တယ်
တစ်ခုတည်းရှိတဲ့စားပွဲအောက်ကအံဆွဲကိုဖွင့်လိုက်တော့ ဓားလေးတွေကမီးရောင်အောက်မှာတစ်လက်လက်
အဲ့အောက်ကပုဆိန်လေး မနက်ကမှသွေးထားတာဆိုတော့ထက်လောက်မှာပါ
"နင်...နင် ဘာလုပ်မလို့လဲ နင် psycho လား"
"သုံးမိနစ်အချိန်ရတယ် စိန်ေြပးလိုက်တမ်းကစားကြမလား"
"မကစားဘူး
ငါအိမ်ပြန်မယ် ငါ့ကိုပြန်ပို့ပေး"
"ခက်လိုက်တာ လူစကားနားမလည်ဖူးလား
သုံးမိနစ်နော် စက္ကန့့် ၁၈၀ ရည်မယ်နော်
၁၇၉"
အိမ်ထဲကေြပးသွားတဲ့သူမကြောင့် သဘာတကျပြုံးမိလိုက်တယ် အပြင်မှာဆိုတော့ပိုပျော်ဖို့ကောင်းတာပေါ့
"၁၇၈
၁၇၇
၁၇၆
.
.
.
.
.
.
၅
၄
၃
၂
၁
ငါလိုက်ရှာတော့မယ်နော်
လုံအောင်ပုန်းထားတယ်မလား"
သုံးမိနစ်တောင်ပေးထားတာကိုအနီးနားမှာလာပုန်းတာဘဲ အဲ့တာကလဲကားဂိုထောင်မှာမှ ကျွတ်စ်...
မပျော်တော့ဖူး
ပုဆိန်ကိုတရွတ်တိုက်ဆွဲလာပြီးကားဂိုထောင်ရှေ့ရောက်တော့ သူ့ဂါ၀န်ကပြဲကျန်နေတဲ့အပိုင်းအစလေး
ဆွဲယူလိုက်ပြီးနမ်းကြည့်တော့ အမွှေးဆီအနံ့လေးက စူးရှစွာ
ဟော....တွေ့ပါပြီ ကားအောက်မှာပုန်းနေတာဘဲ
ကားအောက်ကဝါ၀န်ကိုဆွဲလိုက်တော့ ရုန်းကန်ရင်းပါလာတဲ့သူမ
"ဖယ်စမ်းလွှတ်.."
"အင်းစကားများတဲ့ပါးစပ်လေးကိုအရင်ခုတ်ရမလား
မင်းကမိန်းကလေးဆိုတော့ ငါမျက်နာကိုအထိခိုက်မခံစေချင်ဖူး
လည်ပင်းလေးကလှတာဘဲ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးနဲ့"
"မလုပ်ပါနဲ့ ငါ ငါတောင်းပန်ပါတယ်
ငါမသေချင်သေးဘူး"
"အမျိုးမျိုးဗျာ ခင်ဗျားကလဲ"
"တကယ်မသေချင်ဘူး
ငါစိတ်ညစ်လို့ေြပာမိတာပါ"
ဆက်လာမယ့်စကားကိုနားမထောင်တော့ဘဲ
ေြခထောက်ကိုပုဆိန်နဲ့ ခုတ်ချလိုက်တယ်
ေြခချောင်းလေးတွေရောတစ်ချောင်းချင်းဆီ ...
သူမအော်သံလေးနဲ့အတူပေါ့
လောလောလတ်လတ်ေြပးထားလို့နဲ့တူတယ်
သွေးပူပူလေးတွေကအများကြီးပန်းထွက်လာတယ်
ဒီနေ့လဲလသာတဲ့ညလေးကတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်အော်သံလေးတွေပြည့်လို့.....
#𝔳𝔞𝔱𝔞𝔢
