ကုတင်ပေါ်မှာ ဟိုလိမ့်ဒီလိမ့်နဲ့ အိပ်မပျော်နိုင်သော..ခွန်လီ.
" ခလေးချမ်းများချမ်းနေမလား...အဖျားတတ်နေမလား.....သူ့အမေကလဲ တစ်ခုခုဆိုနိုးပါ့မလား."
ဖုန်းခေါ်မလို့လုပ်ပြီးမှ
အိပ်နေရင် နိုးသွားမှာ... " ဟင်း စိတ်ပူလိုက်တာ ကွာ.."
" ဒီး..ဒီ ""
" ဟဲလို "
ဖုနိးကိုင်လိုက်တာ....ခွန်လီ ရဲ့..ငယ်သူငယ်ချင်း..တွေဖြစ်တဲ့ ဒေါက်တာ Seulgi နဲ့ Jeongyeon ....Unique Hospital ရဲ့..အတော်ဆုံး ဒေါက်တာခွန်လီပြီးရင် Dr. Seulgi ကအတော်ဆုံး...အနာဂတ်ရဲ့ဆေးရုံအုပ် အလောင်းအလျာလေး "
ခွန်လီ က..." အေး..အိပ်ပြီလား..
" ဟျောင့် ခွန်လီ ဒါလူအိပ်ချိန်နောိ "
" ငါ အိပ်မပျော်ဘူး လာသောက်ပေး "
" ဒီအချိန်ကြီးကြမှ.ငါ အိပ်နေတာလေကွာ.."
" ငါနှလုံး ကျန်းမာဖို့..စိတ်ချမ်းသာအောင် နေဆို...ငါအခုလုံးဝစိတ်မချမ်းသာဘူး. Jeongyeon ပါခေါ်ခဲ့နော်."
" အေး...အေး....လာပြီ.. လာပြီ...ပစ္စည်းတွေ ဘာတွေကောက်ပေါက်ပြီး.. သောင်းကျန်းမနေနဲ့နော်.."
" အင်း..မြန်မြန်လေး.
". ...ကျွီ.. "
" ကျွန်တော်ရောက်ပြီ....MD "
. " ငါလဲရောက်ပြီ..ခွန်လီ "
နောကိထပိတစိစီး ဝင်လာတယ်..ထိုကားက ဂျောင်ကြီး ကား."
". ...ငါလည်းရောက်လာပြီ.....ဒေါသအိုးရေ...ဘာလဲကွာ ဒီအချိန်ကြီးကြမှ သောက်ချင်တယိဆိုရအောင် "
Jeongyeon ကတော့ ပွစိပွစိနဲ့ ပြောနေပြီ
ညနက်သန်းခေါငိကြီး. သူခေါ်လို့ရောကိလာတဲ့...Chanyoung..... / Seulgi နဲ့.Jeongyeon. တို့သူံးယောက်
..." ထိုင်ကြ ဝိုင်သောက်ရအောင် "
ခွန်လီ အခန်းအပြင်ဘက်ဝရံတာက...စားပွဲဝိုင်းမှာ....ထိုင်ကြသည်....
ဖန်ခွက်ထဲ....ဝိုင်အနည်းငယ်ထည့်ကာ...ထိုင်ခုံကိုခပ်လျောလျော...ခေါင်းမှီကာ..ဝိုင်းပြင်းပြင်းရဲ့..အရသာကိုခံစားနေသည်..
