22. Epilogue

493 107 24
                                    


අවුරුද්දකට පසු...

"හේයි" Jennie යි yoongi යි දෙන්නම café එකට ආවෙ කාලෙකට පස්සෙ හැමෝම එකට එකතු වෙන්න. හැමෝම ආවා එක්කෙනෙක් හැර, Lalisa...

Taehyung ඇවිල්ලා මැද ඉඳ ගත්තා. එයා දැක්ක Jimin උයි Rosie යි එකට කතා කර කර ඉන්නකොට Jungkook එයාගෙ හ්යොන්ග්ලත් එක්ක ඉන්නවා.

හිමිට එයාගෙ පෝන් එක එයා සාක්කුවෙන් ගත්තා. Tae දැක්ක එයාගෙ phone screen එක.

Taehyung ගෙ මූණේ පුංචි හිනාවක් ඇදුණ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Taehyung ගෙ මූණේ පුංචි හිනාවක් ඇදුණ. Jisoo මේක දැක්ක.

"එයා ආයේ එන්නේ නෑ Tae" හැමෝම Taehyung දිහා බැලුවා. එයා ඔලුව වනලා ආයේ පෝන් එක සාක්කුවට දාගත්ත.

"මන් දන්නවා ඒත් මට එයාව මතක් වෙනවා" හැමෝටම Tae ගැන දුක හිතුනා. එයා ගොඩක් දුකින් ඉන්නේ කියලා තේරෙනවා ඒ ගමන්ම එයා හොඳින් කියලත් පේනවා.

"අපිටත් එයාව මතක් වෙනවා" Namjoon එහෙම කියලා එයාට පොඩි තට්ටුවක් දැම්මේ එයාගෙ හිත හදන්න.

"මන් දන්නවා වැඩක් අපි අරයව බලන්න යං එයාටත් ගොඩක් සතුටු හිතෙයි" Rosie උනන්දුවෙන් කිව්වේ හැමෝගෙම අවධානය ඒකට ගන්න.

"Rosie අපි එයාව බලන්න ගිහින් මාසයක් වත් නැනේ" Jennie කිව්වේ යන්න බෑ වගේ හිතිලා.

"හරි හරි මමත් එක්ක යං" yoongi එයාලගෙ පොඩි ලමයෙක් වගේ ඉන්න rosie ගෙ හිත හදන්න කිව්වා.

"මටත් කතා කරන්න" Taehyung ඇහුවා.

"ඔයා එන්න එපා rosie ගෙ කරදරේ ම ඇති අපිට" yoongi එහෙම කීවෙ Taehyung ට.

"හොඳයි එහෙනම්" Tae එතනින් නැගිට්ට.

"මාව එක්ක යන්න බැරි නම් මම දැන් යනවා"

"ඒත් Tae අපි ගොඩ කාලෙකින්නේ මේ හම්බ උනේ" jungkook එයාව නවත්තන්න හැදුවා.

𝐂𝐚𝐧𝐝𝐥𝐞 𝐂𝐫𝐚𝐜𝐤𝐞𝐝 𝐁𝐨𝐧𝐞 Where stories live. Discover now