~ A strange world ~ (დასრულებული)

5

- არ მჭირდება თქვენი დახმარება - ვუთხარი უხეშად და გასვლა ვცადე. მიწა არადა არ ჩერდებოდა რატომ იძვრის ასე ძლიერად??
- ვფიქრობ გჭირდება - მითხრა და მაჯაზე ხელი დამავლო შეეწინააღმდეგება ვცადე მაგრამ არაფერი გამომივიდა.
- ახლავე ხელი გაუშვი ჯონგინ!!! - გვაიგე ნაცნობი ყვირილი. ვიცოდი რომ გადამარჩენდა მაგრამ ისიც ვიცოდი რომ თუ მას გავყვებოდი კარგი დღე არ დამადგებოდა.
- ოუ კიმ თეჰიონ დიდი ხანია არ მინახიხარ - ჩაიცინა და ხელი უფრო მომიჭირა რაზეც წამოვიყვირე.
- გითხარი ხელი გაუშვი მეთქი - ბოლო ხმაზე იყვირა თეჰიონმა. ჯონგინმა კი სიცილი დაიწყო. რა დროსაც საშინელი ქარი ამოვარდა და თეჰიონის უკანა მხრიდან გამოვიდა დათვი და ჩემს წინ დადგა.
- როგორც ყოველთვის შენ ნაშიერთან ერთად ხარ - სიცილს უფრო უმატა ჯონგინმა ამან კი თეჰიონი გააცოფა
- მას ეგრე ნუ მიმართავ - ეს იყვირა თუ არა დათვი ჩვენსკენ წამოვიდა შემეშინდა თანაც საშინლად. თვალები მოვხუჭე იმის მოლოდინში რომ ეს დათვი წამებში ნაკუწებად მაქცევდა. მოულოდნელად ბიძგი ვიგრძენი. თვალები ნელა გავახილე და დავინახე რომ ჯონგინი ძირს ეგდო. თეჰიონი კი ნელ-ნელა მიახლოვდებოდა მოაღწია კიდევაც ჩემამდე ხელში ამიყვანა და დათვზე სემომსვა წინ კი ის დაჯდა. რა ჯანდაბაა ახლა დათვმა უნდა გვატაროს ცხენივით? საშინლად მეშინოდა. რა ჯანდაბაა რატომ უჯერებს ეს დათვი თეჰიონს?? საერთოს ეს ჯონგინი ვინ ჯანდაბა იყო? რატომ არ შემჭამა დათვმა??

ამ ფიქრებში სახლამდე მივაღწიეთ უხეშად გადმომაგდო თეჰიონმა დათვიდან...რის გამოც ძირს დავარდი და ხელი ვიტკინე მაგრამ ამისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია უხეშად მომკიდა ხელი და სახლში შემათრია ბიჭები მაშინვე ფეხზე წამოხტნენ ასეთ მდგომარეობაში რომ დაგვინახეს.
- რახდება თეჰიონ? - იკითხა ჯინმა მაგრამ პასუხიც არ დაუბრუნა მხოლოდ ოთახისკენ მიმათრევდა. ძალიან ძლიერად მიჭერდა ხელს. მაგრამ ხმას არ ვიღებდი ასე ყვალფერს გავართულებდი. მხოლოდ ჩუმად მდიოდა ცრემლები. ოთახში შემათრია და ლოგინზე მიმაგდო. თავიდან ხმას არ იღებდა და საშიში თვალებით მიყურებდა. შემდეგ კი თვითონვე დაარღვია სიჩუმე რომელიც ასე საშინლად იყო გაბატონებული ამ ოთახში მაგრამ ახლა სიჩუმე უფრო მირცევნოდა.
- როგორ გაბედე?? - მშვიდად მკითხა მაგრამ მის ხმაში მაინც იგრძნობოდა გაბრაზება. ხმას არ ვიღებდი...ან უფრო ვერ ვიღებდი. - მიპასუხე!!!! - ბოლო ხმაზე იღრიალა - მიპასუხე რაზე ფიქრობდი როცა ჩემგან გაქცევას ცდილობდი?!!??! კიდევ ვერ გაიგე რომ შენ მე მეკუთვნი???? ჩემი ხარ!!!! ჩემი!!!! - იყვირა რამაც შემაშინა მაგრამ უფრო გამაღიზიანა ფეხზე ავდექი და ტირილით ვუყვირე.
- მე შენი თოჯინა არვარ!! მე შენ არ გეკუთვნი!!! არმინდა აქ გაჩერება!!! არმინდა შენი ამაზრზენი სახის დანახვა გასაგებია?!??! - ამან თეჰიონი საშინლად გააბრაზა ეს მის მოქმედებაშიც იგრძნობოდა. ლანგარი აიღო და გატეხა შემდეგ კი ნატეხი ფრთხილად აიღო და ჩემი ხელი აიღო მოულოდნელად ხელზე ჭრილობა მომაყენა. საშინლად მეტკინა ამიტომ ტირილი დავიწყე მან კი მითხრა
- რამდენჯერაც შენი საქციელი გამაღიზიანებს იმდენჯერ გატკენ!!! - შემდეგ კი ხელი დამაჭირა წამოვიყვირე და ტირილს ვუმატე - ნუ ტირი ძვირფასო - მშვიდად მითხრა პიჯაკი შეისწორა და ოთახი დატოვა.