ჩქარობდა! ყველა მიიწევდა იმ ადგილას სადაც რიტუალი უნდა ჩაეტარებინათ ნელ-ნელა დრო იწურებოდა. მაგრამ მოასწრეს! ყველა ადგილზე იყო და მათ ელოდებოდნენ ამ დღეს ხომ კიმების ოჯახი დიდი ხანია ელოდება? სადღაც ჩაღრმავებულში მხოლოდ ერთი სკამი იდგა სადაც იონა დასვეს. გოგონა გაურკვევლობაში იყო მაგრამ იცოდა! იცოდა რომ თუ ამას გააკეთებდა უფრო მალე დაბრუნდებოდა სახლში. - იწყება! - გაიგონა ნაცნობი ხმა. - ლუნა?? - თითქოს ნაწყენი, გაბრაზებული და მონატრებული ხმით წარმოთქვა იონამ მისი სახელი - შენც? - თვალებ აცრემლიანებული შეხედა გოგონამ - მაპატიე - მხოლოდ ეს თქვა - რიტუალს ვიწყებ! - ეს იყო რომ ყველა გაჩუმდა იონა სკამზე მიეკრო და ხელები მძიმედ მოუჭირა ერთმანეთს - მოდუნდი - მხოლოდ ეს თქვა ლუნამ და მის ენაზე რაღაცეების ბუტბუტი დაიწყო. არანირი რეაქცია არაფერზე. არაფერი ხდებოდა. ლუნამ უფრო დაჭიმა მთელი სხეული და სხვადასხვა სიტყვების ძახილი დაიწყო მოულოდნელად რომ მთელი ცა გაწითლდა. საშინელი ჭექა- ქუხილი დაიწყო. რამდენიმე წუთში კი იონას თავზე მყოფი სავსე მთვარეც კი გაწითლდა. მთლიან ტყეს წითელი შუქი არტყავდა.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
