My Baby ꫝ ✔️

4-🐣

Öncelikle hesabım kapanmadan my baby'nin son bölümünde size elim yandı ve alerji sorunumdan bahsetmiştim ve hepiniz bana geçmiş olsun dileklerinizi iletmiştiniz ve bende hepinize tek tek cevap vermek yerine yeni bölümünde topluca cevap vermek istemiştim o günden bu yana içimde kalmıştı aklıma gelmişken söyleyeyim; " çok sağolun canlarım"
Size bunu zamanında söylemek nasip değilmiş...😞

Yorum yapın lütfen

Aklımdaki fikirler uçmadan yazmak istiyorum ama gidişat böyle devam ederse değil 30 bölüm 10 bölüm anca çıkar elimden...

Ama şimdiden yorum yapan ve vote veren parmaklarınız dert görmesin😘

Jungkook
-
-

Sonunda yorucu bir uçak yolculuğunun ardından kalacağımız otele gelmiştik. Buradaki sıcaklık fazla boğucuydu. Tanrı aşkına korede şu an kış mevsimiydi burada ise her mevsim yaz. Kışlıkları çıkarıp üzerime tişört ve kot pantolon geçirdim. Telefonumu ve cüzdanımı alarak hemen karşı odanın kapısını çaldım. Hyungum ve Lucas karşı odada kalıyordu ve biz şu an akşam yemeği yemek için otelin restaurantına inecektik tabi kaldıkları odadan çıkabilirlerse. Hala çıkmadıkları için bu sefer biraz daha sert ve hızlıca kapıya vurdum.

"Yah! hyung açlıktan ölmemi istiyorsun hadi-"

Kapı açılıp bi anda Lucas üstüme attalyınca dengemi kaybettim. Ne oluyordu ki Lucas soluk soluğaydı.

"Ne oluyor hyung! Bu haliniz ne?"

"Tanrım kook Lucas'ı güzelce tut!"

Dediğini hemen yaprak kollarımda bitkin düşen çocuğu sıkıca tuttum. Kendisi garip bir şekilde yerdeydi. Hızlıca doğrulup kollarımdaki oğlanı aldı. Bende destek aldığım kapı kenarından ayrıldım.

"Şimdi bebeğim güzelce giyinip aşağı yemeğe iniyoruz ve ardından babanla görüntülü konuşuruz tamam mı?"

"Hayır istemiyorum aç değilim!"

"Hayır küçük adam aşırdığın çikolata yüzünden öyle hissediyorsun!"

"Hayır !"

"O zaman sana süt yok!"

"Appa!"

"Lucas sesini yükseltme bana! Şimdi güzelce giyiniyoruz ve yemeğe iniyoruz jungkook amcan bizi bekliyor. "

Seokjin hyungun bir yükselip aniden yumuşayıp alçalan sesine şaşırırken içeri geçmiş odadaki koltukların birine oturup odanın camından dışarının manzarasına baktım. Hyungum ise lucası giydirmeye çalışıyordu. Giydirmekte zorlandığını düşünerek yardım için yanlarına yatağa oturdum.

"Kookie amcanın seni ısırarak yemek istemiyorsan kollarını kaldır tatlım."

"Hayırrr~  acıyor bak" eliyle kolundaki olmayan yara yerini gösterdi. Gülerek gösterdiği kolunu öptüm. Kollarını kaldırdığında giydiği kazağını çıkardım. Ben onunla konuşurken laf arasında Seokjin hyung da pantolonunu çıkardığında yataktan kalkarak camın önüne geldim, bezi değişmesi gerektiğini düşünürek. Hala küçük küçük atışmalarının ardından hazır olduğunda arkamı döndüm. Artık yemek yiyebilecektik.