Baby Luca (Zarry) [Türkçe Çeviri]

Bölüm 3

Luca’nın bütün resim malzemeleri oturma odasına saçılmıştı, kağıttan uzağa yuvarlanıyorlardı. Bazen Power Ranger boyama kitabındaki karakterlerin içini boyardı ama çoğunlukla kendi çizdiği şekilleri boyardı.

Harry mutfakta onlar için akşam yemeği hazırlıyordu bu yüzden küçük çocuk hakkında endişelenmiyordu, çünkü televizyonun sesini duyduğu sürece Luca her şeye kıkırdıyordu.

Küçük çocuk babasının telefonunun titreştiğini gördüğünde bir resim çiziyordu, “Babacığım, telefon!” bağırdı ve sonra durdu, bir cevap bekliyordu. Ama hiçbir cevap alamadığında Luca ayağa kalktı ve telefonu koltuktan alıp kendisi cevapladı. “Selam.”

“Harry?” Küçük çocuğa yabancı gelen bir ses cevapladı.

Luca kafasını iki yana salladı, “Ben Luca, babacık yok.”

“Oh, babacığının adı Harry mi?” diye sordu, küçük çocuktan cevap alabileceğini bilerek ve umarak.

“Evet.” Babasının adını bildiğini göstermek için kafasını aşağı yukarı salladı.

“Senin tam adın nedir?”

Luca bir saniyeliğine düşündü, “Luca Aahil Malik, seninkisi ne?”

Zayn telefona güldü, çünkü küçük çocuk ikinci adını söylerken tamamen afallamıştı ve bu çok tatlıydı. “Benim ismim Zayn, kaç yaşındasın Luca?”

“Um, baba söyledi ben üç ama ben dört yakında.” Luca arkasına yaslanıp resmini bitirmeye çalışıyordu.

“Luca benim telefonumla ne yapıyorsun?” Harry sordu ve arından odaya girip telefonu ondan aldı, ekranda yazan numaraya baktı.

Luca düzeldi, ayaklarını vücudunun altına sakladı ve ellerine bakmaya başladı, “Ben özür babacığım.”

Küçük çocuğun suratındaki ifade Harry’nin içindeki kalbi kırdı, onu kucağına aldı ve alnını öptü. “Başın belada değil böceğim. Sadece senin yabancılarla konuştuğu düşüncesi beni rahatsız ediyor – tamam? Resmini bitir ve seni seviyorum.”

“Seni seviyorum babacığım.” Harry’nin boynuna kollarını doladı ve Harry onu indirmeden önce yanaklarını öptü ve gülümsedi.

Harry Luca’nın yere karnının üzerine yatıp resmini çizmeye devam etmesini izledi ve ardından sessiz bir şekilde mutfağa geri yürüdü böylece küçük çocuk onu duyamayacaktı.

“bunu asla bir daha yapma, o neler olup bittiğini bilmiyor ve bu haksızlık.” Harry telefona tısladı, Zayn’in kendi iyiliği için Luca’nın saflığını kullanmasına çok sinirlenmişti. “Benim numaramı nasıl buldun ayrıca?”

“Konuşmak istiyordum bu yüzden de numaranı bulmam gerekiyordu ve ben bir çocuğun telefonu cevaplayacağını nereden bilebilirdim. Ayrıca onun benim çocuğum olduğunu biliyorum çünkü benim soyadımı taşıyor ve neredeyse dört yaşında, onu görmek istiyorum.”

Harry dirseklerini sehpaya yaslayarak dinlendirdi ve birkaç rahatlatıcı nefes aldı çünkü Luca’yla alakalı bir meseliydi bu ve bütün dikkatini vermesi gerektiğini gösteriyordu. “Birisine istediğin bir şeyi anında yaptırmak biraz sapıkça ve gizli hayatın ihlali ama Luca’yı istediğin zaman görebilirsin. Tek yapman gereken sormaktı.”

“Şey sen bana numaranı vermeyecektin, ve ben başka bir gün hastanede küçük bir çocuk gördüm ama olay çıkarmamak için bir şey demedim.” Zayn açıkladı, “O Luca’ydı değil mi?”

“Evet.”

“Bana çok benziyor aslında.” Zayn sessizce güldü.

Harry gözlerini yavaşça kapattı. “Biliyorum, en başlarda bu çok sinir bozucuydu ama o muhteşem ve büyüdüğünde aynı babası gibi çok kalp kıracak.”