Baby Luca (Zarry) [Türkçe Çeviri]

Bölüm 12

"Bugün benim doğum günü babacık, doğum günü! Uyan, uyan! Gözlerini aç babacık, bugün benim doğum günü!" Luca, gücü yettiği kadar bağırarak Harry'nin odasına girdi ve yatağına tırmanarak etrafta zıplamaya başladı.

Harry, Luca'ya uyanık olduğunu belli etmeden önce yatağınık yanında duran alarmına baktı. Saatin henüz sabahın altısı olduğunu gördüğünde sıkıntıdan üfledi; bütün hafta boyunca bugün için çifte mesailer yapmıştı ve Luca henüz buna saygı duyması gerektiğini bilecek yaşta değildi.  O yüzden sinirini içine attı ve yatakta Luca'ya döndü; zıplamasının ortasında onu yakaladı ve yatağa çekip sarıldı.

"Günaydın böceğim, dört yaşında olmak nasıl hissettiriyor? Herhangi bir yerin kıllandı mı?" Harry dalga geçti, Luca'nın gerçekten bir yerinde kıllanma var mı yok mu diye kontrol etmeye başladığında ise güldü.

"Kıl, bende kıl var!" Luca çığlık attı. Baş parmağından sarkan uzun saç parçasını Harry'nin gözününün dibine soktu.

Harry kahkaha attı ve küçük çocuğun ayağındaki saçı aldı. Büyük ihtimalle yatakta dönüp dururken kendisinen kopan bir saçtı ve Luca yatağa zıpladığında onun ayak parmağına takılmış olmalıydı. "Hayır, hala benim kılsız bebeğimsin gibi görünüyor."

"Ben bebek değil, babacık." Luca itiraz etti ve kaşlarını çattı. O artık dört yaşındaydı, o yüzden bebek değildi çünkü bebekler küçük olurdu ve o büyümekteydi.

Harry Luca'yı kaldırdı ve kucağına oturttu, "Luca, sen her zaman benim küçük bebeğim olacaksın. Yaşın umrumda değil."

Luca Harry'nin göğsüne yattı ve sarıldı. "Sen ve Gem, babaannenin bebeklerisiniz?"

"Her zaman." Harry gülümsedi, Luca'yı alnından öptü ve hala kucağındayken beraber ayağa kalktı.

Luca kıkırdadı, "Sen koca bebeksin babacık!"

Harry de güldü ve Luca'yı gıdıklamaya başladı.

"Dur, dur! Ben altıma yapacak!"

Harry Luca'yı yere indirdi, küçük çocuk hemen tuvalete doğru koşmaya başladı. Daha tuvalete yaklaşmamışken pijama altını indirdi.

Harry Luca'nın yardıma ihtiyacı olabileceğini düşünerek tuvalete küçük çocuğun ardından girdi ama girer girmez Luca poposunu kapamaya çalıştı ve bunun sonucunda neredeyse her yere çişini sıçrattı.

"Dışarı babacık!" Luca sinirli bir üslupla bağırdı ve babasının yaptığı davranışı aşmaya çalışırken çişini yapmayı bitirdi.

Harry elleriyle gözlerini kapadı, "Tamam, tamam, özür dilerim. Yardıma ihtiyacın olup olmadığına bakmaya gelmiştim, olmadığına göre, kahvaltı hazırlamaya gidiyorum."

"Ben büyük babacık, yardıma ihtiyaç yok." Luca uyardı, Harry'nin hemen gitmediğini görünce tekrar konuştu. "Git!"

"Tamam, işini bitirdikten sonra ellerini yıkamayı unutma ve tuvaletin kapağını kapat." Harry güldü.

Küçük çocuk omzunun üzerinden bir bakış attı, babasının yeterince hızlı davranmaması onu sinirlendirmişti. Özel bölgelerini kapatırken aynı zamanda çiş yapmaya çalışmak zor gelmeye başlamıştı. "Babacık, git."

Harry, lavabodan çıkarken kendi kendine gülümsedi ve kapıyı azıcık aralık kalacak şekilde kapattı. Luca'nın doğum günü için bir şeyler yapmaya mutfağa gidecekken kapının çaldığını duydu ve geri döndü.

"Kapı babacık!" Luca bağırdı, her zamanki anonsunu yapmasa olmazdı.

Harry kendi kendine gülümseyip başını sağa sola salladı. Kapıya gittiğinde karşılaştığı büyük, kahverengi kutu ve kuryeci çocuk onu şaşırtmıştı.