𝙗𝙪𝙧𝙮 𝙢𝙚 𝙞𝙣 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙝𝙚𝙖𝙧𝙩, Taennie

15 / Final

Genç oğlan öylece, hastanenin acilinde bekliyordu sevdiği kızın iyileşmesini.

Jennieyi, Taehyung mu bu hale getirmişti? Eğer genç kıza herhangi bir şey olursa kendini asla affetmezdi.

Soğuk hastane duvarına yasladığı vücudu, iç çekişleri ve hıçkırıkları yüzünden tir tir titriyordu.

Göz yaşları yanaklarından durmaksızın süzülürken, acil kapısından çıkan doktorun yanına hızla oturduğu yerden kalkarak ulaştı.

"Neyi var? İyi mi? İyileşecek mi? Neden hareketsiz yatıyor? Yanına girebilir miyim doktor?"

Göz yaşları arasında bir çırpıda sorduğu sorulara doktor ilk başta duraksamış ardında başını iki yöne doğru sallayarak yanıtladı.

"Tip 2 diyabetiklerde kan glikoz düzeyi yükselince keton üretimi oluşmaz. Çünkü tip 2 diyabette insülin üretimi vardır.
yeterince sıvı alınmazsa sıvı kaybı kısaca dehidratasyon oluşur ve hasta komaya girmiş eğer erken müdahale olmasaydı durumu ağır olabilirdi."

Taehyung çatık kaşlarıyla dinlediği doktora bağırarak yakasına yapıştı. "Yani!" Doktor Park onu kendisinden iterek yakasını düzeltti.

"Kısacası iyi olacak, şimdi onu görebilirsiniz ama sadece yarım saat. Yarın öğlen taburcu olur. Bugün dinlenmesi gerekiyor." Demiş ve Jennie'nin yattığı odanın kapısını işaret etmişti genç doktor.

Taehyung koşar adımlarla içeriye girmiş ve hemen Jennie'nin yanındaki yerini almıştı.

Genç kız zorla göz kapaklarını zorlukla aralamış ve zar zor duyulabilen sesiyle "su..." diyebilmişti.

Taehyung hemen yatağın yanındaki komidinin üzerindeki sürahiden bardağa su doldurup sevdiği kıza yavaşça içirmişti.

Jennie, Taehyung'un büyük bir telaş içerisinde olduğunu ve ağladığını fark ettiğinde kaşlarını çatmıştı.

"Kim Taehyung, gerçekten sulu gözlü koca bir bebeksin!" Diye sitemle söyledi ve devam etti.

"Oysa dışardan hiç de öyle durmuyordun."

Taehyung, genç kızın söylediği şeye karşı küçük bir kahkaha patlatmış ardından dudaklarına masum bir öpücük bırakarak imalıca konuşmuştu.

"Dışardan nasıl duruyormuşum?"

Jennie gözlerini kaçırarak konuştu. "Bilmem."
diyerek sessizce mırıldandı.

Taehyung aniden ciddileşerek gözlerini sevgilisinin gözlerine dikti. "Ciddiyim güzelim, eğer sana en ufak bir şey olsaydı kendimi asla affetmezdim. İnan ne kadar korktuğumu tahmin bile edemezsin."

Jennie suratındaki buruk tebessümüyle genç oğlanın soğuk elini sıcacık elleri arasına alarak Taehyung'un elini kalbine götürdü.

"Ama bak ben iyiyim, seni bırakmadım." Diye mırıldandı ve derin bir nefes alarak devam etti.

"O an... o an, seni daha sevdiğimi bile söyleyemeden öleceğim için o kadar korktum ki Taehyung." dedi yanağından bir damla yaş süzülürken.

Taehyung sevgilisinin saçlarını yavaşça okşamaya başladı ve huzur veren sesiyle uzun bir süre, o hastane odasında genç kıza şarkı söyledi.

Son

Aslına bakarsanız kitabı yazmaya başladıktan beri Jennie'yi öldürmeyi planlamıştım ve bölümleri de ona göre yazmıştım fakat nedense final bölümünü yazarken aniden fikrimi değiştirip mutlu son yapmaya karar verdim. Umarım bu kurguyu sevmişsinizdir, okuyan herkese tek tek teşekkür ederim. Düşüncelerinizi buraya bırakabilirsiniz, daha nice kurgularda görülmek üzere hoşçakalın. 🥺💞

Oy verin 🎻