Asil Bela

11

Denise

****

"Pekala tamam, herşey yolunda iyiyim..." aynanın karşısında kendime bakıyordum.Derin bir nefes aldım.

Makyaj yapmıştım.

Pudra rengi elbisenin içinde ilk defa kendimi beğenmiştim.

"Tak taak..." dedi annem kapıyı çalarken.Sonra ben birşey demeden içeri girdi.

"Benim küçük kızım baloya gidiyor..Ah inanamıyorum..." dedi annem alnımdan öperek.

"İyi görünüyor muyum?"

"Kesinlikle öyle canım."

Saate baktım.John gelmeliydi. Ve sonunda korna sesini duydum.

"Seni seviyorum anne..."

"Dikkatli ol tatlim ve iyi eğlen.."

Koşarcasına evden çıktım.John, Alex ve Fred arabadaydılar.

John arabadan ceketini ilikliyerek indi ve bana kapıyı açtı. Oldukça şık ve pahalı bir takım elbise giymişti. Kumral ve sarı renklerin karışık olduğu, önü hafif uzun saçlarını yana doğru gelişigüzel taramıştı. Evet kesinlikle çok yakışıklıydı. Mavi gözleriyle beni taradı. Ne düşündüğünü anlayamamıştım, aniden beni beğenmediğini düşünerek kaygılandım.

Böyle birşey için endişelendiğime inanamıyordum. Johndan gerçekten hoşlanmaya mı başlamıştım ?

" İyi görünüyorsun Denise.." dedi bakışlarını benden ayırmayarak. Kalbimin çarptığını hissettim.Yutkundum.

"Sende John.."

"Leydim...Arabanız..." dedi eliyle açık kapıyı işaret ederek.

"Vay canına, bu hareketleri nerede öğrendin?" Dedim gülerek.

John tekrar sürücü koltuğuna oturarak arabayı okula sürmeye başladı.

Alex ve Fred'in muzip bakışlarıyla karşılaştım.Özellikle Alex'in yüzüne şeytani bir gülümseme yerleşmişti.

John'un duymamasını ümit ederek

"Beni utandırıyorsunuz..." dedim kızarmıştım kesinlikle.

"Güzel olmasaydın o zaman." dedi Alex koluma girerek.
"Senden etkilendi.."
Fred kıkırdamaya başlamıştı.

"Şşşt.. Lütfen.." dedim ciddileşerek. John dikiz aynasından bize baktı ve tekrar yola döndü.

Fred ve Alexi Johnun arabasına almayı ben önermiştim aslında. Johnla yalnız kalmak istemiyorumda denebilir, biri beni ilk defa bir baloya davet etmişti. Bu yeterince gergindi, birde aynı arabada yalnız bulunmak hiç hoşuma gitmezdi.Çekindim açıkcası.

Okulun sokağına döndüğümüzde, partinin tüm cıvıltısını görmüştük. Tüm sokağı okula giden bir insan akımı kaplamıştı. Herkes çok hoş ve ışıl ışıl görünüyordu. Yol boyunca şakalaşarak, ellerinde balonlarla okula doğru giden gruplar vardı.

Tüm kızlar uzun kısa elbise ve tuvaletlerini giymişlerdi. Erkeklerse onlara eşlik ederek takım elbise giymişti. Herkes çok şıktı. Okuldan gelen parti ve müzik sesi heryeri kaplamıştı.

Balonlar uçuyor, ışıltılı süslemeler tüm sokagı ve okulu süslüyordu. Herkes arabayla gelmişti. Fayton kiralayan bazı çılgınlarda vardı.

Bizde arabayı okula yakın bir sokağa parkettik. Yol trafiğe kapatılmıştı. John elimden tuttu. Çok nazikti. Fred ve Alexte kolkola girmişlerdi.

Bu topukluların üzerinde tüm gece duracağım fikri beni çok yormuştu.

Bahçe kapısında Müdüre Brianna ve birkaç öğretmen herkesi karşılıyordu.Bizi görünce yüzüne daha büyük bir gülümseme yerleşti.

"Oh Bay John, okulumuzdaki ilk balonuza hoşgeldiniz, iyi eğlenceler çocuklar ." dedi

Gülümsedik.

Bu sene hava güzel olduğu için spor salonu yerine bahçede balo düzenlenmişti. Dev sahne kurulmuştu. Masalar ve sandalyeler tüller ve çiçeklerle süslenmişti. Açık büfede uzun bir kuyruk vardı. Güneş yavaş yavaş bahçedeki ağaçların arkasından son ışıklarını vererek geceye hazırlanıyordu.

Ve etraftaki öğrenci kalabalığı tarif edilemezdi. Bir bu kadar kişi daha hala içeri giriyordu. Ortada dans edenler, masalarda yemek yiyenler ve bir köşede de balonun kral ve kraliçesi için oy toplanıyordu.

Adaylar belliydi Megan, ikiz bebeklerden bir tanesi ve çokta umrumda olmayan futbolculardan birkaç çocuk... Meganı ve yandaşlarını daha görememiştim.

Masamıza yerleştik bir süre kimse konuşmadan etrafı inceledi. Hoş bir ortam vardı kabul etmeliyim.

Fakat tam o sırada straplez kırmızı elbiseli korkunç Megan tüm büyüyü bozmuştu.Hemen arkasındada Lucille ve Nina vardı.

Üçü balolara yanlız beraber gelirlerdi.Baloda partnerlerini rahatça bulurlardı.Futbol takımının popüler kaslı çocukları bu işe yarıyordu.

Bize bir bakış fırlattı. Johnu bizim masada gördüğü için şaşırdığını farketmiştim.Sinirli bir biçimde önüne dönmüştü. Vay canına Megan'ı sinirlendirmiştim.Baya keyiflenmiştim.

Ama bu demekti ki John'u hala istiyordu.Bu kalbimi burkmuştu. Midemde bir acı hissetmiştim.Kıskanmış mıydım ?

"Hadi gelin dans edelim..." dedi Alex. Yerimizden kalkmamız için ısrar ediyordu. John ayağa kalktı ve elimi tuttu. Işıkların altında kalabalık piste doğru ilerledik.Dans etmek hiç bu kadar heyecan verici olmamıştı. Gözlerimi sürekli kaçırıyordum.

Bundan vazgeçmem gerekiyordu.Şu an kızarmıştım. John ise mavi gözlerini bir saniye bile ayırmıyordu.

Ondan hoşlanıyordum.Tam o dakika bunu kendime içimden itiraf ettim. Gözüm Alex ve Fred'e kaydı eğleniyorlardı...Gülümsedim.

"Neden güldün ? " dedi John.

"Hiç, Alex ve Fred'e.." dedim. Kafamı kaldırdım. Şu an yaşadığım gerilimi daha önce hiç hissetmemiştim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.

Ve Megan'ı gördüm. Öfkeden köpürmüştü. Megan birşeyi ya da birini istedi mi alırdı. Bu akşamdan sonra başıma bela olacağına emindim.

Hatta şu an bile olabilirdi sinirli adımlarla bize yaklaşıyordu.

Yaklaştı ve beni John'un kollarından uzaklaştırdı. Ve o anda elindeki meyveli gazozu kafamdan aşağı boşalttı.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan yapmıştı.Önce herkesin şaşkın ifadelerini gördükten sonra atılan kahkahaları duydum.

John'sa şoka girmişti.Ne birşey söylüyordu ne de kımıldıyordu. Beni kurtarmasını, Megan'a ağzının payını vermesini istemiştim.Ama şaşkınlıktan yapamamıştı. Bende karşı koyamamıştım.

Alex koluma girerek beni oradan uzaklaştırdı.Son baktığımda Megan John'a sarılmıştı.Sırıtarak gidişimi izliyordu.

Sırılsıklam ve yapış yapıştım.

Tuvalete gitmek istemedim.Hızlıca taksiye atlayıp Alexle eve döndük.

Takside uzun süre ağlamıştım.Eve gittiğimdede annem ve Alex beni yatıştırmaya çalışmıştı.

Kendimi aptal gibi hissetmiştim.Alay konusu olmuştum. Megan'ın yaptıklarına alışmıştım. Ama bu ilk defa başıma gelmişti. Üstelik John hiçbirşey diyemeden kalmıştı.

Şu anda ben burdayken John'un orda olması tekrar midemdeki acıya neden olmuştu. Bu sevmek miydi ? Elbette öyleydi... Ama rezil olmuştum.

Bu gece olmamalıydı...