De Keangs.

Numero 61

Notes:

Ok so like, I found out,,,,, da er mensen zijn die ik niet persoonlijk ken & die dit verhaal lezen. I suppose y'all are aware it's about an online friend group we made trough Wattpad. Maar waarom blijft dit verhaal entertaining en waarom lezen jullie t?

Also CW, there is gonna be some wolf stuff in here, and some dark thoughts. Always remember to take care of yourself babes.

That's all love y'all.
-||-

"We moeten een comeback maken." Zegt Zoë vast besloten. De Keangs en Marauders zitten op de trein naar hogwarts, voor het nieuwe jaar. Annie knikt, "We zijn vorig jaar veel te veel bezig geweest met die sukkels." Ze knikt naar de Marauders. "We zitten erbij!" Merkt Sirius verontwaardigd op.

"Inderdaad. Meer pranks, minder jongens." Zegt Maartje enthousiast, Sirius negerend. "Ik ben je vriendje?!" Roept Sirius uit. "De eerste prank moet groot zijn, iedereen moet weten 'de Keangs zijn terug'." Zegt Resa enthousiast.

"We moeten een feest hebben! In de common room, voor iedereen!" Zegt Ann enthousiast. "Ann, Ben je niet headgirl?" Vraagt Lily lachend. Ann haalt haar schouders op, "School's fout."

"De prank moet op de iedereen zijn, niet een huis, iedereen." Zegt Nienke enthousiast. "Ja! En niet iets doms. Daar zijn we uitgegroeid. Een goeie doordachten prank. Waarvan niemand weet hoe we het hebben gedaan!" Zegt Latifa, even enthousiast.

"Iets met muziek?" Stelt Annie voor. "Silencio zal het gelijk stoppen." Reageert Ann gelijk. "Water?" Stelt Maartje voor. "Te makkelijk, plus er zijn veel opdroog spreuken." Zegt Zoë. "Er is overal wel een tegen spreuk voor..." Mompelt Lily.

"Maar we moeten erdoor herinnerd worden. Het moet groots worden!" Zegt Resa. "We kunnen vast wel een manier vinden om de tegen de tegenspreuken te werken. Het gaat gewoon tijd kosten." Zegt Ann.

James zucht zachtjes, "Ik kan niet geloven dat ik dit ga zeggen, maar, mogen wij, de Marauders, mee doen met deze geweldige prank."

"I suppose. Jullie zijn toch al overal waar wij zijn." Grinnikt Annie. "De helft van jullie woont in mijn fucking huis. God waar zijn we aan begonnen?" Mompelt Resa naar Maartje. Die haalt haar schouders op, "Geen idee. Ik dacht dat het langer zou duren totdat jij met een man in een kamer kon zijn zonder die te vervloeken."

"Ok dus over het feest. Ik zeg we doen het vanavond." Zegt Nienke enthousiast. "Vanavond? Waar gaan we alles vandaan halen?? We moeten zo veel hebben, drank, eten, muziek..." Zegt Sirius gestresst.

"Zegt hij alsof hij niet mijn hele drankkelder inhoud mee heeft genomen hiernaartoe." Grinnikt Resa. "Niet allesssss. Genoeg." Zegt Remus lachend. "Ik ga wel langs de keukens." Zegt Maartje enthousiast. "Ik heb een platenspeler. We kunnen die magisch vast wel luider maken." Zegt Annie dan.

"Hey schatjes, ik ga even door de trein lopen. Vertel het me maar als ik terug kom." Zegt Zoë lachend en ze loopt de coupé uit. Eenmaal buiten laat ze eindelijk haar adem gaan. Jeumig wat zijn haar vrienden chaotisch.

In stilte loopt ze door de trein heen en al snel vind ze een lege coupe. De trein lijkt leger dit jaar. Het zal de war wel zijn. Mensen houden hun kinderen thuis, begrijpelijk ook. Het is alleen dat er niemand is om de Keangs thuis te houden.

Voorzichtig schuift ze het raampje op een kier en vist ze een klein sigarendoosje uit haar zak. Het helpt haar denken. Tenminste, dat was wat ze haarzelf bleef vertellen. Ze wist dat het slecht voor haar was, maar ze was toch al langzaam aan het dood gaan.

Tenminste, zo voelde het. Haar hoofd stond op ontploffen. Al weken. Sinds dat ze zeventien is geworden. Eerder kijk ze daar altijd naar uit. Ze is immers meerderjarig nu, maar ze zou alles doen terug te kunnen gaan.

Haar transformaties zijn zo veel vreselijker geworden, iets wat ze niet eens voor mogelijk had gehouden. Gelukkig heeft ze de Keangs als dieren bij zich. Ze zou niet weten wat ze zonder hun zou moeten.

"Laat dat James maar niet zien." Klinkt van achter haar, Regulus staat in de deuropening. Zoë draait zich om, "Reg! Jeetje jou heb ik lang niet gesproken."  Hij glimlacht, "Ik was niet degene die eerder van school weg ging vorig jaar."

"Ik ben niet degene die alleen in Hogsmead met een scheiding tussen ons in wil praten." Zegt ze scherp terug. "Allemaal voor jou veiligheid sweetheart." Grinnikt Regulus. "Wat had ik gezegd over me sweetheart noemen?" Fronst Zoë "Awww sweetheart word boos." Grinnikt Regulus door.

"Nog een fucking keer en ik lees al je gedachten en expose het aan ieder-fucking-een die je kent." Zegt Zoë geërgerd. Regulus zijn ogen worden groot, "Dat kan je doen?! Sinds wanneer?!" Roept hij verward uit.

"Sind ik zeventien werd. Ik snap er niks van, maar als ik het wil kan ik zo alles over je weten." Zegt Zoë, en ze blaast een rookbel uit. "Bloody hell, dat is eng. Also, je vermoord je longen." Zegt Regulus knikkend naar het kleine moordwapen in haar mond, "Maar, je herinnert me wel. Ik was hier voor een reden." Zegt hij enthousiast.

Zoë rolt met haar ogen en drukt haar sigaret uit. Wanneer ze was gaan luisteren naar de idioot tegenover haar kan ze zich niet meer herinneren. Het is nota bene een Slytherin, een kind van mogelijke deatheaters. Een volbloed die haar dood zou willen, als hij zou weten wat ze is. Ze duwt de gedachte uit haar hoofd.

"Nou, vertel op." Zegt ze en ze zakt neer op de bank. Regulus gaat tegenover haar zitten en haalt voorzichtig een klein pakje uit zijn binnenzak, "Een verjaardagscadeau. Nog gefeliciteerd, Sweetheart."

"By Merlins name, ik weet niet of ik boos op je moet zijn of heel blij." Grinnikt Zoë zachtjes, en ze pakt het aan. Het voelt licht aan, alsof er bijna niks in zit. Voorzichtig haalt ze het groene papier eraf. Regulus zou Regulus niet zijn zonder housepride.

Een klein rood fluweel doosje komt tevoorschijn. Misschien had ze zijn housepride toch overschat. Een kleine glimlach kruipt op haar gezicht, die ze gelijk weg duwt. Nee. Dit is niet iemand om leuk te vinden.  "Kom op! Maak het open!" Zegt Regulus enthousiast.

Er in zit een dun kettinkje in, met een bedeltje van een ster eraan.

"Je mag het terug geven als je het niet mooi vind, het is gewoo- ik zag het ge- het deed me denken aan jou." Mompelt Regulus ongemakkelijk. Zoë haar gezicht breekt door in een grote glimlach, "BEN JE GEK?! Ik vind het prachtig."

"Oh gelukkig. Het is een oud familie dingetje, van Andromeda gekregen. Het past gewoon bij jou." Zegt hij in een keer verlegen. "Moet het dan niet in de familie blijven, bij een toekomstige vrouw, ofzo?" Zegt Zoë verward. Regulus haalt zijn schouders op, "Ik heb liever dat jij het hebt."

"Dankje. Idioot." Zegt Zoë lachend. "Sweetheart." Reageert Regulus met een grijns,