Numero 47

80 18 49
                                    


Sydney zit met een grote veer vast aan haar bureau. Voor haar ligt een onaangeraakt papier. Hoe schrijf je een brief aan iemand van wie je zo veel houd dat woorden niet genoeg zijn?

Ze legt haar veer neer en laat haar hoofd in haar handen zakken. Het was een lange dag vol inpakken en over minder een half uur zal ze vaarwel moeten zeggen tegen alles wat ze kent en zichzelf overgeven aan het nieuwe.

Dus, voor het kleine beetje tijd dat ze nog heeft laat ze zichzelf terug vallen in het geweldigste geheim dat ze ooit heeft gehad. Langzaam herinnert ze al haar geweldige herinneringen, gemengd in een puddel, waarvan het niet zeker meer is wanneer wat gebeurde.

-||-

"Nien!" Roept Sydney enthousiast terwijl ze de astronomie toren in rent. Nina zit in het midden op de grond, om haar heen liggen allemaal sterren papieren en aantekeningen, "Heyhoi." Mompelt die afwezig.

Sydney ploft naast haar neer en maakt haar tas open, "Ik weet dat je gestresst bent over de examens, dus ik heb cake meegenomen en wat van je favoriete fruit. En natuurlijk water want jou kennende ben je te eigenwijs om iets anders te drinken dan koffie."

Nina glimlacht zachtjes, "Dankje, dat had ik nodig." Mompelt ze en ze pakt het water uit de tas. "Weet ik. Maak je niet teveel zorgen over dit. Het is maar een toets en astronomie, je bent er geweldig in. Merlin, wat zeg ik je bent geweldig in alles." Grinnikt Sydney.

Rode blos komt op de wangen van Nina, ze legt haar papieren aan de kant en staat op. Dan steekt ze haar handen uit, "Komop." Zegt ze naar Sydney. Voorzichtig pakt die haar handen aan, "Wat gaan we doen?"

"Dansen."

-

"Sydney?" Vraagt Nina zachtjes, terwijl ze tegen de badkamer deur aan staat. Er komt geen reactie van binnen. "Ik zag je weglopen tijdens het eten. Was die gast weer een dick aan het zijn?" Vraagt ze dan.

"Ik wil andere ouders." Klinkt dan zachtjes. Nina fronst, "Wat is er gebeurt?" De deur gaat open, Sydney staat in de opening met dikke rode randen onder haar ogen, "Weer een brief over hoe ik een volbloed vriendje moet vinden."

Nina laat haar schouders zakken, "Fucking bitches." Mompelt ze. Dan slaat ze Sydney in haar armen, "Ze hebben geen controle over je, begrijp je dat. Ze zijn niet eens je familie. Dat ben ik, dat zijn de rest van de keangs, dat zijn de marauders. Niet hun."

Sydney huilt zachtjes door, "Ik weet het. Ik, wil het gewoon normaal hebben, waarom kan het niet gewoon normaal zijn?! Waarom moet ik een geheime vriendin hebben, voor mijn eigen vrienden."

Rustig pakt Nina haar hand vast, "Ik weet het, het is verschrikkelijk. Maar ik hou van jou. Heel veel. En als dat een geheim moet zijn, so be it. Zolang jij maar veilig bent, ben ik okay."

Een glimlach verschijnt door de tranen, "Ik hou ook van jou." Zegt Sydney zachtjes.

-

Een papiertje valt op Sydney haar boek, middenin de Defense Against The Dark Arts les. En verward kijkt ze om zich heen, maar iedereen is druk aan het werk. Voorzichtig vouwt ze het open.

Hey, ontmoet me in de keukens, vanavond 11 uur.
X Nien

Vanaf het tafeltje in de rij naast haar kijkt Nina haar vragend aan. Gelijk pakt Sydney een papier en scheurt ze het van haar essay af, haar veer doopt ze in de inkt en begint ze te schrijven.

Hebben we niet familiediner? Of was dat morgen?
Xx Syd

Ze vouwt het in de vorm van een klein hartje en gooit het rechtstreeks terug op Nina haar tafel. Die vouwt het open en draait het om. Ze haalt haar schouders op en haastig begint ze te schrijven.

Waarschijnlijk wel, maar who cares.
Ik neem de film mee en de koekjes, regel jij dat niemand iets verwacht?
X je favoriete keang

-

"Je hoeft niet hem te date als je dat niet wil. Dit is jou leven. Er komt echt wel iemand die wel van jou houd." Zegt Nina en ze neemt een hap van de chocolade. Sydney fronst, "Denk je? Ik ben een grote rommel. Plus, liefde is niet echt iets echts."

Nina schiet in de lach, "Liefde is niet echt? Oh schat, jij hebt niet genoeg tijd met Remus en Nienke doorgebracht. Dat, dat is liefde, je ziet het zo in een keer en het is echt. Je kan het niet ontkennen."

"Oké dan is het misschien wel echt. Je begrijpt het alleen niet, ik geloof in liefde, echt waar, er is genoeg bewijs. Ik geloof alleen niet dat ik geliefd kan worden, like for real." Zegt Sydney zachtjes.

-||-

Sydney pakt voorzichtig haar veer weer op. De tranen staan in haar ogen wetend dat het persoon waarvan ze zoveel houd zal ze nooit meer zien na vannacht. Ze doopt haat veer in de inkt.

Ik moet gaan, het spijt me.
Ik hou van je, dit alles hé,
het was for real.

Xx jou favoriete keang

De Keangs.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu