De Keangs.

Numero 12

"Ik heb deze dingen." Zegt Annie en ze gooit haar tas leeg boven de tafel in de common room. Allemaal Buttons vallen op de tafel. Er staat een grote K op de meeste witte, de zwarte hebben allemaal een M erop, daar zijn er ook minder van. "Waar zijn ze voor?" Vraagt Maartje verward.

De Keangs zijn weer op school, de vakantie is over en het leven is weer begonnen. Een beetje dan, het is de eerste avond pas. De meiden hebben de gewoonte om de eerste avond met de jongens erbij de war te bespreken.

"Die met de K's zijn voor ons, die andere voor de Marauders. Als je ze op hebt ben je in de prankwar, eenmaal af is verloren, ze gaan mee met je kleren en alleen eraf als je dat zelf doet." Zegt Annie. James knikt, "Klinkt logisch. Maar niet eraf rukken bij iemand anders ofzo, dan zit je in de problemen."

"Prima. En nog iets, als het volle maan is, geen pranks." Zegt Ann en ze haalt een hand door haar haar. "Eens, ook geen wissel drank meer gebruiken." Voegt Peter toe. Maartje rolt met haar ogen, "Oké, maar dan ook niks op eerstejaars."

"Saai, maar oké, ik denk dat we dan alles hebben." Zegt Sirius. "Geen grapjes met dingen in mijn keuken." Voegt Resa nog toe en ze haalt een hand door haar haar. "Jij kan koken?" Vraagt Remus verward.

"Nee, ik maak wolfbean voor jou en je zus dus hou je mond." Zegt ze, wat gelijk zijn mond snoert. "Dan zijn we er eruit." Zegt Peter en hij stopt de button op zijn blouse. De andere pakken ze ook op en stoppen ze aan hun kleren.

De jongens staan op en lopen naar hun dorm toe. De meiden blijven even zitten. Annie, Ann, Maartje en Resa kijken elkaar aan en zeggen dan allemaal tegelijk, "We moeten praten." Zoë haar mond valt open, "Hebben jullie bijwerkingen gekregen??" Vraagt ze verward.

"Soort van." Mompelt Annie. Ze staan op en slepen een geschockeerde Zoë mee naar hun dorm. Voorzichtig, zodat ze niet de verkeerde in gaan en dat ze veilig in stilte kunnen praten.

"Hebben jullie het ook?" Vraagt Ann zachtjes. De andere knikken. "WAT, HEBBEN WAT? IK BEN CONFUSED!" Roept Zoë hard. Maartje zucht en haalt haar haar aan de kant. Op haar nek, vlak onder haar haar, staat een soort minimalistische tekening van een kwartel. Maar dan is het een tattoo.

"Oh jeetje. Hier heb ik niks over gelezen." Zegt Zoë gestresst. Resa pakt haar vast, "Schat, ademenen, we hebben het alle vier, het zou wel goed zijn. Kijk." Ze laat haar blouse van haar schouder af zakken, een plaat van een leeuwin komt tevoorschijn, in dezelfde style als die van Maartje.

"Ik ook." Zegt Annie en ze rolt haar mouw op, bij haar staan twee vleugels op haar pols. "Hetzelfde hier." Sluit Ann af, ze stroopt haar broek op, een kleine paarde hoofd staat op haar enkel.

"Oké, dus niemand van jullie gaat dood?" Vraagt Zoë voorzichtig. "Niet om deze tattoo dingetjes, ik vis wel even bij McGonagall als dat ja kalmeert." Zegt Ann en ze haalt een hand door haar haar.

"Even, gaan we hier leven of in de kamer?" Vraagt Maartje terwijl ze naar haar koffer loopt. De huiselven zetten ze altijd in de dorms. "Is het niet het handigst om beide kamers te gebruiken. Dit is chill voor na volle maan, maar de andere voor als we naar de chaos van de prankwar gaan." Zegt Annie en ook zij pakt haar koffer.

"Ja heel slim van je schattie, maar dan weet k nog steeds niet waar ik mijn foto's moet ophangen." Zucht Resa. "Niet om jullie in de weg te zitten, maar ik vind het we, fijn om een beetje rust te hebben. Misschien is het slim om hier te slapen. Het stinkt daar altijd." Zegt Zoë grinnikend.

"Je hebt een punt. Het is raar dat we alweer naar ons vijfde jaar gaan, ik bedoel het voelt als de dag van gister dat we allemaal kleine ettertjes waren." Zegt Maartje en ze gaat op haar bed zitten.

"Dat waren nog eens mooie dagen." Zegt Ann lachend. "Meiden nee confronteer me niet met mijn nerdheid toen." Zegt Zoë hoofdschuddend. Resa grinnikt, "We waren vreselijk. Het enige wat beter was dan nu was dat de Marauders er nog niet waren."

Annie lijkt verdwaald in haar gedachtes, "Toen had ik nog een soort van respect voor kleine Sirius." Zegt ze lachend. "We hadden gelijk de school achter ons aan, oh hoeveel misbruik ik daarvan heb gemaakt." Voegt Maartje toe.

"Dat hadden we door pik, al die arme Hufflepuffs." Zegt Resa en ze gooit chocolade tegen haar hoofd aan. "AUW! Oh jeej, dankje." Maartje begint te eten. "Ben blij dat we nog steeds vrienden zijn." Zegt Ann terwijl ze lachend naar haar vriendinnen kijkt.

"Eens." Zegt Resa en ze springt van haar bed af om Maartje haar chocolade af te pakken. Annie lacht, "Ik ben blij dat we altijd chocolade hebben, ieder zijn ding."