De Keangs.

Numero 52

Moe ploft Zoë neer aan het achterste tafeltje van de drie bezemstelen, "Ben er, sorry voor de vertraging. Ik was mijn moeders fucking laatste wensen aan het doorlezen." Zucht ze en ze laat haar hoofd op de tafel liggen.

De jongen in de tafel ernaast, gescheden met een muurtje, rolt met zijn ogen, "Alsjeblieft, Zoë voor merlins sake vertel Remus wat er aan de hand is. Of misschien je vrienden, je kan dit niet alleen aan."

"Uh ja, daarom weet jij het." Zegt Zoë. "HO, Ho, stop right there. Wij zijn geen vrienden. Vijanden, op zijn meeste." Zegt de jongen verontwaardigd. Zoë wrijft over haar slapen, "Ja ja, wat jij wilt. Ik wil gewoon niet deze stress op Remus leggen."

Hij rolt opnieuw met zijn ogen, "Hoe denk je dat Remus zich voelt als je moeder dood gaat en jij was al bijna een jaar voorbereid en hij wist niks? Je bent eigenwijs aan het zijn. Zoals altijd. Ga. Met. Hem. Praten."

Zoë laat haar hoofd tegen de afscheiding liggen, "Ik hoopte echt dat er nog een oplossing was. Dat ze morgen weer zou kunnen lopen en pannenkoeken zou bakken voor Reem en mij. Dat ze de deur weer zelf open zou kunnen doen en weer zou kunnen staan in de douche."

De jongen fronst, "Wacht, als ze dat allemaal niet meer kan, hoe is Remus daar nog niet achter? En hoe doet ze dat nu bijvoorbeeld?" Vraagt hij verward, "Hij is niet bepaald dom."

"Nou, ze gaat rap achteruit, ik kom twee keer per week. Maar de rest van de tijd brengt ze door in het ziekenhuis. In de vakantie liep ze nog. Sindsdien gaat het slechter. Het is een kwestie van tijd tot Remus erachter komt." Zucht Zoë.

"Oh jeej, sterkte. Als ik iets kan doen zeg je het maar. Je moet wel weten, het is bijna zomervakantie en dan gaat Remus erachter komen. Dat gaat hij je niet in dank afnemen." Zegt hij. 

"Ik weet het, ik weet het. Kunnen we het alsjeblieft ergens anders over hebben. Mijn hoofd gaat echt ontploffen." Mompelt ze. Hij knikt, "Hoorde ik het nou goed? Heeft Benthe een kind?" Vraagt hij dan.

"Ja! Ze hebben haar Safae Luna genoemd, not to flex maar Luna komt van ons." Zegt Zoë enthousiast. "Is ze niet like 17 nu? Benthe?" Vraagt hij voorzichtig. "Uh, ja, dus? Ze is blij met het kleine mensje." Reageert Zoë vrolijk.

"En hoe gaat het met," Hij stopt even, "Hun." Fluistert hij dan zachtjes. Ze grinnikt, "Je kan gewoon hun namen zeggen. En ja, het gaat oké met ze. Als ze zouden weten dat ik hier zou zijn met jou zouden ze boos worden tho. Je moet met ze praten."

Hij bijt op zijn lip, "Ik weet het, maar jij praat niet met Remus, dus kan me niet dwingen." Zoë rolt met haar ogen, "Geez, daar waren we toch over gestopt. Oké, we maken een deal. Ik praat met Reem, jij praat met hun, deal?"

De jongen denkt even na en knikt dan, "Oké, we hebben een deal."

A/N

Lockdown update rush part 2