1. Bölüm: Başlıyoruz

64 27 14
                                    

Selam canlarımm :3

Aynı gün içersinde hem tanıtımı hem karakterlerin kişilik özellikleri yazdık ve şimdide sizlere hikayemizin başladığı en baş bölüme davet ediyorum. Umarım beğenirsiniz size iyi okumalar dilerim. Üste bıraktığımız müziği açmayı unutmayın iyi okumalar dilerim. Karakterlerin her birinde kendinizi bulmanız dileğiyle <33


"Sevdiğim insan için kurşunun önüne bile atlardım"

Ben Yaren. 18 yaşında Lise son öğrencisiyim. Bugün arkadaşımla birlikte başladığım yeni okulumdaki ilk günüm. Ailemin beni disiplin almam için gönderdiği bu Kolejde, tek tanıdığım ve güvendiğim insan olan Kumsal ile ilk günümüz. Evim okula fazla uzak olmadığı için yürüyerek gittiğim sırada Kumsal'dan bir mesaj geldi, "Nerdesin kızım? 12/A'da seni bekliyorum acele et. İlk günden geç kalmak gibi bir derdim yok!" Kumsalın mesajına gülerek yoluma devam ettiğim sırada kocaman bir şekilde ALTAY KOLEJİ yazısının önünde durduğumda afalladım. Burası Kumsal'ın bahsettiğinden daha büyük bir okul gibi görünüyordu. Merdivenlerden geçerken bi yandan Kumsal'a yazıyordum, "Merdivenlerdeyim, kaçıncı katta sınıf?" diye yazdığım sırada hızla merdivenlerden çıkarken bir çocuk gelip bana çarptığında elimdeki telefonum ve ders notlarım yere düşmüştü. Karşımdaki çocuk söylenerek yüzüme baktı "Biraz önüne bakarak yürüsen dingo'nun ahırında değiliz." dediğinde şok içinde çocuğun yüzüne baktım. Ne yani hem bana kendi çarpmış hem de benimi suçluyordu aklı sıra?(!) "Sende etrafındaki kızlara bakmaktansa biraz karşına baksan mesela?" dediğimde çocuğun yüz ifadesi değişti dudağı hafif kıvrıldı ve bana çarpıp merdivenlerden aşağıya indi. Hah ne güzel hem suçlu hem de özür dilemeden yanımdan geçip gidiyordu. İçimden söylenirken kapıların üzerinde sınıf numaralarına bakarken 12/A yazısını görüp sınıfın içine kendimi attığımda o tanıdık yüzü gördüm. Kumsal koşarak bana sarıldığında yerden alıp kaldırdığım toz içinde olan ders notlarımı silkeledim. Kumsal bana dönüp "Biraz daha geç kalsaydın ben gelecektim, ne yapıyorsun 2 saattir evde?" diye söylenmeye başladı, "Aptalın biri bana çarptı önemli bir durum yok merak etme" dediğimde sınıfın kapısında yanında 2 kişiyle içeri giren çocuk konuşmaya başladı "Aptal hmm güzel isim, ama arkadaşlarım genellikle bana Arda der." Hah harika! Az önce bana çarpıp özür bile dilemeyen çocuk gelmiş bana kendini tanıtıyor! "Memnun oldum ya! Nelerden hoşlanırsın? İnsanlara kaba davranıp onlardan özür dilememe gibi hobilerin mi var anlatsana?" dediğimde çocuğun Ela gözleri gözlerime o kadar sert bakıyordu ki konuşmayı bırakıp Kumsal'ın oturduğu sıraya geçtim. Kumsal kulağıma eğilip hafif bir sırıtışla kulağıma "Düğün ne zaman?" Diye sorduğunda, Kumsala öldürücü bir bakış fırlattım. Adının Arda olduğunu öğrendiğim çocuk, yan sıramıza geçti yanındaki kız ona bir şeyler anlatıyor gibi görünüyordu, fakat arda yandan bana bakarken gördüğümde içimde değişik bir his hissetim. "Yaren?" Edebiyat hocamızın bana seslendiğini duyunca ayağa kalktım. "Yeni gelen arkadaşımız bize kendini tanıtacak, evet Yaren seni dinliyoruz." Dedi, edebiyat hocamız. "Ben yaren 18 yaşındayım, bu okula Arkadaşım Kumsal ile geldim. Okul değiştirmemin nedeni ailemin beni daha iyi bir okula vermek istemesi." deyip kısa bir konuşma yapıp yerime oturdum. Aynısına benzer bir konuşmayıda Kumsal yaptı. Ders aşırı sıkıcı geçti. Teneffüs zili çaldığında Kumsal ile birlikte gidip kantinde boş masalardan birine oturduk. "Sana çarptığını söylediğin çocuk okul müdürünün torunuymuş inanabiliyormusun, okul müdürünün torunu ile aynı sınıftayız!" Kumsalın böyle heyecanlı olmasını anlayamayarak konuşmaya başladım "Gördüğüm kadarıyla iyi bir aile eğitimi alamamış." deyip devam ettim "Babası tarafından iyi bir dayağı hak eder bir hayat biçimi var." Diye söylendiğimde Kumsal kahkahalarla bana gülerken omzuma bir el deydi, "Okulumuzun yeni kızı ailem hakkında bu kadar şey biliyorsa birazda bize anlatsın." Başımı korkuyla ona çevirdiğimde gözlerinde savaş isteyip istemediğimi soran bir bakış vardı. Yanındaki kız Arda denen çocuğun benimle bu kadar konuşmasını hazmedemez gibi bana bir bakış fırlatırken, yanındaki uzun boylu kumral saçlı bi çocuğun aramıza girip "Tamam abi sakin ne bu kıza bu kadar kin?" Diye sorarken omzumu silktim, "Arkadaşın kızlara karşı bi nefreti olduğu gözlerinden okunuyor bana özel olmadığına eminim." deyip, Kumsal'a döndüm Kumsalın bakışlarında şeytanı bir bakış vardı eminim o çocuk ile beni shiplemeyi düşündüğüne emindim. Arda yan masadan sandalye çekip diğer arkadaşlarıyla birlikte bizim masamıza otururken şok içinde onlara bakarken Kumsal durumdan oldukça hoşnut görünüyordu. "Ne yapıyorsunuz bilmiyorum ama masamıza oturmaya hakkınız yok!" Diye Arda'ya döndüğümde bana sinirli bi kahkaha attı. "Masamız demek ha? Burada göreceğin tüm mallar bana ait cici kız, sahiplenmeyi bırak ve beni dinle." Ne kadar hoş birde emir veriyordu bize kendini bir şey sanarak! Kumsal ilk defa benim yanımda durduğunu gösteren bi cümle kurup "Seni dinleyeceğimizi kim söyledi kulaklarımız bize ait bunu hatırlatmak isterim ve şimdi sen beni dinle sokuk masanı münasip bi yerlerine sokabilirsin bu bizi ilgilendirmez ama seninle konuşmayacağız, kalk Yaren sınıfa çıkıyoruz." Arda, Kumsal'ın cümlesinden hiç etkilenmemiş gibi yüzüme bakarken, tam kalkacağım sırada kolumdan sertçe tuttu, "Sen gidebilirsin bayan sinirli ukala, ama o burada kalacak." derken halen benim gözlerimin içine bakıyordu. Gözleri ne kadar sert baksada içinde hüzün yatıyordu, bunu er ya da geç sebebini öğrenecektim. Ondan korktuğumdan değil ama kavga çıkmaması için onunla kalmayı kabul eder gibi başımı salladım, "Kumsal, sen sınıfa çık ben bu arkadaşların ne derdi var öğrenip gelirim merak etme sorun yok." deyip Arda ve arkadaşlarının peşinden gitmeye başladım.

Kumsal'ın bana korku dolu gözlerle baktığını görünce ona gülümseyerek başımı salladım, o benim tek dostum di ve onu üzecek her şeyden kaçınmaya en baştan hazırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kumsal'ın bana korku dolu gözlerle baktığını görünce ona gülümseyerek başımı salladım, o benim tek dostum di ve onu üzecek her şeyden kaçınmaya en baştan hazırdım. Sevdiğim insan için kurşunun önüne bile atlardım.


Selam canlarımm <33 Kitabın ilk bölümünü biraz kısa tuttuğumuzun farkındayım. Arda'nın Yaren'e böyle davranmasının altında gizem dolu bir sebep yatıyor. Bunu ilerleyen bölümlerde okuyacaksınız. Şimdilik bu kadar, diğer bölümlerde görüşmek üzere siz değerli okuyuclarımızı seviyoruz. Başka bölümlerde görüşmek üzere mutlu kalın <33

YabancıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin