🦞

800 131 172
                                    

erel;

a'dan z'ye her şeyin olduğu masada kutunun içindeki mısır gevreklerini tek tek alıp yiyordum.

okula gitmek için hazırlanırken ne kadar beyazladığımı fark ettim, gözaltılarım uykusuzluğumdan kaynaklı mosmor olmuştu ve çatlamış dudaklarım kesilmişti.

bütün bu olanların suçluları var.

okula gidip geldim ama okulda neler olduğunu bile bilmiyorum. bazen bazıları bir dönem yaşar, bu dönem boyunca bedenleri oradadır ama ruhları değildir, akılları değildir.

akşam yemeğinde annem et yapmıştı sabah yirmi tane mısır gevreği yediğim için tok hissediyordum bir şey yemeden masadan kalktım. banyoya girip üzerimi çıkardım, gözlerim çok fazla şey anlatıyordu.

⛓️

daha ortaokuldaydım, daha çok küçüktüm. annem beni okuldan almaya gelmişti okuldan çıkıp yanına yürüyecekken bir el kolumu tutup beni çekiştirmeye başladı. çırpınıp duruyordum ama annem çok dalgındı, beni görmedi.

babam annemi aldatmıştı, annem o yüzden dalgındı.

beni iki gün sonra buldular

ama her şey için çok geçti

beni öldürmediler,

keşke yapsalardı...

⛓️

annemle babamı affetmeye çalıştım, atlatmaya çalıştım, unutmaya çalıştım ama olmadı unutulmuyordu.

gerçekliğe telefonuma gelen bildirim ile döndüm, telefonumu almak için uzanıp tekrar aynaya baktım ama
ayna bunu çoktan yapıyordu.
geriye sendeleyip yere düştüm, ayağa kalkıp tekrar aynaya baktım, dokundum.

tepki gelmedi, bana dokunmaya kalkmadan konuşmaya başladı;
"hak ediyorlar"

hızla koşup oradan uzaklaştım, ama unutmayın bir katil cinayet yerine geri döner.

merak duygusunun fazlası insanı her şeyi yaptırmaya iter.

ertesi gün tekrardan ayna karşısına geçip;
"kimsin sen?" dedim. kimsin sen
"kimsem ben"

konuşmaya başladık. sadece evde karşıma çıkıyordu, onunla konuşmayı çok sevdim.

bir gün annem kapıyı hızla açıp neye güldüğümü sordu
görmüyor müsün
anne sen
ö(z)lüyorum
gö(r)müyorsun

bu konuşmalarımız uzun sürmedi,
bir gün bana yerlerimizi değiştirmeyi teklif etti. çok düşündüm ama
karanlık duygular her zaman ağır basanlardır,
yerlerimizi değiştirmeyi kabul ettim.

🦞

ilk önce bana acı çektirenler acı çekmeliydi. birilerinin canı yanacaksa o kişiler onlar olacaktı. intikamımı alınca içimde yanan ateşler son bulacaktı

o yüzden ben de daha önce hiç yapmadığım gibi bir intihar seçtim, zehirledim onları.

herkesde biraz merhamet vardır, hisler hiçbir zaman insan kılığına girmedi.

annemle babam için de aynı şeyi yapacaktım

yaptım.

-

intikam çok güçlüdür

sevgi çok şeyi değiştirebilir

ama korku hepsini alt eder.

-

evde ki bütün aynalara tek tek baktım hepsine vuruyordum ama bakan yoktu.

odam ayna doluydu

"aynalar bakmayın yüzüme dik dik"

ayakta kalamıyordum, yere çöküp başımı dizlerim arasına alıp bacaklarıma sarıldım, titriyordum.

kafamı kaldırsam bana bakan biri varmış gibi olacaktı yine de kafamı kaldırdım. her şey üzerime geliyordu.

kan, ter içerisinde kalmıştım.

eriyor içim
dönüyor başım'

,

bir şey anladınız mı onu merak ediyorum

𓁹Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin