Bu hikaye eski hesabım YavruYazarr adlı profilde seneler önce 3 bölümle yayınlanmıştır fakat artık orada değil burada devam edeceğim. Bir tık daha geliştirerek burada yazacağım. Bilgilerinize.
Annemi son gördüğüm an, yüzündeki his barındırmaktan uzak tebessümüyle kendine bıçak sapladığı an'dı. İşte bu yüzden gülümsemek benim için ölüm kokuyordu.
Uğursuz sıvının berrak rengi beni hayattan koparmış, son yaşam kırıntılarımı da elimden canice acıta acıta almıştı. Annem ve babam bir hiç uğruna ölüme terk edilmişti. Ve annem, kendi canına isteyerek kıyıp intihar ettiği için cennetinden men edilmişti.
Onlar annemin cennetini ayaklarının altından çalmışlardı.
Annemin cennetini ondan koparmışlardı. Ve ben o an aldığım ve alacağım her nefesin üzerine yemin etmiştim;
Onlara cennetin içinde cehennem yaşatacaktım.
Senelerce beklemiştim. Bu olaylardan sonra babamın görev arkadaşı beni yanına almış, kendi kızı gibi sahip çıkmıştı. Yaşımın 18'e bastığı gece, artık kendi hayatımı kurmamın ve kendi yolumda ilerlememin daha doğru olacağını bahsettiğim bir not bırakarak ortadan kaybolmuştum.
Onlara müteşekkirdim. Haklarını asla ödeyemezdim ama böyle olmak zorundaydı. Bu yol artık benim yolumdu ve kimseyi bu yolda kaybetmeyi göze alamazdım. Bu yolda biliyordum ki başta kendim olmak üzere her şey yitip gidecekti. Ve ben kimsenin bu acının altında kalmasına göz yumamazdım.
Şimdi ise 22 yaşında, yaşam denen terimin gözlerinde silik bir yazıdan ibaret olan damarlarında nefret çağlayan kimsesiz biriydim.
Annesinin gülüşü ölüm kokan kızdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANLIŞAH
Chick-LitGeçmişi limana vuran dalgaların arasında sürükleniyordu. Onu boğan, hayatını mahveden belki de sonu olduğunu düşündüğü insanlar, onu karanlığa tutsak edenler dibindeyken elleri bağlı bir şekilde durmak ona cehennem ızdırabını yaşatıyordu. Canlı canl...
