Eye Love You

Part 2

(Pierce PoV)
Anong nangyari sayo? Ganyan ka ba talaga ka lubos mag mahal? Hindi naman ako kagwapuhan. Hindi rin ako kagustuhan. Wala kang gaanong makikita sakin na maaring magustuhan ng isang babae. Pero bakit? Isa kang babaeng perpekto. Maganda ka at halos lahat na sayo na na. Pero bakit ako?

Umupo ako sa tabi niya kung saan siya nakahiga ngayon. Napakapayapa ng muka niya.

"Bakit mo nagawa ang lahat ng to?" Kusa nalang nag salita ang mga labi ko.

"Pierce..." Sabi niya ng mahinang boses.

"Matulog ka nalang muna. Kailangan mong magpahinga para bukas."

"Bukas?"

"Oo may pasok tayo bukas."

"Natatakot ako." Nagsimula na siyang umiyak.

"Wag kang mag alala. Sasamahan kita." Hinimas ko ang ulo noya para mapakalma siya. At napakalma ko naman siya.

"Alam mo nabasa ko yung status mo sa Facebook." Kinikilabutan ako sa mga sinabi niya. The fact na nagbabasa pa siya ng status ko. Hinintay ko nalanag na ituloy niya ang mga sasabihin niya.

"I love ghosts, brutality, blood, zombies, dead, and gore." Sabi niya ng may mahinag boses.

Napalungkot ako sa mga sinabi niya. Napayuko nalang ako.

Patawarin mo sana ako, Javeline. Pinasisihan ko ang kabaliwan na nagawa ko. Kung hindi ko lang sana pinost yung mga salitang yun.

"I love ghosts, brutality, blood, zombies, dead, and gore."

Hindi ko dapat binabalikan ang nakaraan. Haharapan ko kung ano ang nasa harapan ko ngayon. Nangyare na ang nangyare. Kung makapagsalita ako parang nakabuntis ako. Di bale na. Pananagutan ko to. Ang kasalanan ko sayo, Javeline.

(Umaga)

Nakatulog ako sa tabi ni Javeline kagabi. Ang naaalala ko lang magdamag ko siyang pinagmamasdan. Creepy. Binabantayan ko lang siya kagavi hanggang sa nakaramdam na ako ng antok.

Sinabi ko sa kanya na papasok kami ngayon. At yun nga ang gagawin ko.

(Kitchen)

Nandito ako ngayon a kusina ni Javelije at ipagluluto ko siya ng agahan niya.

Kung tatanungin nyo ako tungkol sa cooking skills ko. Normal lang ang cooking skils ko. Hindi naman ako kagalingan. Hindi rin ako kagalingan. I can only cook normal food.

"Say ahhh" sinusubuan ko siya. Dahilan hindi raw siya makakita.

"Ahhhh" ang cute niya tingnan kahit na naka bondage ang mga mata niya.

"Oh natapon." Kinuhako yung natalon na pagkain at kinain ito. Nagugutom din naman ako syempre.

And now. The worst part. Dahil papasok kami ngayon sa school. Part ng daily morning ng isang normal na estudyante ang maligo sa umaga.

"Kaya mo bang maligo? Nasa kwarto kami at nakaupo siya sa higaan niya. Namutla naman siya dahil mga sinabi ko. Sino naman daw jaya ang hindi mag bl-blush sa ganong tanong?

"Ah uhhmmm..." Napayuko siya.

"Ano kaya mo ba?"

"H-hindi" namula siya ng sobra. Nagsibuhos naman lahat ng dugo ko sa ilong.

"Ano to? Umuulan ba?"

"Hindi... Dugo yan"

"Huh?"