|| Zawgyi ||
[ ခရီးတစ္ဝက္...တစ္ေခါက္နားျခင္း ]
ေန႔လည္မေရာက္ခင္ကတည္းက ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ျဖတ္လမ္းကေန ထြက္လာခဲ့တာမို႔ ညေနေစာင္းတာနဲ႔ ထ်န္းယံရြာရဲ႕ေတာအုပ္ႀကီးကိုေရာက္သြားသည္။ ေတာကိုျဖတ္ဖို႔ ၃နာရီေလာက္သာၾကာေပမဲ့ ေနဝင္ေတာ့မွာမို႔ ရိေပၚ ေတာထဲမွာဘဲ့စခန္းခ်ဖို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
" ေရာက္ၿပီလား "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ အိပ္ရာကယခုမွႏိုးတာမို႔ မ်က္လံုးေတြပြတ္ရင္း ရိေပၚကိုေမးလိုက္သည္။
" မေရာက္ေသးဘူးကေလးရဲ႕ ညေနေစာင္းေနၿပီ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္ဒီမွာခဏရပ္ဖို႔ေျပာလိုက္တာ "
" ေအာ္....ကေလးေၾကာင့္ေႏွာင့္ေႏွးရျပန္ၿပီ "
ေျပာရင္းရိေပၚ ေပါင္ေပၚအိပ္ေနရာမွ ထလိုက္တယ္။ ရိေပၚကေ႐ွာင္းက်န္႔ေလး မ်က္ႏွာကိုလက္ခုပ္ထဲထည့္လိုက္ကာ
" ဘာလို႔ကေလးေၾကာင့္ျဖစ္ရမွာလဲကြာ...တကယ္ဆိုကိုယ့္ကေလးက အရမ္းေတာ္တဲ့သူေလးကို ရႊယ္မင္းသမီးေတာင္ ကေလးကိုေၾကာက္ေနေလာက္ၿပီ..."
"ကို... ကိုကို သိတယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ေလး အံ့ဩသြားၿပီး ခဏအၾကာေတာ့ အျပင္ကရင္နဲ႔တစ္ျခားတပ္သားေတြ စကားေျပာသံၾကားလိုက္တာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးစူထြက္လာၿပီး
"ဟြန္႔ သိၿပီအကိုရင္ နည္းနည္းေလးမွယံုလို႔မရဘူး "
" ဟတ္ခ်ိဳး....!! ငါ့ကိုဘယ္သူေစာင္းေျပာေနပါလဲ "
လွည့္အျပင္ကရင္အသံၾကားေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရိေပၚကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္လိုက္ေတာ့တယ္။
"ဟီး...အကိုရင္ကေတာ့ တကယ္ဘဲ့ "
လွည္းအျပင္က တပ္သားတစ္ေယာက္က အ႐ိုအေသေပးရင္းနဲ႔
"ဧကရာဇ္...ယာယီအေဆာင္တည္ေဆာက္လို႔ ၿပီးပါၿပီအ႐ွင္"
ရိေပၚလွည္းအတြင္းကေန ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ကိုဆြဲကာ ထြက္လာလိုက္တယ္။ သူေခၚလာတဲ့တပ္သားက ၃၀ ေယာက္ပဲဆိုေပမဲ့ သူတို႔ေတြကရိေပၚကိုယ္တိုင္ ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့ အရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ေတြပင္...
YOU ARE READING
My Own Emperor
Fanfiction|| Zaw & Uni || ကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဧကရာဇ္.... #YiZhan # Writer - Saung (D.W) 🦁,🐰,🐢 ကျွန်တော်ပိုင်ဆိုင်သော ဧကရာဇ်.... #YiZhan # Writer - Saung(D.W)
