The one that got away

Introduction: Huling Sandali

Author's Note.
Listen to Huling Sandali of December Avenue para may feelings hahaha

"Rae, are you really sure na hindi na natin aayusin to? Kahit pagsabayin mo kami okay lang sakin basta wag tayong maghiwalay. "

Hindi ko maintindihan, Ayusin?Pagsabayin? Gulong gulo na ako ni hindi ko nga alam sa sarili ko kung bakit kami umabot sa ganito, paano nga ba kami humantong sa gantong sitwasyon.

"Zeph, let us just end this mas masasaktan lang kita kung itutuloy pa natin to, and I don't want to hurt you anymore, Tama na please. Kung itutuloy natin to mauulit at mauulit lang ang nang yare. Im very sorry Zeph."

Mga salitang binitiwan ko sabay sa pagtulo ng mga luha ko, sarado na ang utak ko pagod na ako, nakakasakit na ako hindi ko na alam kung tama ba ang desisyon ko. Iisa lang naman ang tumatakbo sa utak at puso ko yun ay ang tigilan na ang lahat samin ni Zeph.

"Rae, Iiyak mo lang lahat alam ko naman na ang lahat, no need to explain."

Ni isang salita walang lumalabas sa bibig ko, ang tangging nagawa ko na lamang ay ang umiiyak. Sobrang bigat, sobrang sakit habang yakap niya ako mas ramdam ko ang sakit na naidulot ko sakanya.

Ito na ba ang huling yakap na matatanggap ko sakanya? Ayoko mang itigil ito pero kailangan na.

Bigla namang tumonog ang cellphone ko at nag text si Ace.

"Sige mag usap muna kayo ni Zeph. Baka maayos niyo pa wag mo akong alalahanin kung ano man ang magiging desisyon mo, masaya ako para sayo."

Eto na sana ang huling gabi na mararamdaman ko lahat ng sakit dahil sa kagagahan ko, This all the consequences of what I have done. 

"Siya ba yan? Tawagan mo Rae at ako ang magsasabi ng desisyon mo na siya ang napili mo at hindi ako."

"Hindi na kailangang tawagan pa, and I don't have to choose. Wala akong pinili ni isa sainyo wala akong pipiliin, okay? Hindi siya at hindi ikaw, this time I will choose myself. Ako naman muna."

Ngayon lang ako naging ganto, ngayon lang naging sobrang gulo ng buhay ko, After all this time ngayon ko lang pipiliin ang sarili ko.

"Rae,ganon nalang ba ako kadali ipag palit sa iba? sa 7 yrs nating pagsasama ganun nalang yun? para sa isang lalakeng lately mo lang nakilala."  sampal sakin lahat ng binibitawan niyang salita hindi ko siya masisi, tama naman kasi siya dahil sa isang lalake na halos kakilala ko lang nagawa ko siyang lokohin, nagawa ko siyang gaguhin.

Oo ang tanga ko para saktan ko si Zeph,para lokohin siya he don't deserve me at all,and I don't deserve all the love he gaved me. I really don't deserve his love for me.

"S..Sorry hindi ko na alam, hindi ko alam kung bakit ko nagawa yun, kaya Zeph. I'm so sorry I really need to let you go so that I will not hurt you anymore, remember that I really loved you,sobrang mahal kita kaya ngayon pinalalaya na kita." 

Mahal ko si Zeph sobrang mahal ko pero bakit ba ang gago ko kung mahal ko siya, hindi ko siya niloko kung mahal ko talaga siya hindi ako mahuhulog kay Ace.

"Letting me go?!" Inis na natatawa niyang tugon.

"Letting me go, para di ako masaktan or letting me go, para magkasama kayo ni Ace? Don't give me that shit excuse of yours, Fuck Rae! Wag mo idahilan na para di ako masaktan, sabihen mo gusto mo maging kayo ni Ace, gusto mo sumama sa lalaking kakakilala mo lang! Then fine break up with me, but remember this you will never be happy again."  tugon niya habang kita sa kanyang mata ang galit, tinitigan ko ang mata niya sa huling sandali dahil ito na huling na makikita ko ang mga ito.

Ito na ang huling gabi,dito na magtatapos ang huling  kabanata namin ni Zeph. Huling gabi para saming dalawa,dito na nagtapos ang istorya na matagal naming binuo, istorya na akala namin kami hanggang dulo. Our Love story has now ended.

"It's okay if I will never be happy again, Zeph. I don't deserve some happiness in my life anymore kasi yung happiness ko nasaktan ko na, But you, you deserve some real happiness even if I'm not there anymore. Find your real happiness with someone who really deserves it. " I kissed his lips for the last time with a genuine smile and a last hug.

Magalit ka na sakin Zeph isipin mo na lahat ng gusto mong isipin, Ginagawa ko to para sayo dahil ayoko nang patuloy kang masakatan ko pa kaya tama na.

Then he left, sabay ng pagtalikod niya ang paguho ng mundo ko,napaluhod ako sa sobrang hina ng tuhod ko na kanina pa nanginginig sa nanyayare,hindi ko na kaya biglang tangis ng luha ko at hagulhol ko, ang sakit parang may sobrang laking pako na naka baon sa puso ko na kelan man hindi na matatanggal pa.

Bigla akong natayo kung san ako kanina nakaluhod sa kawalan, hahabulin ko si Zeph, baka pwede pa, baka kaya pang ayusin, baka may pag asa pa. Habang naglalakad para sundan kung san siya nagtungo iniisip ko na, hindi pa naman ganun katagal ng umalis siya diba? maabutan ko pa siya? I will fix this, I can still fix it.

Pero huli na hindi ko na nakita si Zeph, He already left me. Nawala na ang ka isa isang lalaking tumanggap sakin at minahal ako. Wala na, wala na talaga. Bumalik ka please kahit saglit lang kahit sa huling sandali sa huling pagkakataon na ika'y magiging akin.

End of flashback.