2 : SONUN BAŞLANGICI

19 6 8
                                    

Pencerede gördüğüm manzarayla ellerimi kafama götürüp saçlarımdan geçirdim ve büyük bir çığlık attım .

Çığlığımla beraber herkes baktığım yöne doğru döndü . Onlarda dışarıda ki manzarayı görünce çığlık atmaya başladılar .

Yaklaşık 2-3 dakika boyunca şok içinde sınıf da bir o tarafa bir bu tarafa koşarak ağladık .

Sonra telefonlarımız çalmaya başladı .

- Alo anne !!

- Kızım iyi misin ? Bir şeyin var mı ? Nerdesin ? Dışarda değilsin değil mi ? Yoksa dışarda mısın ? Kızımm !

- Anne korkma dışarda değilim . Okuldayız . Ama çok korkuyorum ne yapacağım ben ? Siz olmadan tek başıma bu okulda ne yapacağım ?

- Kızım sakin kalmaya çalış . Elbet üstesinden geliriz . Bir yolunu bulup seni oradan kurtarırız kızım . Sen merak etme sakin kalmaya çalış . Hatta okuldayız dedin değil mi ? Koş git en alt katlardan başlayıp kapıları kilitle . Camları kapat . İnşaAllah seni oradan kurtarırız kızım hadi koş! Şuan ağlamak sana birşey kazandırmayacak . Hemen önlem almalısınız . Kapatıyorum birtanem , unutma seni ordan kurtarıcaz . 5 yıl önce ki virüsü nasıl atlattıysak bunu da öyle atlatacağız .

- Tamam anne ! Lütfen bir yolunu bulun ve beni alın . Kendinize de çok dikkat edin .

- Tamam bebeğim hadi koş .

Ağlamam biraz durulmuştu ama çok ağladığım için hıçgırmaya başlamıştım .

Kızlara " Kızlar aşağıya koşun kapıları kilitlemeliyiz . " diye bağırdım ve aşağıya doğru koşmaya başladım . Okulumuzun bahçesi çok büyüktü . Ve türlü türlü alanlar vardı . Aşağıya indim ve direk olarak ana kapıya yöneldik .Bahçe girişinden dümdüz bir şekilde okula doğru gelen bir yol vardı . O yolun başında 3 tane zombi vardı ve seke seke okula doğru ilerliyorlardı . Ellerim ve ayaklarım titremeye başlamıştı . Tam kapıya koşuyorduk ki müdür yardımcısı ile karşılaştık .

Alisa :

- Emin hocam siz de mi burdasınız ?

Emin Hoca :

- Evet gençler ama şuan çıkıyorum .

Alev :

- Hocam mesajı almadınız mı ?

Emin Hoca :

- Aldım çocuklar aldım ama benim gitmem gerek kendinize çok dikkat edin . Benim artık bu dünya da kalmamın bir anlamı kalmadı .

Alisa :

- Hocam ciddi misiniz ? Yanii hangi mesajı kastettiğimi anladınız değil mi ? " Zombiler " dedim .

Emin Hoca :

- İhtiyacınız olan şeylere odamdaki anahtarları kullanarak ulaşabilirsiniz . Kendinize çok dikkat edin unutmayın bu olay normal birşey değil . Kendinizi korumanız gerek .

Hoşçakalın...

Hocamız bunları söyledi ve hızlı adımlarla kapıdan çıktı . Birkaç adım ilerledikten sonra arkasını döndü ve cebinden çıkardığı aletteki düğmeye bastı . Onun düğmeye basmasıyla kapılar kilitlendi ve kalın demir parmaklıklarla kapatıldı .

Okulu kapalı olduğu günlerde birkaç kere böyle görmüştüm ama bu sefer camlara da parmaklıklar inmişti . Korkudan hiçbirimiz kıpırdayamıyorduk .

HAPİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin