sosyopat

sosyopat ( sen artık benimsin! )

Sonunda İstanbul'daydık. İzmir'i şimdiden çok özlemiştim buraya gelmemizin tüm sorumlusu babamdı eğer babam İstanbul'dan değilde İzmir'den iş bulsaydı şimdi İzmir'de evimizdeydik bu İstanbul'a ilk gelişimdi taksi'den indik ve artık yeni evimizin önündeydik annem ve babam valizleri eve taşıyorlardı benim eve girmeye hiç niyetim yoktu burası nasıl bir mahalleydi böyle kapıda oturmuş dedikodu eden kadınlar yanımıza geldi ve bizimle tanıştılar ve sonunda bende yeni evimize girdim artık yerleşmiştik İzmir'den ve oradaki arkadaşlarımdan tamamen koptuğumu hissediyordum yarın yeni okuluma başlayacaktım buraya gelmeden önce babam telefon ile yeni gideceğim liseye kaydımı yaptırmıştı. Annem yemek hazırlamaya başlamıştı bile. İzmir' i ne kadar da çabuk unuttular para aldım ve evden çıktım ekmek alıcaktım hava kararmıştı bu mahale hiç tekin değildi nasıl bir yer burası etrafta serseriler dolanıyordu aaa ! çok güzel her şey tamam bir bu eksikti bir yere kapaklanmadığım kalmıştı bana çarpan bu hayvan kimdi acaba başımı yerden kaldırdım ve bana çarpan kişiye baktım yuh ! Bu resmen gökten düşmüş bir meteor gözleri ne kadar da güzel ben ne diyorum ya hayvan beni düşürdü insan bir yardım eder kaldırır ben böyle iç sesimle kendi kendime konuşurken o yürümeye devam etti hemen ayağa kalktım ve önüne geçtim bana sert sert baktı ve "- Çekil önümden !" dedi şaşırmıştım hem beni düşürüyordu hemde kızıyordu "- insan bir özür diler hem beni düşürüyorsun hemde hiç bir şey olmamış gibi yoluna devam ediyorsun " dedim ellerini cebine koydu ve alaylı bir kahkaha attı ardından bana yaklaşarak tek elini cebinden çıkarttı ve gözümün önüne gelen saçlarımı kulagımın arkasına attı kalbim deli gibi atıyordu bu meteor beni çok heyecanlandırmıştı gözleri o kadar güzeldiki bakmaya korkuyordum "- anlaşılan buraya yeni gelmişsin inan bana düştüğün günü mumla ararsın şimdi akıllı kız ol ve çekil önümden " Dedi sonra yanımdan geçti ve gitti öylece baka kalmıştım sinirlerim bozulmuştu ekmek almadan tekrar eve doğru yürümeye başladım dizim kanıyordu neden etek giydiysem gerçi nerden bilebilirdimki karşıma bir meteorun çıkacağını eve girmemle birlikte annem ve babam yanıma geldi şimdi birde onlara laf anlatacağım "- kızım bu halin ne ? bir bakkala gidemedinmi ?" dedi annem ben ise oflayarak "- hayır anne karşıma bir meteor çıktı çok yorgunum düştüm abartıcak bir şey yok akşam yemeği yemeyeceğim uyumak istiyorum size iyi geceler " dedim ve odama geçtim elime bir pamuk aldım ve dizimdeki kanı temizledim yarın birde okul vardı. Sabah saatin çalmasıyla uyandım dizim görünmesin diye kot bir pantolon ve onun üstüne bir tişört giyerek evden çıktım kahretsin dizim hala acıyordu okulun adresinin yazdığı kağıdı taksiye verdim ve beni bu okula götürmesini söyledim sonunda yeni okuluma gelmiştim taksiden indim ve okula girdim okulun duvarlarında yazılar yazıyordu bir kaç kişiye müdürün odasını sorarak yanına gittim tanıştıktan sonra müdür bey beni yeni sınıfıma 11-C ye götürdü sınıfa girdiğimizde herkes susmuştu birde sınıfta hoca vardı anlaşılan ders başlamıştı hoca ayağa kalktı ve yanımıza geldi müdür bey beni hoca ile tanıştırdı ardından "- Yeni arkadaşınız eylül ile tanışın artık burada sizinle birlikte okuyacak iyi dersler " diyerek sınıftan çıktı yeni hocamız bayandı çok tatlı bir kadındı bana yeni sıramı gösterdi tam sırama gidiyordum ki sınıfın kapısı açıldı
Bu oydu dün gece bana çarpan meteor !