different girl #wattys2015

H5

Pov Luka

12 uur. Ik sprong in wolvengedaante boven op haar. Ik beet haar in haar nek,niet hard maar wel net hard genoeg. Ik wist dat het goed was en sprong van haar af. Ik rende weg en verstopte me. Ik bleef naar haar staren alsof ik een obsessie ofzo voor haar heb. Ze keek om haar heen en... Ze was weg? Hoe de... Hoe kan... Wat is... Ik rende naar haar huis. Hoe deed ze dat zo snel? Ik bleef voor haar huis staan en verstopte me.

Om 2.37 hoorde ik een zachte gedempte gil uit haar kamer komen. 'Ze transformeerd.' zei Jason. 'Klopt.' zei ik. Na 10 minuten verscheen er een zwart witte wolf voor het raam. Ze staarde me aan. Ze wist dat ik daar stond. Maar wist ze ook wie ik was? Ik liep naar huis toe, nou, ik ging rennen. Ik kwam binnen en liep meteen naar mijn kamer. Ik veranderde en viel meteen in slaap. Ik had het nodig voor morgen, we hebben tot het 6e. Ugh.

Pov Cara.

De wolf keek me aan, hij rende weg en was verdwenen. Ik veranderde me terug, op dezelfde manier als ik in boeken las. Mijn droom was uit gekomen. Ik ben een wolf. Er gingen allemaal vragen door mijn hoofd.

Heb ik een mate? Waarom ben ik yingyang? Wie heeft me gebeten? Was dit voorbestemd? Hoe heet mijn wolf?

Die laatste bleef bij me hangen. Hoe heet ze? Ik probeerde een paar namen maar kreeg geen reactie. Er ging een schok door mijn lichaam en ik wist het: Cyalone. 'Cyalone?' dacht vroeg ik. 'Dat was snel, de meeste doen er 2 a 3 weken over om hun wolf te vinden. Jij nog niet eens 7 minuten.' zei ze. Ik moest lachen. 'Tja, ik lees te veel boeken denk ik.' zei ik terug. 'Ik heb nog één vraag.' zei ik erachteraan. 'En dat is?' vroeg Cyalone. 'Ik ben best klein is me opgevallen. Groei ik nog?' vroeg ik. Cyalone proestte het uit. 'Cara, jij wordt een van de grootste wolven! Je bent gewoon klein na je eerste transformatie.' zei ze. 'Dankjewel, ik ga slaprn oke?' zei ik. 'Truste.' kreeg ik terug. Ik viel in slaap, een rustige tevreden slaap.

Ik stomp mijn wekker uit. Ik kijk ernaar. Ugh eerste uur, waarom kwel je me altijd zo? Ik eet snel ontbijt en smeer mijn lunch. "Doei mam ik ga!" roep ik. "Veel plezier!" krijg ik terug. Alsof dat mogelijk is...  Ik pak mijn fiets en rij weer zingend naar school. Ik zet mijn fiets weg en kijk op het rooster. Uitval. We hebben freaking uitval! Yes! Ik loop naar de aula en ga zitten met mijn oortjes in. Na 5 minuten hoor ik Luka roepen: "Hey Cara!" en hij komt naast me zitten. "Wat luister je?" vraagt hij. Ik kijk opzij en het valt me nu pas op dat hij best knap is. "Ik luister Avril Lavigne zoals gewoonlijk." zeg ik lachend. "Ben jij fan van haar?!? Ik ook!" roept hij. Wacht wat? "Nice." zeg ik alleen maar. Ik ruik om me heen, ik ruik die mint en limoengeur weer. Als ik bij Luka ruik is hij het sterkst. Ik doe het heel onopvallend dus hij heeft niks door. 'Hij is het.' zegt Cyalone. 'Ik ruik het, hij is die bruine wolf, hij is de zoon van de alpha.' zeg ik terug.  'Ja, hij is best knap.' zegt Cyalone. 'Uhuh, dat valt me nu pas op.' zeg ik lachend. Luka kijkt me raar aan waardoor ik nog harder moet lachen. 'Kijk uit Cara, hij kan je intimideren door zijn alpha-heid.' zegt Cyalone. 'Ik vind het wel grappig.' zeg ik terug.  'Beter, dan kan hij je niet intimideren.  Waarschijnlijk is dat goed.' zegt ze.

Ik moet lachen. 'Denk het.'

De dag vloog voorbij. Ik denk dat ik zowaar een vriend heb gemaakt! Luka is op de fiets, ik ga hem naar zijn roedel volgen. Om er zeker van te zijn. Hij fietst nogal hard, maar ik houd hem makkelijk bij met mijn supersnelheid. 'Waarom volg je hem?' vraagt Cyalone. 'Zekerheid. Ik denk dat hij mijn mate is.' zeg ik. 'Denk ik ook. Onze mate.' zegt Cyalone. 'Sorry, onze mate.' zeg ik gniffelend. Ik zie de roedel al, Luka zet zijn fiets weg en loopt het grootste huis in. 'Jep, hij is de zoon van de alpha.' zegt Cyalone. 'Wacht even, ik ga zijn gedachte lezen.' zeg ik tegen Cyalone.

(Luka=L Jason=J)
L: Jason, er iemand achtervolgde me, en het was behoorlijk snel.
J: Denk je dat het een vampier was?
L: Nee, ik denk dat het Cara was, maar die heeft haar wolvengavens denk ik nog niet gevonden.
J: Wacht ik voel iemand aan. Je bent alleen in je kamer toch?
A: Ja, hoezo?
J: Onze mate is in de buurt. Ik voel het.
A: Ik ook, ze is ons gevolgd.
J: Uhuh, kom ik wil rennen laten we naar buiten gaan.
A: Goed idee.

Dus ik ben hun mate! Awsome!
'Ze gaan rennen, laten we ze volgen.' zegt Cyalone. 'Goed idee.' zeg ik en ik ren het bos in.

*