different girl #wattys2015

H6

PovLuka.

"Mam pap ik ga buiten rennen tot zo!" roep ik naar boven. Ik loop de deur uit naar het bos dat aan de rand van mijn roedel ligt. Aan de rand van het bos transformeer ik in mijn bruine wolf. Ik ren naar mijn plekje, het is een open plek met hier en daar een paar bloemen. Ik voel een paar ogen in mijn rug prikken. Ik draai me om maar zie niemand. Ik grom hard en ontbloot mijn tanden. Ik hoor een gniffelende lach. Ik kijk verschrikt om me heen, wat gebeurt hier toch? "Hallo Luka, of moet ik Jason zeggen?" klinkt Cara's stem opeens. 'Ze is hier.' zegt Jason in mijn hoofd. Ik reageer niet, ik zoek gewoon waar ze staat. Ik ruik voorzichtig, maar ik heb geen idee hoe ze ruikt. Opeens komt ze achter een boom vandaan. "Hallo Luka. Waarom heb je me gebeten?" vraagt ze. Ik verander terug zodat ik met haar kan praten. "Omdat jij de legende wolf bent. Ik moest je bijten zodat de legende verder kon leven." zeg ik. Ze knikt en loopt naar me toe. Opeens geeft ze me een knuffel, eerst schrik ik maar later sla ik mijn armen over haar heen. "Bedankt." fluistert ze. Ze laat me los en kijkt om zich heen. Ze kijkt mij aan en ik knik. Ik verander in een wolf. Ze begint me over mijn rug te aaien. "Je bent zo mooi als wolf, en zo knap als mens." begint ze. "Geen wonder dat jij niet gepest wordt." Ze gaat naast me zitten. Ik kijk haar aan en leg mijn kop op haar schoot. Ze aait me zacht over mijn kop. Ik grom zachtjes. Opeens staat ze op en verandert in een wolf. 'Ze is...' probeert Jason te zeggen. 'Prachtig.' maak ik zijn zin af.

Ik staar haar aan. Haar kop is net een yingyang teken, en haar ogen zijn de stippen. Verder is ze helemaal wit met zwarte en zilveren accenten. Ik probeer een link met haar te leggen.

*hey.* zeg ik. *hey Luka.* zegt ze terug. Er gaat een schok door haar heen, en door mij. We veranderen alle bij terug. "Mate!" schreeuw ik. Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel. Ze knuffelt me terug. "Mate, ik wilde zo graag een mate, en nu heb ik een geweldige mate." fluistert ze. Ik moet lachen en ze kijkt me aan. Haar ogen zijn nog steeds zwart wit. Ze knippert een paar keer en ze zijn weer gewoon blauw. "Kom dan stel ik je voor aan mijn ouders." zeg ik. Ze knikt en we lopen weg. Ik stop mijn hand in mijn zak en voel de ketting van mijn moeder. "Wacht even." zeg ik en haal de ketting uit mijn zak. Ik doe hem voorzichtig bij haar om. "Wow, hij is prachtig!" zegt ze en geeft me een knuffel. "Net als jij." zeg ik. Ze bloost en kijkt weg. We lopen verder naar de roedel terwijl ik mijn arm om haar schouder heb en zij haar arm om mijn middel heb geslagen. "Welkom bij mijn, uhh, ons huis!" roep ik triomfantelijk als we voor de deur staan. Ze moet lachen. Ik doe de deur voor haar open en mijn moeder komt meteen naar ons toe. "Hey Luka! Laat me raden dit is Cara?" zegt ze. Cara knikt verlegen. "Niet zo verlegen lieverd, we zijn tenslotte nu familie!" roept mijn moeder. Cara kijkt haar lachend aan. "Lieverd ik moet je wel even naar de alpha brengen." zegt mijn moeder nu serieuzer. Cara knikt en loopt achter mijn moeder aan. "Tot zo Luka!" roept ze terwijl ze de trap oploopt. Ik moet lachen en ga op de bank zitten. Ik wacht op mijn geweldige mate.

Pov Cara.

De moeder van Luka loopt naar het kantoor van de alpha. Hier heb ik als zo veel over gelezen weet je. “binnen!” klinkt uit het kantoor. “succes.” Zegt Luka’s moeder en ze loopt naar beneden. Aarzelend doe ik de deur open. “ah, Cara ik had je al verwacht, ga zitten.” Zegt de alpha. Hoe weet iedereen hier hoe ik heet? “hoi…” zeg ik verlegen. “alsjeblieft, wees niet verlegen! Jij bent mijn zoons mate, dus je bent familie!” roept hij. Ik moet lachen, iedereen beschouwt me meteen als familie. “kijk dat is al beter! Mag ik je wat vragen stellen?” zegt hij. Ik knik.”

 “volledige naam?”

 “Cara Camilla Lisa van Bink.”

“leeftijd?”

“15, bijna 16.”

“jarig?”

“ 15 maart.”

“hobby’s?”

“lezen, tekenen en gamen.”

“naam van je wolf?”

“Cyalone.”

“hm, aparte naam. Uiterlijk van je wolf?”

“uh ik kan dat denk ik beter even laten zien.”

“is goed. Laat maar zien.”

Ik veranderde in haar wolf en ging voor de alpha staan.

“wow, dat is een aparte wolf! Hmmm… we zijn klaar, dankjewel!”

Ik veranderde terug, stond op en zei: “geen probleem hoor.” ik liep de deur uit en ging naar beneden.

“hoe was het?” vroeg Luka meteen. “ging goed! Hij beschouwd me als familie!” “Yes!”

*