PovLuka.
Ik volg Cara al een tijdje naar huis. Ze woont best ver eigenlijk. Gelukkig fietst ze rustig want ik ben lopend. Vanochtend ben ik in wolfvorm maar school gerend en terug getransformeerd in de bosjes. Daar is Cara's huis. Ik ga een stukje verderop in de bosjes liggen als ze om zich heen kijkt. Ik prent de weg me goed in, maar voor de zekerheid pak ik me telefoon en maak een foto van elk straatnaambordje en schrijf erbij welke kant ik op moet. Als ik thuis ben ga ik meteen huiswerk maken. Ik was echt ontzettend lang bezig met Engels. Ik hoor dat mijn moeder thuiskomt en ren naar beneden. "Mam! Ik heb een 10 voor tekenen!" roep ik vrolijk. "Goedzo lieverd!" roept ze en trekt me in een knuffel. "En het leukste was dat ik met Cara mocht werken!" roep ik enthousiast. "Oh lieverd wat leuk!" riep mijn moeder. Ik knikte hevig. Toen liep mijn vader naar beneden. "Luka, ben je klaar voor vannacht?" vroeg hij. Ik knikte. "Ik weet waar ik heen moet, tis ongeveer een uurtje lopen." zeg ik. "Als ik jou was zou ik om 10 uur weg gaan, dan ben je ieder geval op tijd." zegt mijn moeder. "Nog 4 uur ongeveer." zeg ik. Nooit gedacht dat mijn 2e gave ooit te pas zou komen. Ik kan onzichtbaar worden. Mijn vader loopt weer naar boven en mijn moeder gaat op de bank zitten. Ik ga naast haar zitten. "Mam?" vraag ik. "Ja schat??" zegt ze. "Hoe is het om luna te zijn?" vraag ik twijfelend. "Het is geweldig! Je moet belangrijke dingen doen maar hebt ook nog vrije tijd, iedereen kijkt tegen je op en je bent een voorbeeld voor de roedel." zegt ze. "Wauw. Ik ben blij dat ik luno wordt." zeg ik. Zo blijven we nog even praten tot 7 uur. Dan gaan we eten en ga ik me klaar maken. Rond half 10 komt mijn moeder mijn kamer binnen met een doosje waar een strik omheen zit. "Dit is voor jou." zegt ze. Ze duwt het doosje in mijn handen.
Ik maak het doosje open en haal er een ketting uit, sterker nog, het zijn er 2. Een witte en een zwarte. De een is een zwarte wolf en de ander een witte maan. Als je ze bij elkaar houdt klikken ze aan elkaar vast. "Mam, dankjewel." fluister ik. Ik doe de maan om mijn nek en stop de wolf in mijn zak. "Ze houden je geur verborgen." zegt ze. Ik glimlach naar haar en ik geef haar een knuffel. "Ik hou van je." fluister ik in haar oor. "Ik ook van jou. Je moet nu gaan. Wees voorzichtig." zegt ze. Ik knik en loop de trap af. "Daar gaat ie dan." zeg ik tegen mezelf en loop het huis uit.
PovCara.
Ik staar uit het raam. Ik wil naar buiten, de volle maan trekt me aan. Langzaam loop ik naar beneden. "En wat ga jij doen?" vraagt mijn moeder opeens. "Ik ga een stukje lopen, ik kan niet slapen." lieg ik. Ik moet gewoon naar buiten oké! "Wees voor 2e thuis oké." zegt ze. Ik knik en doe de deur open. Ik loop de frisse avondlucht in. Het is kwart voor 12, dat mijn moeder me gewoon laat gaan. Ach ja.
Ik loop op mijn gevoel, ik heb geen idee waar ik heen ga. Ik kijk even op mijn telefoon. 1 voor 12. Ik loop een soort steegje in. 12 uur. Opeens ligt er wat bovenop me. Hij bijt me in me nek, ik voel het bloed stromen en mijn buik samentrekken. Opeens springt het van me af en rent weg. Ik sta wankelend op en ga meteen naar mijn nek. Rood. Mijn vingers zijn rood, niet heel erg maar toch. Ik kijk om me heen. Niemand, er is niemand. Snel teleporteer ik naar de voordeur. Ik stop de sleutel in het slot en zeg welterusten tegen mijn moeder. Ik doe mijn deur op slot en ren de badkamer in. Ik kijk naar mijn nek en maak hem schoon met wat water. Er staan een paar kleine gaatjes maar dat is het dan ook wel. Laat ik dit gewoon vergeten en gaan slapen. Ik rol me bed in en val al snel in slaap.
Er gaat een steek door mijn been. Ik wordt wakker en kijk meteen op de klok. 2.37. Nu gaat er een steek door mijn arm. Ik pak hem vast en hij voelt... Behaard? Ik pak mijn kussen vast en ga op de grond liggen. Er gaat een steek door mijn buik. Ik geef een gil in het kussen zodat mijn moeder het niet hoort. En nu een door mijn arm, en een door mijn been, en een door mijn rug. Er volgen 3 gillen en dan houdt het op. Ik blijf nog 5 minuten liggen en loop naar de badkamer. De grond is lager dan normaal valt me op. Ik kijk in de spiegel en ik zie een wolvenkop. Het is een soort yingyang teken,de linker helft is wit en mijn oog is zwart, de rechter helft is zwart en mijn oog is wit. Ik draai een rondje. De rest van mijn vacht is spierwit met zwarte accentjes hier en daar. Ik ben prachtig. Ik ruik in het wilde weg. Ik ruik een mint met limoen geur. Het ruikt heerlijk. Ik loop naar het raam en zie een lichtbruine wolf staan. Hij is die goddelijke geur. Alleen wie is hij?
*
JE LEEST
different girl #wattys2015
Manusia Serigalawat nou als jij anders bent dan anderen, en dan bedoel ik echt anders. wat denk jij dat er zou gebeuren met je? laat me raden, je denkt dat je populair wordt want je bent uniek? was het maar z'n feest. let maar op, dit overkwam cara, die op haar 8e...