different girl #wattys2015

H9

Pov Luka.

We beëindigen de zoen uit ademsnood. Ik kijk haar aan. Opeens schiet haar hand naar haar nek en zakt ze op de grond. Ik kijk haar verschrikt aan en wil haar helpen maar voel dan een brandend gevoel in mijn nek. Ik zak op de grond en probeer niet te schreeuwen. Na een tijdje is de pijn weg en loop ik naar Cara toe. Ze staat op en gaat meteen met haar handen naar haar nek. Ze pakt haar telefoon en kijkt naar de plek waar het net brandde. Er staat een bruine wolf met een bruin oog in haar nek. Ik pak mijn telefoon en kijk naar de mijne, hij is wit met een blauw oog.

"We zijn in fase 2 van het mateingsproces. We hebben net een band geschept en daardoor hebben we dat teken."  zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan maar blijft wel stil. Mijn vader heeft me ooit verteld dat er 4 fases zijn in het mateingsproces. De eerste is je mate vinden, de tweede fase is een band scheppen, die krijg je meestal na de eerste kus, de derde en vierde fase weet ik niet meer. "Kom dan gaan we naar huis." zeg ik. Ik sla een arm om haar schouder en zij een om mijn middel. We lopen zwijgend naar huis, ik heb geen idee waar zij aan denkt, maar ik weet wel waar ik aan denk. De ozo geweldige kus.

Ik loop mijn vaders kantoor binnen. Cara zit beneden op de bank met Sascha te mariokarten dus ik heb wel even de tijd. "Hoi zoon wat is..." zegt hij. Hij loopt naar me toe en raakt het teken op mijn nek aan. "Hebben jullie gezoend?" vraagt hij vrolijk. Ik knik en Bloos. "Ik wildr vragen wat de derde en vierde fase waren in het mateings proces." zeg ik. Mijn vader moet lachen en gaat weer zitten. "De derde fase is als jullie band sterk genoeg is en jullie elkaar kunnen aanvoelen. De vierde fase is als jullie de 'mateings ceremonie' uitvoeren." zegt hij. "En dat is?" vraag ik. Ik heb nog nooit van een ceremonie gehoord. "Jullie bijten dan in elkaars nek en geven elkaar wat van jou bloed. Oftewel, Cara geeft haar bloed aan jou en andersom. Meestal eindigt de ceremonie als jullie wat 'plezier' hebben." zegt hij smirkend. "Pap!" roep ik. Ik weet gewoon dat ik nu net zo rood ben als een tomaat. "Tis goed jongen, ga nu maar." zegt hij lachend. Ik loop zonder wat te zeggen het kantoor uit en naar beneden. Cara kijkt naar me en ik lach naar haar. Ik loop de trap af maar glij uit over een papiertje. Cara steekt haar hand uit en ik blijf zweven voor ik de grond raak. Ze zet me rustig neer en giegelt een beetje. Ik loop naar haar toe en ga naast haar zitten. "Dankje, waar is Sascha?" vraag ik. "Geen probleem, de wc." zegt ze. Ik maak een ohh geluid en ze schuift tegen me aan. "Wat ging je net vragen?" vraagt ze aan mij. "Ik vroeg wat de derde en vierde fase van het mateingsproces waren." zeg ik. "Oh, en die zijn?" vraagt ze. Ik zie dat Sascha binnenkomt. "Vertel ik later wel." zeg ik lachend. "Gaan we verder Cara?" vraagt Sascha. Cara moet lachen en knikt. Ze doet het behoorlijk goed, ze wint zelfs van Sascha! "Netjes!" roep ik. Cara lacht en geeft Sascha een hand. "Je bent een waardig tegenstander, misschien als je ooit bij mij thuis komt kan je me score zien." lacht ze. "Het zou me een eer zijn." lacht Sascha. We lachen alle drie en gaan op de bank zitten. "Zullen we een film kijken?" vraag ik. Cara en Sascha knikken vrolijk. Ik loop naar de keuken om popcorn en cola te pakken tot ik mijn moeder zie. "Oh hey Luka, wat gaan jullie doen?" vraagt ze. "We gaan een film kijken, hoezo?" vraag ik. "Kan je er voor zorgen dat Cara niet binnenkomt?" vraagt ze. Ik knik en neem alles mee naar binnen. Als ik  binnen ben zie ik Cara triomfantelijk met een dvd zwaaien. "De Lion king? Is goed." lach ik. Op de helft van de film ga ik nieuwe popcorn maken en zie ik een cake met een maan en 2 wolfen op tafel staan. Ik lach en loop naar de magnetron. "Mijn moeder is zo lief he." lach ik in mezelf. Ik loop terug naar de kamer en zet de popcorn neer. Na een tijdje is de film afgelopen en roept mijn moeder ons voor het eten. We gaan zitten (ik naast Cara) aan de tafel. Mijn moeder en vader brengen een paar pannen binnen met zotezien kip tandorie. Daarna komt er nog een schaal met stokjes saté in satésaus. Cara glimt helemaal. Mijn ouders gaan zitten en kijken Sascha aan. "Gefeliciteerd!" roepen ze alle drie. Cara kijkt heel verrast en blij. "Dankjewel!" zegt ze heel vrolijk. "Speciaal voor jou heb ik je lievelingseten gemaakt." zegt mijn moeder lachend. Cara begint nog meer te glimmen. Iedereen schept op en we praten over van alles. Na het eten loopt mijn moeder de keuken in en pakt de taart die ik al zag staan.

"Heheb je die voor mij gemaakt?" vraagt Cara, ze is duidelijk erg verbaasd. Mijn moeder knikt. "Dadankuwewel..." stottert ze. "Geen probleem hoor lieferd." zegt mijn moeder. We snijden de taart aan en iedereen krijgt een stuk. Na de taart kletsen we nog even tot mijn vader vraagt of we mee willen komen naar zijn kantoor. We lopen achter hem aan en ik ga zitten. Cara gaat op mijn schoot zitten en kijkt mijn vader vragend aan.

"Cara, je weet dat je een wolf uit de legende ben he, en niet zomaar één." begint mijn vader. Cara knikt. Mijn vader pakt een boek uit de kast en leest een stukje voor. "De wolf uit de legende is of helemaal zwart of helemaal wit. Zijn of haar ogen zijn de tegengestelde kleur van zijn of haar vacht. Deze wolf heeft zes gavens in mensenvorm en twee in wolfenvorm. Hoeveel heb jij er Cara?" vraagt hij. "Acht in mensenvorm en één in wolfenvorm." zegt Cara. Mijn vader knikt begrijpend. "Ja, dat dacht ik al, mijn vermoedens waren juist." mompeld hij. We kijken hem vragend aan. "Cara, de vorige legendewolf is niet of te laat gebeten, daardoor heb jij nu een zwart/witte vacht en krijg je twaalf gavens in mensenvorm en vier in wolfenvorm." zegt hij. We kijken elkaar aan. Cara knikt begrijpend as teken dat hij door moet gaan. "Lieve Cara, ik zou je willen vragen of jij de alpha wilt worden, en dan vraag ik ook meteen aan Luka of hij ermee instemt om luno te worden." zegt mijn vader. Hij kijkt ons bijde doordringend aan. Ik kijk naar Cara en knik haar toe. "Het zou me een eer zijn om alpha van deze geweldige roedel te worden, als Luka de luno wilt worden." zegt ze. Ik knik met een tevreden glimlach. "Goed! Dat is dan geregeld!" roept mijn vader blij. Hij geeft Cara een knuffel en loopt vrolijk het kantoor uit.

Ik kijk op de klok en zie dat het al half tien is. We hebben dan ook laat gegeten dus het verbaasd me niks. Ik pak Cara's hand en loop naar mijn, uhh, onze kamer toe. Ze ploft op het bed en ik ga naast haar liggen. Ze kruipt naar me toe en ze legt haar hoofd op mijn borstkast. Ik sla mijn arm om haar heen en ze ontspant zich. "Wat waren die laatste fases nou?" vraagt ze opeens. "Uhh de derde fase is dat onze band sterk genoeg is om elkaar te kunnen aanvoelen, wanneer je in gevaar bent, wanneer je verdrietig bent etc. Dan wordt dat teken op je hals alleen een lijn van de wolvenkop. Dat duurt meestal een paar weken na de tweede fase." zeg ik. Ze knikt. "En de vierde?" vraagt ze. "Dat is de mateingsceremonie. Dan bijt je in elkaars nek en geef je elkaar wat bloed, je teken wordt dan uniek, bij ieder paar is het anders. Het komt op de plek waar je gebeten bent. Daarna sluit je het af met een 'pleziertje'." zeg ik. Ik wordt rood. Er komt een zachte giegel uit haar mond. Ze gaat rechtop zitten en ik doe hetzelfde. Ze kijkt me aan met haar prachtige blauwe ogen. Opeens gaat haar hand naar haar nek en valt ze flauw. Ik schrik en pak haar vast. Ik zie dat het teken in haar nek is veranderd in een lijntje. Dat was snel! Mijn nek begon ook zeer te doen en ik ging liggen. Ik viel al snel in slaap met Cara in mijn armen.

*