drarry||goner✓

ruhu ızdırap içinde olan herkese.

"Tanrının dahi kurtaramayacağı ruhlar vardır,dizlerinin üzerine de çökse,onlar için dua da etse." Der Cioran.

Mesela benim ruhum gibi. Paramparça olan ruhum.

Son 3 yıl benim için epey zordu. Hem de çok zor. 3 yıldır depresyonum beni yiyip bitiriyor. Öleceğimi biliyorum. Çok az zamanım kaldı,hissediyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ama öleceğim işte. Belki de gerçekten intihar etmeme bile gerek kalmayacak. Cehenneme mi gideceğim? Yoksa cennete mi ? Bu kadar günahla nereye gidebilirim ki ? Bu dünyada cehennemi yaşadığım için Tanrı beni ödüllendirecek mi ? Elimde hiç bir şeyim kalmadı. Bir batakliktayim. Çırpındıkça daha fazla batıyorum. Ailem denilen insanlar bana cehennemi yaşatıyor. Beni öldürdüler zaten. Istediğim tek şeyi elimden aldılar. Kisitladilar. Dün gece anladım, ben artık dayanamayacagim. Saatli bomba gibiyim. Patlayacagim. En korkunç olanı da ne biliyor musunuz? Ben artık hiç bir şey hissetmiyorum. Tüm gün boyunca hiç bir şey hissetmedim. Delirdim sanırım.  Delirttiler beni sonunda. Küçücük bir adım kaldı aslında patlamama. Ne zaman olur bilemem. Ne yaparım bilemem. Kendimi mi keserim yoksa bana acı veren bu insanları ateşe mi veririm bilmiyorum. Tek bildiğim çok kızgın olduğum.

Siz siz olun, benim gibi vazgeçmeyin. Benim gibi paramparça olmayın. Toplamak ve düzeltmek imkansız çünkü.