5.Bölüm

799 27 2
                                    

'Kesin benzerliktir' diye geçirdim içimden. Sonra da hava almak için dışarı çıktım. Sahile doğru yürüdüm. Birini dövüyorlardı. Bu bi çocuktu.

Çok tatlı sarışın bi çocuktu. Adamların 4 kişi olmasına aldırmıyormuş gibi onlara yumruk atmaya çalışıyordu. Çok cesurdu. Hemen yanlarına gittim.

"Bırakın lan çocuğu" hepsi bana bakıp pis pis sırıttılar. İçlerinden birisi" Sen karışma güzelim"dedi. Bana güzelim diyen şerefsize yumruk attım. Birine yetişiyim derken öbürü vuruyordu.

Hepsinin erkekliğine tekme attım. İki büklüm olmalarından yararlanarak sırtlarına da geçirdim iki tane. Hepsini hallettikten sonra çocuğa sordum" İyi misin?"çok soğuk bi sesle söylemiştim bunu.

Bazen ben bile inanamıyordum bu kadar soğukkanlı oluşuma."İyiyim. Zaten teker teker gelselerdi ben hallederdim de. Senin adın ne?""Bade. Seninki?" "Efe. Ben seni çok sevdim Bade. Fazla uzatmaya gerek yok. Benimle çıkar mısın?"dedi. Kahkaha attım.

Uzun zamandır böyle gülmüyordum heralde." Evet tabiki. Neden olmasın?"dedim. O sırada sevineceğini zannederken endişe dolu gözlerle bana baktı. Onun baktığı yere bakışlarımı çevirmemle midemde sızı hissetmem bir olmuştu.

Vurulmuştum. Dövdüğüm adamlardan biriydi. Adam hemen koştu kaçtı. Çok acımıyordu. Dayanabilirdim. Efeye sordum" Annen baban nerdeler?" "Yoklar"diye cevap verdi. Gerçekten içim acımıştı."Peki kimsen yok mu?" "Bi abim var"dedi. "Nerde biliyor musun?"

"En son beni yakalayan adamların peşinden gidiyordu"dedi."Kim o adamlar?"diye sordum." Abimin düşmanları. Abimin canını acıtmak için beni kullanıyorlar"dedi."Peki senin bi yerin acıyor mu?"dedim." Hayır sadece dudağım acıdı. Zaten hemen yetiştin. Ayrıca karnın çok kötü durumda"dedi.

Elime baktım. Kanlar içindeydi. Ayrıca elbisemde. Her ne kadar siyah olsa da kanı gösteriyordu."Beni boşver. Abinin numarasını biliyor musun?"dedim." Evet"dedi.

Düşünmeden telefonumu ona verdim. Numarayı girdiğinde zaten bende kayıtlıymış. Olamaz! Çelik mi? Yok artık. "Sen konuşabilir misin? Malum"dedim ve yaramı gösterdim.

Telefon çaldı ,çaldı ,çaldı. Ve açtı."
Ne var?"diye açtı telefonu. Kıvanca benzettim onu. Naapıyım? Sonra Efe konuşmaya başladı" Abi benim Efe. Bade'm beni kurtardı. Ama adamlardan birisi onu vurdu."

"Ne? Onun ne işi var senle? Neyse. Ben otel girişinin ordayım. Bekleyin beni."dedi ve kapattı."Bade'm sen iyisin değil mi?"dedi Efe. Onun bana böyle seslenmesi beni güldürmüştü. Ama gülmem fazla uzun sürmedi.

Çünkü her güldüğümde mideme ağrı saplanıyordu. Efenin elinden tutup yürümeye başladım. Çünkü onun gelmesini beklerken ölcem. Gerçekten. Artık kanlarım yere damla damla akıyordu.

Sonunda otelin girişine geldik. Bi 10 dk bekledikten sonra geldi. Elimi kaldırarak onun görmesini bekledim. Sonunda gördü. Hemen arabayla yanımıza geldi.

Arabadan indi ve Efeye" Çabuk arabaya bin. Hemen"dedi. Sonra " İyi misin?"dedi. Karnımı göstererek " S- sence" dedim güçlükle. Beni hemen kucağına aldı. Arabaya bindirdi. Sonra sürücü koltuğuna geçti ve"Hey"dedi." Şuan sakın gözlerini kapatma. Bilincini açık tut. Yoksa başımı belaya sokarsın."dedi.

Adama bak ya. Hala kendini düşünüyo. Pislik işte noolcak?! Sırf onun başını belaya sokmak istediğim için gözlerimi kapatmayı bile düşündüm bi an. Yavaş yavaş gözlerim istemsizce kapanmaya başladı.

Sonra aklıma gelen düşünceyle "Eğer yaşarsam ve hastaneye kaldırırsanız lütfen serum bağlamayın. Harbiden hiçbi boka yaramıyo.."dedim. Son sözlerim bunlardı...

-Ece'den-

Kaç saattir Badenin gelmesini bekliyorum. Kız bi gitti bi daha gelmedi. Başına bişey geldi mi diye düşünmedim,değil. Aniden birisi bağırmaya başladı.

"Koşun koşun yerde kan izleri var!" Bardaki herkes çocuğun yanına gitmeye başladı. Tabi bende. Gerçekten kan izleri vardı yerde. Hemde damla damla.

Kan izlerinin gittiği yere kadar gittik. Korkmadım desem yalan olur. Otelin girişinde bitiyordu izler. Hemen bi kaç meraklı Otel Müdürüne gitti. Tabi bizde.

Biz dediğim bardaki herkes. Kamera kayıtlarına baktırttık hemen. Önce izin vermedi de sonra orduyu görünce fikrini değiştirdi adam.

Kamera kayıtlarında Badeyi görmemle gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Herşeyi izledik. Badenin adamları dövmesini,çocukla yani Efeyle konuşmasını,vurulduğu anı.

Hemen buraya en yakın hastaneyi sordum müdüre. ........ hastanesiymiş. Hemen bi taksiye atladım. İnşallah bişey olmaz.

-Çelik'ten-

Hastaneye gelmiştik. Salak kız 'Serum bağlamayın bi boka yaramiyo'demişti. Gerçekten çok gülmüştüm. Sonunda doktor çıktı. Ben daha konuşmadan doktor konuşmaya başladı"-Rh 0 kan gerekiyor,acilen. Yoksa 2 saat içinde ölebilir"dedi.

Birden endişelendim. Koskoca 'Çelik Korkmaz'endişelendi. Sonra kesin' yakalanabilirdim diye olmuştur'diye düşündüm.

O sırada bi kız içeri girdi. "Bade nerde"dedi telaşla. "İyi bisi yokmuş"dedim. Şimdi bide onunla uğraşamam. Aniden benim kanımında -Rh 0 olduğu aklıma geldi.

Doktora söyledim. Beni hemen bi odaya gönderdiler. Yaklaşık bi tüp kan aldılar. Sonra beklemeye başladık.

-Bade'den-

2 haftalık tatilin sonlarına geldik. Benim vurulmam geçmişte kaldı yani. Yarın pzt'ydi. Lonot olson sana pzt!diye geçirdim içimden. Sonra da uykuya daldım.

***

Hemen giyindim. Aşağı inip kendime cococops yaptım. Çelik geldi. Arabaya bindik. Okula geldik.

Sırama geçtim. İlk iki ders boştu.
İkisinde de uyumayı düşünüyorum.
Sonra ismim ve çakma soyadım söylendi.'Bade Yılmaz' Nöbetçi öğrenciyle birlikte gidiyoruz şuan. Sonra birden durdu.

"İyi şanslar"dedi ve gitti. Sonra yanıma başka bi kız geldi. Kesin okulun sürtüklerindendi ,çünkü bi insan bu kadar açık giyinemez.

Yaklaştı ve " Kızım bidaha seni Çeliğin yanında görmicem tomom mo? O benim"dedi. Sonra bana tokat attı. Bana. Tokat. Attı.

Hemen elini tutup ters çevirdim. Saçlarından tutup kafasını duvara yasladım. Acıyla çığlık atıp kulak zarımı patlattı." 1.si Çelikle aramda bişey yok. 2.si bana böyle kafa tutarsan sonun hiç parlak değil. Imm 3.sü de buda hediyem olsun."dedim ve karnına tekme attım.

O da bana tekme attı. Pislik. Dikişlerimi patlattı göt. O hırsla karnına birçok tekme savurdum. Sonra zil çaldı. Karnım kanıyordu. Hemen Çeliği bulmalıydım.

Sınıfa ve koridorlara baktım. Yok yok yok. Sonra kantine indim. Ayakta durcak gücüm kalmamıştı. Ordaydı. Sonunda bee. Yanına gittim. Bıkmış gözlerle bana baktı ve "Yine ne var?"dedi.

"Gerizekalı. Bide soruyor. Dikişlerim patladı salak"diye bağırdım. Kızla kavga edişim, iki saat bu halimle onu aramak beni sinir etmişti. Sonunda ona patladım.

Kantindeki herkes bize bakıyordu. Çeliğin de kaşları çatılmış, sinirden boyun damarları belirginleşmişti. Korkmadım değil.
"Şeyy ben özür di- devam edemedim. Gözlerim yavaş yavaş kapandı. Ve bedenim soğuk yerle birleşmeden Çeliğin kaslı kolları beni tuttu.

Sonrası benim en sevdiğim renk. Siyah. Karanlık...

BİRAZ KISA OLDU SANIRIM. YB EN KISA SÜREDE GELİR...

Soğuk KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin