Loving the Monster [COMPLETED]

KABANATA 2.2- Different Perspective

"I received a signal from our spy!" shout Match from a distance. We were all currently gearing ourselves up for an impromptu attack. Our goal is to save the spy we have in the Ardiente Mafia.

"Cassian use the chopper and survey the area. Wren, go with Cassian and take care of the snipers. Atticus, find out the substance our spy has been talking about. Match and Henry, come with me," I said all that without looking at them.

I clipped the black fountain pen on my suit's pocket near my chest, it is a spy cam. So, after the operation, our organization can review it if we violated the human rights and laws of our agency.

Malalim na ang gabi. Si Henry ang nagmamaneho habang si Match naman ay nasa backseat at panay ang type sa laptop niya. Mabilis ang ginagawang takbo ng aming sasakyan, lagpas sa speed limit. Marami-rami rin ang pulis na nadaanan namin ngunit niisa ay wala sa aming sumita. Bagkus, ay tinulungan pa nila kami na hawiin ang iba pang sasakyan sa kalsada na maaaring makasagabal sa daraanan namin. Kilala nila ang plate number ng aming kotse, ito ay specific lamang para sa mga agent ng International Investigation Agency o IIA.

"Oh, they aren't moving." Nilingon ko si Match mula sa rearview mirror. Nakita ko ang mukha nito dahil sa berdeng ilaw na nililikha ng screen ng laptop niya.

"Give us the direction," utos ko rito at sa isang pindot niya ay nasa shades na namin ang map kung saan naghi-hintay ang spy namin.

Sinundan ni Henry ang direksyon na itinuturo sa mapa. Ipinasok niya ang aming sasakyan sa isang abandonadong gusali. Hinubad ko ang shades at dinampot mula sa compartment ng kotse ang isang assault rifle. Sumunod si Henry at kumuha rin ng armas. Dumampot ako ng isa pang rifle at iniabot iyon kay Match na nananatili sa loob ng kotse.

"We have arrived," banggit ko na nakahawak sa earpiece na nagsisilbing komunikasyon ng team namin.

"Area cleared." Mula sa earpiece ay narinig ko ang sinabi ni Wren.

"Seventh floor, abandoned office room," sabi ni Match at isinara ang pinto ng kotse. Tumango ako kay Henry, na ngayon ay may ngisi sa labi.

"Let's do this, Supremo!" nasasabik niyang sabi habang tumatalon-talon na parang nasa loob ng boxing ring.

Supremo ang tawag nila sa akin tuwing nasa duty. Iyon ay para panatilihin ang pagka-anonymous ko. Iyon ang bilin ko, ayokong humalo ang personal life ko sa pagiging agent ko.

Sinimulan na naming pasukin ang building. Inakyat namin ang palapag na sinabi ni Match at maingat na sinuyod ang bawat kuwarto. Nang makarating kami sa kaisa-isang kuwarto na hindi pa namin napupuntahan ay sumandal kami sa kanang bahagi ng pader malapit sa pinto nito.

Tumango ako kay Henry para ipahiwatig na sisilip ako rito. Mabilisan ang ginawa kong pagsilip at napatigil nang mapagtantaong walang katao-tao roon. Hinugot ko ang maliit na flashlight mula sa loob ng suit ko at binuksan iyon. Sinuyod ko ang bawat sulok ng kuwarto para masigurong ligtas kami roon.

"The room's empty," balita ko sa kagrupo ko at narinig ko ang malulutong nilang mura.

Even I, was furious about it. Kating-kati na ang kamay ko na makahuli ng isang Ardiente. I will make those people suffer more than my Mom did. They will pay for every innocent life they've killed.

Sa gitna ng kuwarto ay nailawan ko gamit ang flashlight ang isang duguang tracker device. We inject this in our spy's left arm.

Hinawakan ko ang dugo at inamoy iyon. Basa pa iyon at sariwa pa. Malamang ay hindi pa sila nakakalayo.

"Wren survey every nooks and cranny within the vicinity," utos ko rito. Pagkaraa'y lumabas na kami ni Henry at bumalik sa kotse.

"Cassian stop. Found the two of them, north east side," sabi ni Wren. Pinaharurot ni Henry ang sasakyan at agad kaming bumaba sa lugar na sinasabi ni Wren.

"There's a civilian. I repeat, be careful we have a civilian!" Narinig kong sabi ni Cassian mula sa earpiece.

Maging si Match ay sumunod narin samin. Tahimik naming binagtas ang papunta sa eskinita. Nakita namin roon ang dalawa ngunit hindi namin magawang makapagpaputok dahil sa may kasama silang civilian. Nakatunog ang mga aso ng Ardiente kaya't dali-dali silang tumakbo. Tumigil ako sa harap ng nakaluhod na babae habang si Herny at Match ay hinabol ang dalawang tumakas.

"Pulis ba kayo?" the woman asked. Her tears rolling down her face and she's sniffing uncontrollably.

"Alam mo ba kung gaano kalaking gulo 'tong pinasok mo...," malamig na sabi ko rito. I am not asking for I am stating the facts. Minutes passed when Henry and Match came back. Both panting from chasing those Ardiente's loyal dogs.

"Supremo, nakatakas na sila." I stared at our spy, lying lifelessly on the ground. The fate we all have to face in our job. Yet, if you're going to think about the family they left behind, it is a heartbreaking scene that will haunt you in your dreams. Afraid that same thing might happen to you too. Glad I didn't have anyone to take care of, except my brother and father, whose both know how to protect themselves on their own.

The same reason why I want my life to be private. I wouldn't want anyone messing up my plan. I'm a single man and always will be as long as I haven't got the revenge I've been craving for years.

"Henry, find another spy. Match, clean the body and you...." I glanced back at the woman kneeling in front of me. For no reason, my heart suddenly skipped a beat.

"...sasama ka sa'kin," I said, and as if on cue, she passed out. My reflexes kicked in, and I immediately catch her before her body even touched the ground.

When my bare hands touched her face, I felt a thousand volts travel throughout my body, and my heart began to falter. It inflicts a strange tingling sensation inside my stomach, and I'm coming to hate myself because of that.

Whoever this girl is, I knew she is trouble.