Merhaba umut kelebeklerim nasılsınız bakalım
Bölüm günlerimiz:çarşamba-cuma
Bölüm şarkımız:mustafa ceceli:hüsran
Geceden
Semihle eve geldiğimde kapıyı çaldım büyük ihtimal yardımcı şükra abla kapıyı açardı
"Hala niye açmadı ki"
"Ee şey belki evde değildir belki o da annenle gitmiştir he nedersin gecem ?"
"Ya sevgilim ne diyorsun şükran abla bizim yardımcımız daa sabah görüştük akşam bana ne yemek istediğimi sordu hatta"
Sonunda kapı açıldı
"Şü"
İyide bu şükran abla değildi
"Buyrun kimsiniz" orta yaşlı bir kadındı
"Asıl siz kimsiniz ? " dedim
"Ben bu evin sahibiyim"
Şokla bağırdım
"Ne ne sahibi burası beni evim hanfendi "
"Aa deli midir nedir buraya 1 sene kadar önce taşındım ben"
"Ne nediyorsunuz siz hanfendi"
"Gece gel bitanem gidelim"
"Ya semih ne gitmesi burda neler oluyor bu kadın neden evimizden gitmiyor"
"Ben sana anlatıcam gecem gel"
"Ne anlatacaksın ya ne "
"Annemi arayıp herşeyi öğrenicem şimdi"
"Bu bu benim telefonum değil"
"Şey ben sen hastanede yatarken telefonunu düşürdüm ve sana evdeki yedek telefonumu getirdim"
"Yaa kırıldı mı telefonum"
"Ya öyle oldu"
"Neyse şifresini söyler misin anne mi arıyım"
"Gecem şifreyi hatırlamıyorum"
"Nasıl ya"
"Uzun zamandır kullanmamıştım"
"Anladım o zaman seninkini ver"
"Olmaz"
"O Neden"
"Sarjim sarjim bitmiş"
"Anladım"
Sinirle kadına döndüm
"Size yarına kadar süre evimden çıkmazsaniz polisle gelicem"
Hızla oradan ayrıldım
"Gece bekle"
"Semih heryer neden bu kadar farklı görünüyor dünle bugun arasinda neden bu kadar fark var bir günde nasıl evimizden olduk şükran abla nerede"
"Gece baskan"
Kıvırcık saçlı cocuk yanıma geldi
"Buyrun"
"Buyrun mu knk iyi misin sen "
"Ne kankası ben sizi tanımıyorum"
"Aa efe napıyorsun burada"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yitirilen Umutlar
JugendliteraturTatlı hiç bu kadar acı olmamıştı... . . . . Bu hikaye bir genç kızın umutlarının tükenişinin hikayesi Bu hikaye bir genç kızı uçuruma sürükleyen acı hayatının hikayesi Bu hikaye benim hikayem Sizler de benimle tatlının en acısını tatmaya varmısını...
