magicis ludus

Hoofdstuk 3

Het is de volgende ochtend. De vrienden zitten aan het ontbijt. Jack en zijn kamergenoten zitten er ook bij. 

 'Hebben jullie al enig idee wat we gaan doen?', vraagt Jack. 

'Ik denk iets met onze gaven, want daar zitten we hier voor op school.', antwoordt Eveline. Ze zit weer in "het boeit me allemaal niet" houding. Jack negeert het en gaat verder met praten. 

'Ik ben erg benieuwd naar mijn gave, twee van mijn kamergenoten weten hun gave al. Ze hadden het gedemonstreerd en het zag er zo cool uit!' Iris kijkt naar Demi. Als hij eens wist wat er hier eigenlijk allemaal te wachten staat. 

'Eveline weet haar gave ook al.', zegt Leah. Ze port Eveline in haar zij. Eveline zucht. 

 'Het is echt niet mogelijk om bij jullie mezelf afzijdig te houden. Als iedereen zo graag wilt weten welke gave ik heb. Ik heb de movere gave.' Eén van Jacks kamergenoten kijkt haar bewonderend aan. 

 'Dat is toch het verplaatsen van spullen met aansturing van je geest?', vraagt hij. Eveline knikt. 

 'Ja, dat klopt,'.

Terwijl ze aan het praten zijn komt de vrouw van het portaal in kaars rechte lijn naar hun tafel gelopen.

'Ik kom jullie ophalen voor de speciale activiteit. Het is op het buitenterrein.' De leerlingen staan op en volgen de vrouw. Na een aantal gangen door gelopen te zijn, komen ze aan op het buitenterrein. Het is enorm groot. Een klein beekje kabbelt tussen de bomen naar beneden. Op de openplek staan een aantal mensen op hen te wachten. De portaalvrouw leidt ze verder de openplek. De kinderen blijven twijfelend half op de open plek staan. De vrouw rolt met haar ogen en duwt de kinderen in de richting van de wachtende mensen en vertrekt dan in zichzelf mopperend dat de kinderen van tegenwoordig niet meer zelf het initiatief kunnen nemen. 

 'Welkom eerstejaars bij jullie eerste kennismaking.', begint een grote man die vooraan de groep wachtende mensen staat. 

 'Ik of één de mensen achter mij wordt jullie mentor. Hij of zij zal jullie steunen de rest van het jaar. Ik noem dadelijk namen op en die vormen samen een klas. Daarna wijs ik jullie een mentor aan. Jullie klas vervolgt dan de speciale activiteit op een andere openplek. Begrepen?' Alle kinderen knikken van ja. 

'Oké, Iris, Eveline, Leah, Demi, Jack, Rover, Xem en Ace. Jullie mentor wordt meneer Habest. Hij neemt jullie mee.' Een man met een vriendelijk uitziend gezicht steekt zijn hand omhoog. De opgenoemde kinderen lopen naar hem toe en de groep wandelt verder het bos in.

'Wat we vandaag gaan doen is jullie gave ontdekken. Ik heb geen idee of het lukt in deze drie uren, maar laten we het proberen. Wie van jullie weet al wat voor gave die heeft?' De mentor kijkt de groep rond. Eveline, Xem en Ace steken hun hand op.

 'Meisje met haar hand omhoog. Hoe heet jij?' 

 'Eveline.' 

 'Kom maar naar voren Eveline.' De mentor doet een stapje opzij en Eveline gaat naast hem staan. 

 'Mijn gave is de gravitatie gave, maar ik kan het nog niet erg goed beheersen.' De mentor knikt. Hij lijkt dat wel te snappen. Eveline steekt haar hand uit en concentreert zich op een blad dat op de grond ligt. Het blad gloeit op net als de vorige keer, zweeft een stukje boven de grond en valt dan weer neer.

 'Meer kan ik echt niet. Thuis was het een keer grandioos uit de hand gelopen.' Eveline kijkt naar de grond om zich te verontschuldigen voor haar tekortkoming. De mentor kijkt haar geruststellend aan.