Ik lig op mijn bed en staar naar het grijze plafond.
Naast mij ligt Amy op een matje op de vloer.
'Ik kan het nog steeds niet geloven' zuchte ik.
'Het is ook moeilijk te geloven' zuchte amy dan weer.
Zo zuchten we nog een hele tijd verder.
Plots zwaait de deur open en verschijnt Joren in de deuropening.
Amy en ik springen recht en beginnen als beesten die bedreigd worden naar hem te grommen.
'Ho ho, rustig maar tijgertjes rustig maar!'
Joren staat een beetje ongemakkelijk en beschaamd in mijn kamer.
Zijn blik is in plaats van naar ons, naar de vloer gericht en zijn wangen zijn rood.
Wanneer hij wilt spreken begint hij ook nog eens te stotteren.
'He....Het sp..sp...spijt me okee!'
Verbaasd gaan we terug recht zitten
'Waar komt dat zo plots vandaan?' vraag ik achterdochtig.
'Wel, ik, ik heb eens met paps gepraat en... die heeft ook gezegd dat ik over de lijn ben gegaan.'
Dat laatste stuk kwam er als een ratelslang uit.
Supersnel dus!
'Ik had niet van Amy gebruik mogen maken, en ook haar jou niet in elkaar mogen laten slaan. Sorry'
'Ooooooooh, zo schattig!' Amy kwijnt weg.
Zelfs Amy vind hem al schattig.
Al moet ik zeggen dat hij met die rode wangen en die neerwaartse, beschaamde blik, echt wel kawaii(=japans voor schattig) is.
Op een of andere manier zitten we een half uurtje later samen op mijn bed wat te lachen en bij te praten.
Alles is bijgelegd en we hebben de ruzie dan ook opgelost.
Blijkbaar vond hij door mijn opruimbeurt, zijn doosje met 'meest belangerijke voorwerpen in mijn leven' niet meer.
Dus... ergens begrijp ik zijn frustratie wel.
Na zo nog een tijdje verder te praten, komt Jezus binnen gewankeld.
Serieus, hij lijkt wel een waggelende octopus op het drogen.
Meteen daarna kronkelt hij zich weer rond mij.
Vergeet die wijze zoon van god. Stichter van het christendom en etc.
Dit is mijn grote, idiote broer, die echt zijn cool niet kan houden op 10 meter afstand van mij.
'Is het kleine onenigheidje opgelost? Dan kunnen we nu weer naar school want zonder dat jullie het door hebben is het dus al de volgende dag, en kunnen jullie meteen om jullie raport meisjes.' Slijmt Jezus.
'Wat!! Al een dag voorbij! Maar wij hebben niet geslapen!' Roept Amy verontwaardigd en geschrokken.
'Wel, op een of andere manier hadden jullie het zo gezellig dat jullie de tijd niet eens doorhadden. Opschieten dus. En Joren, wij gaan ons bezoek aan de school verder zetten die gisteren is onderbroken.' Die toon zou een normale engel gebruiken tegen een kleuter.
We schieten als veren recht en maken ons klaar voor school.
We springen met z'n vieren de koets in en rijden in volle gallop naar school.
Eenmaal op school aangekomen, krijgen we veel aanzien.
Het is op school nu wel al goed verspreid dat ik prinses ben, en 'die cutie achter Jezus' mijn tweelingbroer prins Joren.
