Umutsuzken Buldum Seni

Buralar da umut gören var mı?

Herşeyin bittiğini sanıyordum taki...

Sizler için baştan başlayayım.

Ben Jessie. 17 yaşında ve ergenliğin beni mahkum ettiğini düşünen bir kızım.Son zamanlar da ailemin beni dışladığını düşünüyorum.Bunun sebebi ailem ben 7 yaşındayken:

"Oraya gitme Jessie, orda dur Jessie "

Şimdi ise sanki programlama hatası gibi tam tersini söylüyorlar.Şimdi gelelim asıl konuya! Okulum evin yanında ama umutlarım değil yanımda,etrafımda bile değil. Bugün herzaman ki gibi kalktım ve okula geç kaldım.Okulum Hardvar Üniversitesi!!!  Apar topar çıkarken her şeyimi unuttuğumun farkındaydım. Evet ben üniversiteliyim. Yetenekli öğrencileri alıyorlarmış. Bense yeteneğimin ne olduğunu bile bilmiyorum. Dersler bana bir şey katmıyor,sıkıcı ve gereksiz geliyor. Bunu çevreme söylediğimde ise "umudunu kaybetme"diyorlar. Olmayan bişi nasıl kaybedilir? Aklım ve kalbim karışık. Çevrem dediğime bakmayın,annem ve kardeşim George. Onlar tek sahip olduğum insanlar... ha birde Ariana yalnızlıktan kuruyup gideceğini sanan deli. Onu görürseniz o benim arkadaşım. Benim de umutsuz olmam bu yüzden!!!

Ve birde buralar da umut görürseniz haber verin. Buna çok ihtiyacım var!!