Umutsuzken Buldum Seni

Sadece Sen

Okuldan çıktım ve eve doğru yürüyordum. Aklım da onlarca soru vardı. Onlardan bazıları:

*Acaba güvenilir biri mi?

*Gerçekten sever mi?

*Pizza var mı?

Oww! Karnım da sanki atlar koşuşturuyor gibiydi. Neyse bu sorulara bi aćıklık getirmek için,onu iyice bi gözlemlemeye karar verdim. Eve girer girmez çantamı sırtımdan attım. Ama burası normalden daha sessizdi...tabii anneannemin horlamaları duyulmasaydı. Kardeşimin sesi kesilmiş belli ki Georgeyi o kocaman kolları altına almıştı. Beni de almadan odama cıkmayı başardım. Hemen Ariana yı aradım. O kadar yavaş konuştu ki o konuşana kadar araç gereç çantamı hazırladım.

"Peki, gelirim " der demez telefonu kapadım. Kamufile olabilmek için koyu renk kıyafetler giydim. "Aman tanrım çok akıllıyım" gibi bir cümle kurdum içten içe. Ve kapı çaldı , Ariana girdi. Ona boşuna deli demiyoruz!!!

Bir baktım üzerinde abisinin askerlik kıyafeti,ayaklarında bağcıkları açılmış eski bir spor ayakkabı. Tam bir hayal kırıklığı. Hemen odama götürdüm ve daha düzenli bir kıyafet verdim...

En azından güzel görünüyordu. Yine yavaşça merdinvenlerden indik. Kapıyı açtık. İć düşüncelerime hakim olamıyordum. İçimden bir anda bağırma hissi geldi! Ama hayır,bağıramazdım. Arianayla yolda birsürü sey konuştuk ama karnımın açlığı ve o heyecan konuştuğumuz herşeyi alıp gidiyordu. Hemen yanımızda bir pizzacı vardı. Arianaya "hadi gel" bile demeden kapı zilini duydum. Hemen sipariş verdik. Sanırım tanrı bana yol gösteriyor. Siparişleri almaya giderken birde ne göriyim? Blanger ve yanında bir kız. Filmlerdeki gibi mi yapsam acaba,tepsiyi düşürürsem,Blanger yanıma gelir ve "gördüğün gibi değil "der. Bende koşa koşa dışarı çıkarım. İçimde bir tiyatro fırtınası koptu. Hemen bu planı uygulamaya soktum. Siparişlerimizi aldım, Blanger da bana doğru geliyordu ve yanındaki kızla. Tepsileri yere düşürdüm fakat ses çıkması dışında hiç bişi olmadı. Pizzalar yere düştü, kolalar da pizzaların üstüne düştü. Ağlamamak için zor tuttum kendimi. Bu hikayenin bir bölümünü unuttum. Hatırlarsanız "onunla bir türlü dialoğa giremedim"demiştim. Lanet olsun!!!

Ama hala içimde"Sadece Sen"vardın.