Love & Understanding. Ralf Mackenbach.

02. De vraag

Mijn hart maakte een sprongetje. Hij wou iets vragen. 'Vraag maar raak hoor.' zei ik na een momentje van stilte. 'Heb je misschien zin om een keer iets leuks te doen?' vroeg hij blozend.

Van binnen gebeurde er van alles. Yes! 'Tuurlijk, heel graag zelfs.' Hij lachtte en kwam naast me zitten. 'Wat vind je leuk om te doen?' 'Maakt mij niet uit. Zolang het maar niks te maken heeft met spinnen of slangen, haha.' antwoordde ik en bloosde nu ook behoorlijk. 'Oké, goed om te weten.' zei hij en lachtte weer. Hopelijk lachtte hij me toe en niet uit. 'Wat dacht je van een etentje bij mij thuis?' stelde hij ineens voor. 'Lijkt me super Ralf.' Ik begon me steeds meer op mijn gemak te voelen. 'Kun je morgenavond?' 'Wacht, even kijken in mijn agenda hoor.' zei ik en haalde - na het twee keer te laten vallen - mijn agenda uit mijn tas. Ik bladerde door zaterdag. Dubbel yes! Er stond niks gepland. 'Dan kan ik wel, hih.' zei ik. Ik zag dat Ralf zijn adres snel in de achterkant van mijn agenda schreef. Daarna deed ik mijn agenda weer net zo klunzig terug in mijn tas. 'Vind je half zes oké?' vroeg hij. 'Ja, tuurlijk.' Ik keek snel op mijn mobiel en zag dat ik een sms'je had. Van mijn moeder. 'Ik moet gaan, mijn moeder kan elk ogenblik voor de ingang staan.' zei ik en stond op. 'Oké, ik ga ook maar eens.' zei hij en stond nu ook op. 'Bedankt voor de gezellige avond. Vond het leuk met je Ralf.' 'Ik ook met jou Miley. Of Miles.' zei hij terwijl hij me in mijn buik prikte. Nu wist ik zeker dat hij me uitlachtte. 'Haha, grapjas. Tot morgenavond.' zei ik liep richting de ingang. 'Tot morgenavond!' riep Ralf me na.

Onderweg in de auto zei ik helemaal niks. Ik had niet eens door dat mijn moeder al drie keer gevraagd had hoe de film was geweest. Tot ze me aanstootte. 'Zeg jij bent ook niet helemaal bij de les. Heb je gedronken of zo?' zei ze. Ik rolde met mijn ogen. 'Nee mam.' 'Waarom ben je dan zo afwezig?' Ik zei weer niks. 'Miles? Vertellen. Nu.' zei ze.

'Oké.'begon ik. 'Het enigste dat er is gebeurd is dat ik een leuke jongen heb ontmoet waar ik morgen een afspraakje mee heb.' Zo, dat was eruit. 'Echt? Wat leuk voor je lieverd! Hoe heet mijn toekomstige schoonzoon?' vroeg ze en weer rolde ik met mijn ogen. 'Doe alsjeblieft eens normaal. Hij heet Ralf als je het zo graag weten wilt.' Mijn moeders mond viel open. 'Die Ralf Mackenbakker of zo iets?' vroeg ze. 'Mackenbach.' corrigeerde ik haar. 'En hoe weet jij dat trouwens?' 'Dat stond op die lijst van de mensen die uitgenodigd waren.' zei ze. 'Zal dan wel.' zei ik en legde mijn hoofd tegen de leuning.

Eenmaal thuis haalde ik mijn make-up van mijn gezicht, deed mijn joggingbroek met een veel te groot shirt aan, borstelde mijn haren, en ging in bed liggen. Ik kon echt niet wachten tot morgen!